“Helena” i “Rzeka” w Teatrze Szkolnym

Lalka ze spektaklu Helena i plakat do spektaklu Rzeka.

Zapraszamy w dniach 29-31 marca do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego na pokazy dwóch spektakli powstałych na kierunku reżyseria teatru lalek.

GRAMY

29 marca (sobota), „Helena”
godz. 17:30, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14, s. 214 (sala na drugim piętrze bez windy)
Bilety w cenie 15-30 zł

30 marca (niedziela), „Helena” + „Rzeka”
godz. 17:30, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14, s. 214, 216 (sala na drugim piętrze bez windy)
Wspólny bilet na oba tytuły w cenie 25-50 zł

31 marca (poniedziałek), „Rzeka”
godz. 19:00, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14, s. 216 (sala na drugim piętrze bez windy)
Bilety w cenie 15-30 zł

Rezerwacje biletów: przyjmujemy telefonicznie od poniedziałku do piątku w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53)
Wiek odbiorców: 15+
Zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie). 

PROGRAM

Helena

Spektakl przedstawia prawdziwą historię dziadków reżyserki opowiedzianą głosem jej dziewiećdziesięciotrzyletniej babci. Podróż, w którą bohaterka zabiera widza jest autentyczna, zabawna i wzruszająca. Bardzo intymna, a jednocześnie zaskakująco uniwersalna. Okolice Białegostoku stają się tu całym światem, „kiedyś” splata się z „teraz” w czułym continuum. W tej opowieści miłość pozwala zachować radość życia mimo granicznych doświadczeń – wojny, choroby, śmierci najbliższych.

Spektakl powstał na zajęciach „Praca z aktorem w planie lalkowym” prowadzonych przez mgr Helenę Radzikowską na II roku reżyserii.

reżyseria: Magdalena Dąbrowska
występują:
Olimpia Helena Satuła – Lesia Pasichnyk
Władysław Dąbrowski – Tymoteusz Jucha
muzyka: Magdalena Gładkowska
Utwór „Puściła po stole” do słów Bolesława Leśmiana – muzyka Adam Strug
lalki: Nastia Magdziak i Katarzyna Mystkowska (TTL) oraz Róża Turlińska i Magdalena Dąbrowska (pracownia plastyczna)
reżyseria światła: Nastia Magdziak
głosy z offu: Magdalena Dąbrowska i Magdalena Gładkowska
scenografia: Magdalena Dąbrowska

Helena swoją historię opowiedziała w 2019 roku (nagranie pochodzi ze zbiorów Historii Mówionej CLZ).

Rzeka

W pustym mieszkaniu siedzi mężczyzna. W mieszkaniu o gołych ścianach są jedynie spakowane w torby ubrania. Mężczyzna zaraz wyjdzie. Właśnie wyjeżdża. Zaraz ma pociąg. Tym razem na pewno wyjedzie. Tym razem na pewno mu się uda. Ale mężczyzna odbywa inną podróż. Podglądamy bohatera w intymnym i dramatycznym procesie – próbie ułożenia życia, która okazuje się także aktem twórczym. Bohater pisze sztukę – pisze siebie. Obserwujemy na scenie swoistą „spowiedź w ciuchach”. Pod wpływem pamięci kilku przedmiotów i sterty ubrań, w głowie bohatera wzbudzają się głosy różnych osób z przeszłości, a gdy zaczynają przemawiać, okazują się postaciami pisanej sztuki. W tym kosztownym emocjonalnie procesie tytułowa „rzeka” nabiera kilku różnych znaczeń; staje się m.in. rzeką wspomnień, rzeką-weną, rzeką łez, rzeką wódki, rzeką – zgodą ze swoją naturą. Ta zgoda okazuje się niezbędnym paliwem twórczości i uczuciowości. Oryginalny tekst Walczaka jest wielowątkowy, ale adaptacja skupia się na temacie odmienności artysty, ale też wydobywa uniwersalne motywy, z którymi może się utożsamić każdy widz: znaczenie poznania swojej historii, ja a rodzina, ja a przeszłość, ja a bycie sobą, ja a moje miasto, ja a ja – kim jestem? Spektakl to monodram w konwencji teatru formy. Balansuje między komedią a tragedią.

Spektakl powstał jako egzamin z przedmiotu “Mała forma teatralna”, prowadzonych przez dr hab. Jacka Malinowskiego na IV roku reżyserii.                             

na podst. tekstu Michała Walczaka „Rzeka”
Jacuś/Izydor: Wojciech Dawid Terechowicz
adaptacja, reżyseria: Maja Kubacka (AT)
scenografia i światła: Paulina Karczewska (AT)
ubrania: Joanna Miczałowska
kostium sceny finałowej: Justyna Krzepkowska/Magazyn Kostiumów Kraków

czas trwania 50 min.

