Słonie wypełniają cały mój wolny czas i całą wolną przestrzeń.
Słonie są istotami z natury łagodnymi.
Są jak dobre olbrzymy.
Słonie różnią się między sobą.
Niektóre lubią naleśniki z dżemem i mleko
A inne kisiel i zupę owocową, która jest ohydna
Słonie tworzą relacje podobne do tych ludzkich
Spotykają się z innymi słoniami
Czasem robią sobie pranki
A czasem umierają.
I kiedy jeden słoń umiera to zdarza się, że ten drugi nie wychodzi wcale z domu.
I słonie to niezwykle wrażliwe stworzenia,
A ja jestem pół słoniem
Połową niezwykle wrażliwego stworzenia.
(fragment spektaklu)
Spektakl porusza temat żałoby po śmierci bliskiej osoby. Bohaterem sztuki jest rodzeństwo: brat i siostra, których tata niedawno umarł.
Temat straty poruszany jest poprzez metaforę słoni i odkrywanie ich świata.
Spektakl może okazać się dobrym punktem wyjścia do rozmowy z dziećmi o emocjach, odchodzeniu i stracie.
„Uszy taty” to egzamin powstały w ramach przedmiotu technika pracy z aktorem w planie lalkowym na III roku reżyserii w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku
reżyseria: Agata Nierzwicka
tekst: Agata Nierzwicka, na podstawie dramatu „jak umierają słonie duże i ciężkie” Mariusza Gołosza
obsada: Piotr Gadomski, Ewelina Oleś
konsultacje scenograficzne: Anita Piotrowska
muzyka: Monika Korzeniecka
opieka pedagogiczna i artystyczna: dr Bernarda Bielenia
spektakl dedykowany widzom od 9 roku życia
czas trwania: 45 minut
Fot. Anna Dakowicz