Fot. Martyna Stepan-Dworakowska
Przyjazd zrealizowany w ramach programu Erasmus Plus – Mobilność edukacyjna KA-171 z 2023
Relacja prof. Marii Pohrebniak z Kyiv National Ivan Karpovich Karpenko-Kary University of Theatre, Cinema and Television z udziału w programie Erasmus+ w Akademii Teatralnej im. Zelwerowicza, Filia w Białymstoku.
PL
W maju tego roku miałam zaszczyt uczestniczyć w programie międzynarodowej mobilności Erasmus+, w ramach którego reprezentowałam Kijowski Narodowy Uniwersytet Teatru, Kina i Telewizji im. Karpenko-Karego oraz mój ulubiony Wydział Lalkarski na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
Wydział Sztuki Lalkarskiej znajduje się w Białymstoku. Jest to zaskakująco przytulne i bajeczne miejsce, jedyne takie w Polsce, gdzie szkoli się technologów teatru lalek.
W dość krótkim czasie (zaledwie 5 dni) studentki technologii teatru lalek z 1., 2. i 3. roku studiów były słuchaczkami i aktywnymi uczestniczkami moich warsztatów z tworzenia pełnowymiarowej maski charakterystycznej. Zadanie było trudne ze względu na terminy, wymagało ciągłej uwagi i koncentracji. Plan warsztatów był intensywny, ale studentki poradziły sobie, za co jestem im ogromnie wdzięczna. Czułam ich zainteresowanie i zaufanie, prawdopodobnie były odrobinę pod wrażeniem mojego entuzjazmu i energii. Studentki spisały się świetnie, słuchały uważnie, zadawały pytania, wykonywały zadania, a gdyby nie ich chęć do maksymalnego zaangażowania, zwracania uwagi na szczegóły i pragnienia stworzenia wspaniałej maski, nie osiągnęłybyśmy dobrego rezultatu. Muszę dodać, że dodatkowym urokiem było wyjaśnianie materiału w języku angielskim, a już 5. dnia pojawiło się więcej polskich słów.
Byłam mile zaskoczona, z jak dużym zainteresowaniem studentki przyswajały nowe informacje, eksperymentowały, poszukiwały i rejestrowały nową wiedzę oraz techniki. Nasze podejścia do obróbki materiałów nieco się różnią, podobnie jak same materiały. Dlatego też zgłębianie tych różnic było dla mnie niezwykle interesujące, a dla studentek była to świetna okazja nauczyć się kilku nowych technik. Myślę, że wymiana energii była udana. Było to niesamowicie produktywne doświadczenie, świeże spojrzenie na moje osiągnięcia zawodowe oraz metody i umiejętności. Taka wymiana inspiruje do nowych twórczych i badawczych przedsięwzięć.
Chciałabym, abyśmy mieli okazję częściej korzystać z podobnych programów edukacyjnych. Chcę podziękować instytucjom teatralnym za możliwość współpracy oraz Akademii Teatralnej w Białymstoku za gościnność i opiekę jaką mnie tam otoczono.
Jedna z uczestniczek warsztatów powiedziała mi: “Nie wierzyłam, że potrafię to zrobić, ale dzięki Pani stało się to możliwe!” Życzę wszystkim, aby wierzyli w siebie!
EN
In May of this year, I had the honor of being a participant in the Erasmus+ international mobility program, in the framework of which I represented the Karpenko-Kary Kyiv National University of Theater, Cinema and Television and my favorite Puppet theater department at the Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
And to be more precise, at the Department of Puppet Theater, which is located in the city of Białystok, in a surprisingly cozy and fabulous space of this campus, where the only artists-technologists of the puppet theater are professionally prepared in all of Poland.
In a quite short time (only 5 days), students from Technology of puppet theater of the 1st, 2nd, and 3rd years of study were listeners and active participants of my workshop on making a full-sized characteristic mask. The task was difficult in terms of deadlines, it required constant attention and concentration, the workshop plan was intensive, but the students managed it, for which I am deeply grateful. I felt their interest and trust, they were probably a little impressed by my enthusiasm and energy. Well done students, because they listened attentively, asked questions, completed tasks, if it were not for their willingness to do everything to the maximum, to catch details, and the desire to make a good mask, we would not have achieved a good result. I must add, another special charm is the explanation of the material in English, on the 5th day there were already more Polish words)). I was pleasantly surprised, therefore, with what interest the students assimilated new information, went to experiments, searched for and recorded knowledge and technologies that were new to them. Our approaches to material processing are slightly different, as are the materials. Therefore, it was very interesting to explore this difference, and for them to learn a couple of new recipes. I think the energy exchange was successful. It was a surprisingly productive experience, a fresh look at my professional assets, methods and skills. Such an exchange inspires new creative and research activities. I would like more such educational programs to be available to us. I want to thank the theater institutions for this opportunity of cooperation, and the Bialystok Theater Academy for the hospitality and care with which I was received there.
One of the workshop participants told me, “I didn’t believe I could do it, but you made it possible!”
I wish everyone to believe in themselves!
UA
Мала честь бути учасницею програми міжнародної мобільності Еразмус+, в рамках якої я представляла Київський національний університет театру, кіно і телебачення імені І. К. Карпенка-Карого та мою улюблену кафедру мистецтва театру ляльок у Варшавській національній театральній академії імені Олександра Зельверовича.
Кафедра театру ляльок наших колег знаходиться в місті Білосток, в напрочуд затишному та казковому просторі цього кампусу, де професійно готують, єдиних на всю Польщу, художників-технологів театру ляльок.
За досить короткий термін (5 днів) студенти–технологи були слухачами і активними учасниками мого воркшопу з виготовлення повномірної характерної маски.
Завдання було складне, потребувало постійної уваги і зосередженості. План воркшопу інтенсивний, але студенти впорались, за що я їм глибоко вдячна! Відчувала їхню зацікавленість і довіру. Я була приємно здивована тим, з якою цікавістю молодь всотувала нову інформацію, йшла на експерименти, шукала і фіксувала нові для них знання та технології. Наші підходи до обробки матеріалу дещо відрізняються, тому було цікаво дослідити цю відмінність, а їм – дізнатись декілька нових «рецептів».
Напрочуд продуктивний досвід, свіжий погляд на професійні надбання, методику і вміння. Такий обмін надихає на нові творчі та дослідницькі справи.
Хочу подякувати Білостоцькій театральній академії за можливість цієї співпраці, гостинність і турботу з якими мене там зустріли!
Одна з учасниць воркшопу сказала мені: «Я не вірила, що зможу це зробити, але ви зробили це можливим!». Тож бажаю всім вірити в себе!