KRAJE UPRAWNIONE DO UDZIAŁU W PROGRAMIE ERASMUS+ 2021 – 2027
I. Państwa członkowskie Unii Europejskiej i państwa trzecie stowarzyszone z Programem
W programie Erasmus+ udział biorą państwa członkowskie UE. Dodatkowo, zgodnie z art. 19 rozporządzenia ustanawiającego program Erasmus+, z programem związane są następujące państwa trzecie:
- członkowie Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) będący członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG): Norwegia, Islandia i Liechtenstein;
- kraje przystępujące, kraje kandydujące i potencjalne kraje kandydujące: Republika Macedonii Północnej, Republika Turcji i Republika Serbii.
Następujące kraje mogą w pełni uczestniczyć we wszystkich akcjach programu Erasmus+:
| Państwa członkowskie Unii Europejskiej (UE) [1] | ||||
|
| Państwa trzecie stowarzyszone z Programem[2] | |||
|
II. Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem
Państwa trzecie niestowarzyszone z programem mogą kwalifikować się do akcji w ramach programu Erasmus+ w należycie uzasadnionych przypadkach i w interesie Unii. Kraje te mogą uczestniczyć w określonych akcjach programu. Aby uzyskać więcej informacji, należy zapoznać się ze szczegółowym opisem akcji programu zamieszczonym w części B przewodnika po programie Erasmus+:
Erasmus+ – Przewodnik po programie w jęz. polskim i j. angielskim:
Przewodnik po programie 2022 – wersja 2 z dnia 26 stycznia 2022
Przewodnik po programie 2023 – wersja 2 z dnia 21 grudnia 2022
| Państwa trzecie niestowarzyszone z programem | |
| Region 1
Bałkany Zachodnie |
Albania, Bośnia i Hercegowina, Kosowo[3], Czarnogóra |
| Region 2
Wschodnie sąsiedztwo |
Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Mołdawia, terytorium Ukrainy uznane przez prawo międzynarodowe |
| Region 3[4]
Kraje południowego regionu Morza Śródziemnego |
Algieria, Egipt, Izrael[5], Jordania, Liban, Libia, Maroko, Palestyna[6], Syria[7], Tunezja |
| Region 4
Federacja Rosyjska |
Terytorium Rosji uznane przez prawo międzynarodowe |
| Region 5
Azja[8] |
Bangladesz, Bhutan, Chiny, Filipiny, Indie, Indonezja, Kambodża, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Laos, Malediwy, Malezja, Myanmar/Birma, Mongolia, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Tajlandia i Wietnam
Kraje o wysokich dochodach: Brunei, Hongkong, Japonia, Korea, Makau, Singapur i Tajwan. |
| Region 6
Azja Środkowa[9] |
Afganistan, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan. |
| Region 7
Bliski Wschód |
Irak, Iran, Jemen
Kraje o wysokich dochodach: Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar, Kuwejt, Oman, Zjednoczone Emiraty Arabskie |
| Region 8
Rejon Pacyfiku[10] |
Wyspy Cooka, Fidżi, Kiribati, Wyspy Marshalla, Mikronezja, Nauru, Niue, Palau, Papua-Nowa Gwinea, Samoa, Timor Wschodni, Tonga, Tuvalu, Vanuatu, Wyspy Salomona.
