“Project Lucy” na Sopot Non-Fiction

Młoda aktorka ubrana na czarno siedzi na scenie z lalką szympansicy naturalnych rozmiarów.

29 sierpnia widzowie XIV Festiwalu Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction obejrzeli spektakl ,”Project Lucy” w reżyserii studentki reżyserii Agaty Nierzwickiej, w którym udział wzięły Laura Walczak (studentka aktorstwa), Lena Michajłów, Monika Jarosińska i lalka szympansicy z naszego magazynu teatralnego.

Świetnie przyjęty spektakl, używający narzędzi teatru ożywionej formy, był jednym z 8 pokazów rezydentów festiwalu. Rezydenci przez ostatni tydzień sierpnia intensywnie pracowali nad swoimi projektami pod opieką kuratorską Adama Nalepy, Romana Pawłowskiego i Anny Wakulik.

Jak napisał na łamach trójmiejskiej „Gazety Wyborczej” Przemek Gulda: „to nie historia o badaniu zwierzęcia, to raczej próba głębokiego wglądu w jego psychikę i relację z człowiekiem”.

Tak grupa Agaty Nierzwickiej pisała o swoim projekcie: 

W 1964 roku para amerykańskich naukowców – psychoterapeuta Maurice Temerlin i jego żona, socjolożka Jane – zdecydowała się na nietypowy eksperyment. Adoptowali nowo narodzoną szympansicę z zoo na Florydzie, nadali jej imię Lucy i postanowili wychować ją tak, jak wychowuje się ludzkie dziecko. Eksperyment miał pomóc określić, gdzie dokładnie przebiega granica pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem i co nas kształtuje mocniej – geny czy wychowanie, natura czy kultura.

Lucy żyła jak człowiek – nosiła ubrania, rysowała, piła herbatę, znała ponad sto znaków języka migowego i potrafiła komunikować się z otoczeniem. Jej historia trafiła na łamy prasy, a Temerlinowie zyskali sławę. Jednak sielanka nie trwała wiecznie. Gdy Lucy dorosła, zaczęła sprawiać problemy, była silna i nieprzewidywalna, przez co stała się niebezpieczna. Zamknięto ją w klatce i zatrudniono do opieki studentkę Janis Carter. Relacja między Lucy a Janis szybko jednak wykroczyła poza ramy kontaktu naukowego. Aby zapewnić jej godne życie, Janis kazała sobie wybudować klatkę i zamieszkała z Lucy w dżungli.

Nasza opowieść jest nie tylko opowieścią o eksperymencie, ale przede wszystkim o jego skutkach. O tym, co się dzieje, gdy człowiek przekracza granice natury. To historia szympansicy Lucy,

wychowanej przez ludzi jak dziecko. Opowieść o zwierzęciu, które stało się nie tylko obiektem badań, ale także narzędziem do zdobycia sławy i sukcesu przez swoich opiekunów. O małpie, która była jednocześnie królikiem doświadczalnym i ukochaną córką. Która sama uwierzyła, że jest człowiekiem

— aż w końcu to człowieczeństwo jej odebrano, bo jej dzikość nie mieściła się w ramach wyobrażeń „normalnej” amerykańskiej rodziny.

To także opowieść o Janis Carter — naukowczyni, która swoje początkowe ambicje naukowe podporządkowała empatii i więzi, jaka połączyła ją z Lucy. O kobiecie, która w pewien sposób oddała Lucy swoje życie. Zrobiła wszystko, by naprawić to, co wcześniej zostało zniszczone. Ale czy kierowały nią tylko szlachetne pobudki? A może w ten sposób próbowała zdekompensować własne braki?

To opowieść, która stawia wiele pytań i nie daje jednoznacznych odpowiedzi.

Fot. Zofia Rybicka

Ile żab waży księżyc?

Grafika: księżyc w koronie i siedzący na nim chłopiec z żabą.

Studentka V roku kierunku reżyserskiego, Agata Nierzwicka reżyseruje w krakowskim Teatrze Groteska czytanie performatywne sztuki Maliny Prześlugi „Ile żab waży księżyc”.

Pokaz odbędzie się 22 lutego 2025 o godz. 13:30.
Trzymamy kciuki za dobre przyjęcie! 
_______________
Oprawa scenograficzna: Julia Skrzyńska
Występują:
Katarzyna Kopczyk
Paweł Kuźma
Franciszek Muła
Gabriela Oberbek

Ile żab waży księżyc Maliny Prześlugi to kameralna opowieść o zderzeniu dwóch światów – dorosłego Króla, zamkniętego w rutynie, i dociekliwego Chłopca, który rozbija ten porządek swoimi niewinnymi, ale głębokimi pytaniami. Ich spotkanie staje się punktem wyjścia do wzruszającej przemiany, w której dorosły musi skonfrontować się ze swoją własną wrażliwością i otworzyć na drugiego człowieka i dostrzec wartość w bliskich, ludzkich relacjach.

Tekst Maliny Prześlugi nagrodzony został w XXIX Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży (2018), organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.

Agata Nierzwicka ze stypendium

agata nierzwicka stypendium

Z serca gratulujemy Agacie Nierzwickiej – studentce aktorstwa i reżyserii w naszej Filii otrzymania stypendium Prezydenta Białegostoku, Tadeusza Truskolaskiego za rok akademicki 2022/2023.

Agata znalazła się w gronie pięćdziesięciorga studentek i studentów białostockich uczelni, nagrodzonych za „ponadprzeciętne dokonania w działalności naukowej, artystycznej, sportowej, społecznej czy wolontariacie”.

Aktorskie wcielenie Agaty możecie znać ze spektaklu „Drama Club”, w którym wciela się w postać terapeutki Wiktorii Marii.
Jej najnowsze reżyserskie spektakle, które gościły i będą w najbliższych miesiącach gościć na dekach Teatru Szkolnego to: „Uszy taty” – przedstawienie o stracie, skierowane do młodych widzów oraz „Elementarz czyli nauka czytania po polsku” – spektakl opowiadający o wyobcowaniu i dehumanizacji dziecka zaprzęgniętego w proces źle rozumianej edukacji.