ZAPRASZAMY NA WARSZTATY

Młodzi widzowie, którzy przyjdą do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego na poranne pokazy spektaklu TU NAWET MUCHY SĄ BEZPIECZNE wezmą udział również w specjalnych warsztatach. Podczas tych zajęć widzowie za pomocą teatralnych zadań będą mogli uważnie przyjrzeć się bohaterom przedstawienia. Wspólna zabawa dla każdego stanie się okazją do sformułowania swojej interpretacji spektaklu i poznania innych punktów widzenia. Co ważne – za udział w warsztatach nie trzeba dodatkowo płacić, na spektakl i warsztaty obowiązuje jedne bilet.

 

GRO DAHLE W TEATRZE SZKOLNYM

Teksty znakomitej norweskiej pisarki Gro Dahle są kanwą spektaklu dyplomowego TU NAWET MUCHY SĄ BEZPIECZNE, nad którym pracują obecnie studenci IV roku. Adaptację opracował i spektakl reżyseruje Mateusz Przyłęcki. Przedstawienie adresowane jest przede wszystkim do widzów młodych. Dorosłych zapraszamy również, bo o tej relacji – między dzieckiem a rodzicem, światem dorosłych – traktują wszystkie teksty Gro Dahle:

Teksty Gro Dahle „chodzą” za mną od kilku lat. Cieszę się, że wreszcie nadarzyła się okazja do zrealizowania ich na scenie. Rozpisanie  scenariusza na aktorów i lalki pozwoliło mi odkryć nowe możliwości tkwiące w tym tekście – mówi Mateusz Przyłęcki, reżyser.

Na premierę zapraszamy 14 kwietnia 2018 o godz. 19.00. O kolejnych możecie się dowiedzieć z REPERTUARU. Rezerwacja biletów od 5 kwietnia: SZCZEGÓŁY. Więcej o spektaklu możecie przeczytać TUTAJ.

KWIETNIOWY DWUPAK TEATRALNY

Kwietniowa odsłona popularnego cyklu to spotkanie z dwiema skrajnie odmiennymi opowieściami, na które zapraszamy w dniach 21-22 kwietnia 2018. Tym razem w teatralnym dwupaku pokażemy najpierw BESTIARIUSZ SŁOWIAŃSKI – opartą na formie i fantastycznych lalkach opowieść zaczerpniętą z odmętów mitologii słowiańskiej oraz GRY RODZINNE, czyli prowokacyjną grę w rodzinne tajemnice i sekrety, w której uczestniczą siostra, brat i druga siostra oraz Przypominamy, że aby obejrzeć obydwa spektakle wystarczy kupić jeden bilet (dotyczy każdej kategorii biletowej). Zachęcamy do jak najszybszej rezerwacji biletów: BILETY, REPERTUAR.

WESOŁYCH ŚWIĄT WIELKANOCNYCH!

RADOSNYCH, PEŁNYCH SŁOŃCA I KOLORÓW ŚWIĄT WIELKANOCNYCH

ŻYCZĄ WŁADZE, STUDENCI I PRACOWNICY

WYDZIAŁU SZTUKI LALKARSKIEJ W BIAŁYMSTOKU

AKADEMII TEATRALNEJ IM. ALEKSANDRA ZELWEROWICZA W WARSZAWIE

 

DZIEŃ TEATRU – ORĘDZIA

Wam wszystkim, dla których teatr nie jest obojętny – życzymy, by wciąż pozostawał on dla Was doświadczeniem istotnym, o czym przypominają dziś również SIMON MCBURNEY oraz MAJA KLECZEWSKA w swoich orędziach z okazji 57. Międzynarodowego Dnia Teatru.

Przeczytaj orędzia:

SIMON MCBURNEY

MAJA KLECZEWSKA

POBUDKA NA KONIEC MARCA

Natalia Sakowicz, absolwentka i pedagog WSL, w ostatni weekend marca wystąpi na scenie Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego z autorskim spektaklem „Pobudka”. Zapraszamy w dniach 24 i 25 marca o godz. 18.00. Rezerwacja biletów (cena: 20 PLN) od 12.03.2018, sprawdź szczegóły.

OPIS SPEKTAKLU

Dawno, dawno temu, a może i nie tak dawno, a właściwie to może teraz, żyje sobie pewna dziewczyna. Nie jest ani specjalnie ładna, ani dobra, pobożna tym bardziej nie. Nie jest też jedną z księżniczek, o których sama czytała w dzieciństwie. Jest po prostu zwyczajną dziewczyną jakich wiele w jej krainie. Dziewczyna powinna już dorosnąć i stać się kobietą. Powinna wiele rzeczy, a jeszcze więcej nie powinna. Tymczasem ona gubi się w lesie. Niezdara. A tu jak wiadomo czyha pełno niebezpieczeństw. Dobrze byłoby wydostać się z tego lasu, jednak nie wiadomo która ścieżka jest właściwa…

„Pobudka” to solowy spektakl lalkowy inspirowany najpopularniejszymi baśniami braci Grimm. Głównym tematem przedstawienia jest kobiecość. Co łączy współczesną dziewczynę ze Śpiącą Królewną czy z Czerwonym Kapturkiem? Czy mają jeszcze wspólne tematy, czy są sobie zupełnie obce?

Spektakl przeznaczony dla zarówno  dla młodzieży, jak i widzów dorosłych. Przedstawienie zrealizowano w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku. Partnerzy spektaklu: Białostocki Teatr Lalek, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku.

pomysł i wykonanie: Natalia Sakowicz
opieka artystyczna: Marcin Bartnikowski
dramaturgia: Zuzanna Bojda
scenografia: Maria Żynel
muzyka: Anna Stela
konsultacje choreograficzne: Marta Bury
światło: Maciej Iwańczyk
wiek: 12+
czas trwania: 60 min
premiera: 30 grudnia 2017 r.