Zrealizowano przy wsparciu Białostockiego Teatru Lalek, Fundacji Hothaus Kraków i Krakowskiego Forum Kultury

“Helena” na Boskiej Komedii

Dwie elegancko ubrane lalki przedstawiające młodych kobietę i mężczyznę naturalnej wielkości trzymających się za ręce.

8 grudnia na Festiwalu Boska Komedia w Krakowie studentka III roku reżyserii, Magdalena Dąbrowska zaprezentowała spektakl „Helena” (opieka artystyczna: Helena Radzikowska) oparty na historii babci studentki.

Spektakl znalazł się w elitarnym gronie prac wyselekcjonowanych do pokazu na Festiwalu podczas 14. Forum Młodej Reżyserii organizowanego przez Akademię Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Wyboru dokonała selekcjonerka Boskiej Komedii, Magda Piekarska.

Magdalenie i całej ekipie „Heleny” gratulujemy wyróżnienia i zapraszamy do przeczytania recenzji Tomasza Domagały po obejrzeniu spektaklu na Boskiej. Czytaj tekst [link zewnętrzny].

_____________

     Spektakl przedstawia prawdziwą historię dziadków reżyserki opowiedzianą głosem jej dziewiećdziesięciotrzyletniej babci. Podróż, w którą bohaterka zabiera widza jest autentyczna, zabawna i wzruszająca. Bardzo intymna, a jednocześnie zaskakująco uniwersalna. Okolice Białegostoku stają się tu całym światem, „kiedyś” splata się z „teraz” w czułym continuum. W tej opowieści miłość pozwala zachować radość życia mimo granicznych doświadczeń – wojny, choroby, śmierci najbliższych.

     „To historia pełna bólu, smutku i trudności. To historia, gdzie miłość nie jest cukierkowa, ale jest największym bogactwem jakie mamy. To historia Heleny Olimpii Dąbrowskiej (1926-2022) – mojej ukochanej babci. Sięgnęłam do jej wywiadu zarejestrowanego w 2019 roku – 3 lata przed jej śmiercią. Przenosimy się do świata Heleny, głównej bohaterki spektaklu, która swoim głosem opowiada o życiu z dystansem i humorem.

     Przyglądamy się jej perspektywie dzieciństwa, młodości i panieństwa, a z czasem poznajemy jej przyszłego męża – Władzia. Jesteśmy świadkami ich ślubu, wspólnego życia, ale i tragedii, które ich dotykają. Dla mnie jako wnuczki głównej bohaterki i reżyserki ten spektakl ma wymiar bardzo intymny, sentymentalny, bolesny, dotykający ogromnej tęsknoty. Jednocześnie wraz z aktorami opowiadamy tę historię tak, aby widz poznał Helenę Olimpię tak, jak ona sama o sobie opowiadała, tak jak chciała być zapamiętana. Marzeniem mojej babci zawsze było podtrzymywanie o niej pamięci – i to marzenie się spełnia.”

     Reżyseria: Magdalena Dąbrowska
     Muzyka: Magdalena Gładkowska
     Utwór „Puściła po stole” do słów Bolesława Leśmiana – Adam Strug
     Lalki: Nastia Magdziak i Katarzyna Mystkowska (TTL)
     Światła: Nastia Magdziak
     Audio: Magdalena Dąbrowska i Magdalena Gładkowska
     Scenografia: Magdalena Dąbrowska i Nastia Magdziak
     pracownia plastyczna: Róża Turlińska i Magdalena Dąbrowska*
     Opieka pedagogiczna: mgr Helena Radzikowska
     Obsada: Lesia Pasichnyk, Tymoteusz Jucha
     Nagrania pochodzą ze zbiorów Historii Mówionej Centrum Ludwika Zamenhofa w Białymstoku.

  MAGDALENA DĄBROWSKA – studentka III roku Reżyserii Teatru Lalek AT Filia w Białymstoku. Absolwentka kierunku Aktorstwo w AT. Uczyła się w Autorskiej Szkole Musicalowej w Teatrze Roma. Debiutowała na deskach Teatru „Baj” w Warszawie. Współpracowała z niezależnym Teatrem „Scena Lubelska 30/32”, działała w francuskiej Fundacji Folk Lab oraz Ecole Montessori w Paryżu. Od 2017 roku należy do Kapeli Batareja.

     W 2020 roku dołączyła do zespołu Teatru Wierszalin Piotra Tomaszuka. W ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2020 r.) stworzyła autorski spektakl „Szekspirowskie kobiety”, który znalazł się w gronie laureatów konkursu SzekspirOFF 2021.

fot. Magdalena Rybij