POCZTÓWKA Z DOLNEGO MIASTA

Pocztówka z dolnego miasta. Wspomnienie Krzysztofa Gedroycia

Scenariusz, reżyseria: Natalia Sakowicz
Zdjęcia, montaż: Tobiasz Czołpiński
Muzyka: Marcin Nagnajewicz
Czytają: Marta Rau, Wiesław Czołpiński, Artur Dwulit, Łucja Grzeszczyk, Magdalena Kiszko-Dojlidko, Błażej Piotrowski oraz studenci: Aleksandra Muszyńska i Piotr Gadomski.

W filmie wykorzystano teksty autorstwa Krzysztofa Gedroycia z tomów poetyckich: „Drabina, szpaki, dachy i kominy”, „Kim”, „Bierżałowce” oraz fragmenty książek: „Listy z dolnego miasta”, „Przygody K”, „Piwonia odrodzona”.

***

Krzysztof Gedroyć zmarł 30 września 2020 r. Był wieloletnim wykładowcą Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza Filii w Białymstoku i jej prodziekanem w latach 1999-2002  (wcześniej Wydział Sztuki Lalkarskiej), przyjacielem studentów, dobrym i ciepłym człowiekiem.

KRZYSZTOF GEDROYĆ (1953-2020)

Krzysztofa Gedroycia będzie można pożegnać 9 października w Warszawie o godz. 8:00 w domu pożegnań na Powązkach Wojskowych, a następnie tego samego dnia na dziedzińcu Galerii Arsenał w Białymstoku, gdzie w godz. 13-17 będzie wystawiona urna z prochami Zmarłego. W obu miejscach będzie wyłożona księga kondolencyjna. Rodzina prosi o przybycie w maseczkach i zachowanie odległości.

W sobotę, 10 października, rodzina i przyjaciele pożegnają Krzysztofa Gedroycia w Jego domu w Bierżałowcach (nr 38) na Sejneńszczyźnie, zwanym Gedroyciówką. W południe odbędzie się spotkanie pod dębem i w sadzie z wierszami Krzysztofa i muzyką.

Rodzina prosi o nie przynoszenie ciętych kwiatów ani wieńców, a wyłącznie roślin w doniczkach. Jak napisała na Facebooku żona Krzysztofa, Ewa Kanigowska-Gedroyć: “Prosimy uszanujcie życzenie K i nie pytajcie o pochówek. Będzie ok, tak jak sobie życzy.”

***

Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Krzysztofa Gedroycia – wieloletniego wykładowcy naszej uczelni, prodziekana Filii (wcześniej Wydział Sztuki Lalkarskiej) w latach 1999-2002, przyjaciela studentów, dobrego i ciepłego człowieka.

Dziś, 1 października, wraz z powrotem studentów na zajęcia, mieliśmy się spotkać również z Nim. Czekał na Niego stos papierów do wypełnienia, sylabusy do dogrania… Czekali na Niego przede wszystkim studenci, którzy mieli się dowiedzieć, czym jest metafora w teatrze od prawdziwego poety i człowieka teatru.

Zapamiętamy Krzysztofa jako otwartego, tolerancyjnego i zaangażowanego w sprawy młodych ludzi pedagoga. Przez wiele lat uczył studentów impostacji, czyli prawidłowego ustawienia głosu, pokazując im jednocześnie, że ich głos ma sens, że się liczy, że jest ważny. Nie odwracał się od głosów cichych i pełnych bólu, ale sprawiał, że stawały się one słyszalne.

Interesował Go świat wokół, będąc poetą i pisarzem, angażował się jednocześnie w sprawy społeczne – był między innymi jednym z fundatorów i przewodniczącym Kapituły Nagrody im. dr. Krzysztofa Kanigowskiego, przyznawanej podlaskim lekarzom „leczącym człowieka, nie tylko chorobę”.

Będzie nam bardzo brakować jego wiedzy, jego uważności, Jego…

Łączymy się w bólu z rodziną i bliskimi Krzysztofa.

Władze i pracownicy Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Filii w Białymstoku

Fot. Katarzyna Pietruska