Kraje o wysokich dochodach: Australia, Nowa Zelandia |
| Region 9 | Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Dżibuti, Erytrea, Eswatini, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea Bissau, Gwinea Równikowa, Kamerun, Kenia, Komory, Kongo, Lesotho, Liberia, Madagaskar, Malawi, Mali, Mauretania, Mauritius, Mozambik, Namibia, Niger, Nigeria, Republika Południowej Afryki, Republika Środkowoafrykańska, Republika Zielonego Przylądka, Rwanda, Senegal, Seszele, Sierra Leone, Somalia, Suazi, Sudan Południowy, Sudan, Tanzania, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Zambia, Zimbabwe. |
| Region 10
Ameryka Łacińska |
Argentyna, Boliwia, Brazylia, Chile, Ekwador, Gwatemala, Honduras, Kolumbia, Kostaryka, Meksyk, Nikaragua, Panama, Paragwaj, Peru, Salwador, Urugwaj i Wenezuela |
| Region 11
Karaiby[13] |
Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Belize, Dominika, Dominikana, Grenada, Gujana, Haiti, Jamajka, Kuba, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Surinam oraz Trynidad i Tobago |
| Region 12
USA i Kanada |
Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada |
| Region 13 | Andora, Monako, Państwo Watykańskie, San Marino |
| Region 14 | Szwajcaria, Wyspy Owcze, Zjednoczone Królestwo |
[1] Zgodnie z art. 33 ust. 2 decyzji Rady (UE) 2021/1764 z dnia 5 października 2021 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony (Decyzja w sprawie stowarzyszenia zamorskiego, łącznie z Grenlandią) (EUR-Lex -32021D1764 -EN -EUR-Lex (europa.eu)) Unia zapewnia, aby do udziału w programie Erasmus+ kwalifikowały się osoby i organizacje z krajów i terytoriów zamorskich, zgodnie z zasadami programu i ustaleniami obowiązującymi państwo członkowskie, z którym są związane. To oznacza, że osoby i organizacje z krajów i terytoriów zamorskich uczestniczą w programie mając status „państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem”, przy czym właściwym „państwem członkowskim UE lub państwem trzecim stowarzyszonym z Programem” jest państwo członkowskie, z którym są związane. Wykaz krajów i terytoriów zamorskich, których to dotyczy, można znaleźć pod adresem: https://ec.europa.eu/international-partnerships/where-we-work/overseas-countries-and-territories_en.
[2] Z zastrzeżeniem zawarcia układów o stowarzyszeniu między Unią Europejską a tymi państwami.
[3] Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa
[4] Kryteria kwalifikowalności określone w zawiadomieniu Komisji nr 2013/C-205/05 (Dz.U. C 205 z 19.7.2013, s. 9–11) obowiązują w stosunku do wszystkich akcji realizowanych w ramach niniejszego przewodnika, także odnośnie do stron trzecich otrzymujących wsparcie finansowe w przypadkach, w których dana akcja zakłada wsparcie finansowe dla stron trzecich udzielone przez beneficjentów dotacji zgodnie z art. 204 rozporządzenia finansowego UE.
[5] Kryteria kwalifikowalności określone w zawiadomieniu Komisji nr 2013/C-205/05 (Dz.U. C 205 z 19.7.2013, s. 9–11) obowiązują w stosunku do wszystkich akcji realizowanych w ramach niniejszego przewodnika, także odnośnie do stron trzecich otrzymujących wsparcie finansowe w przypadkach, w których dana akcja zakłada wsparcie finansowe dla stron trzecich udzielone przez beneficjentów dotacji zgodnie z art. 204 rozporządzenia finansowego UE.
[6] Użycie tej nazwy nie może być traktowane jako uznanie państwa Palestyna i pozostaje bez uszczerbku dla indywidualnych stanowisk państw członkowskich w tej kwestii.
[7] Zgodnie z konkluzjami Rady z kwietnia 2018r. w sprawie Syrii, syryjskie placówki publiczne nie kwalifikują się do finansowania w ramach programu Erasmus+
[8] Wykaz krajów najsłabiej rozwiniętych spośród tych krajów można znaleźć pod adresem: https://www.oecd.org/dac/financing-sustainable-development/development-finance-standards/DAC-List-of-ODA-Recipients-for-reporting-2022-23-flows.pdf
[9] Jak wyżej
[10] Jak wyżej
[11] Jak wyżej
[12] Do państw trzecich niestowarzyszonych z Programem, które mają zasadnicze znaczenie z punktu widzenia migracji, należą: Burkina-Faso, Burundi, Etiopia, Gambia, Gwinea, Mali, Mauretania, Niger, Nigeria, Senegal, Republika Południowej Afryki, Sudan Południowy, Sudan, Wybrzeże Kości Słoniowej.Wykaz krajów najsłabiej rozwiniętych spośród tych krajów można znaleźć pod adresem: DAC-List-ODA-Recipients-for-reporting-2021-flows.pdf (oecd.org)
[13] Wykaz krajów najsłabiej rozwiniętych spośród tych krajów można znaleźć pod adresem: https://www.oecd.org/dac/financing-sustainable-development/development-finance-standards/DAC-List-of-ODA-Recipients-for-reporting-2022-23-flows.pdf