ŻYCZENIA NA ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA

W Światowym Dniu Lalkarstwa składamy najlepsze życzenia
lalkarkom i lalkarzom, a także wszystkim twórcom
i pedagogom związanym ze sztuką animacji
oraz widzom, których obecność
i oddanie nadają sens naszej pracy

Władze, Wykładowcy, Studenci i Pracownicy
Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie
Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku

On the occasion of the World Puppetry Day best wishes to all puppeteers,
to creators and educators of the art of animation
as well as spectators, whose presence and commitment
give significance to our work

Authorities, Lecturers, Students and Staff
of the Puppet Theatre Art Department in Białystok
at the Aleksander Zelwerowicz National
Academy of Dramatic Art in Warsaw

ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA: HEJNO

Światowy Dzień Lalkarstwa
17 marca 2018
– Tu jest życie, a to wokół, to jest teatr. Jedno z drugim nie ma nic wspólnego. Tak możemy powiedzieć, parafrazując Kaliksta Bałandaszka – …Bardzo przystojnego blondyna, „znawcę sztuk plastycznych”, postać – z dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza „Oni”, w rozmowie ze Spiką hrabiną Tremendosą -…Oczy blade, nabrzmiałe, cała twarz przepojona ukrytym cierpieniem… Teatr powstał z życia, i życie wypełnia teatr. Wzajemne parantele służą samodoskonaleniu. Teatr lalki istnieje od zawsze, bowiem u jego początku znajduje się przedmiot, rzecz, narzędzie – lalka. Ono to ułatwiło człowiekowi komunikację i przetrwanie. A potem z pewnością okazało się przydatne do pokazania warunków tego przetrwania.

W teatrze lalek, obok lalki – aktor, jej animator, rozważa zakamarki rzeczywistości. Tuż przy lalce lub w pewnym od niej oddaleniu. Na przykład w teatrze marionetek. Ukryty za parawanem ten sam aktor tworzy iluzję świata. Za pomocą teatru poddaje badaniu jego przystępność. Zapewne równocześnie oswaja ten świat. Czyni go rozpoznawalnym, a przez to przyjaznym, niemal własnym.

Liczne rodzaje i techniki teatru lalkowego tworzą i zachowują relacje lalki i aktora – animatora względem siebie. Relacja ma tu wymowne znaczenie artystyczne i poznawcze. Wskazuje odrębność pomiędzy przedstawionym i przedstawiającym, stąd wydaje się zaczerpnięty został efekt obcości. Może równie ważna wydaje się metaforyczność przedstawionej sytuacji, jakby wpisana w dokonany dystans między nią i światem, również aktorem. Wyznacza to wartość etyczną w relacji artysta – człowiek i figura – lalka.

W teatrze lalki granica między sceną i życiem często się zaciera. Poetyckość, groteska, realne życie bywa językiem teatru umownej lalki – figury. I odwrotnie, figura wkracza w sytuację międzyludzką  wraz z tym, co sobą przedstawia. Teatr lalek nie ma problemu prawdy i nieprawdy, ponieważ lalka zawsze przedstawia to, czym jest – prawdą. Lalka ożywia wyobraźnię, reszta już pozostaje w zasobach i rękach artysty. Widać w tym sumienność i odpowiedzialność zarówno za nią, jak i za siebie. Każdy gest, każdy krok, każde słowo nabiera ciężaru prawdy. Jest lalka i pozostaje sztucznym tworem, co jej nie przeszkadza przedstawiać żywą istotę. Skoro tak, siłą rzeczy lalka stała  się ważnym uczestnikiem zdarzeń w świecie naszej wyobraźni. Od zarania figura – lalka gospodarzy w naszej wyobraźni. Jej obecność identyfikuje nasze przestrzenie dostępnej rzeczywistości. Wkroczyła lalka do teatru, zawłaszczyła w nim sporo jego miejsca. My otrzymaliśmy od niej dar, który pozwala nam tworzyć jej teatr, z lalką w roli głównej. Na granicy teatru i rytuału, przedstawiamy nasze ceremonie dla najmłodszej widowni i dla wszystkich, bowiem ten teatr nie zna granic dostępu do ludzi.

Wiesław Hejno

 

 

ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA: GNEPO

WEREWERE-LIKING GNEPO: PRZESŁANIE NA ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA

UNIMA 2018

Rzeźbiona głowa
Malowana figura
Czy jest człowiekiem
Czy jest zwierzęciem
Albo nawet warzywem,
Zrobiona z korzeni lub martwych liści
Czy jest minerałem
Ukształtowanym bezpośrednio z bryły kamienia
Albo z gliny pełnej metali
Albo czy jest tylko pianką lub gałgankami…

Jest lub reprezentuje ukochaną osobę
Przodka lub Opiekuńczego Ducha
Ale mogłaby być świętą figurą
Maską lub zabawkową laleczką
Tym, co czyni ją lalką
Jest animacja:
Wkładamy maskę lub nosimy zabawkę
Potrząsamy kukiełką
Animujemy lalkę…

Może być laską
Parasolem, ręką czy stopą
Tak długo, jak możemy ją animować
Tworzyć złudzenie, że ma własne życie
Osobowość, charakter,
Plan, cel, swój własny los
Życie które wiedzie, jak wszystkie inne byty
Życie złączone ze swoim animatorem, swoim Twórcą:
Dialektyczne życie, czasem przejmujące,
Częściej komiczne i fantastyczne…

Nie możemy rozmyślać o lalkach
Bez rozmyślania o tworzeniu w ogóle
I w szczególności stworzeniu Życia
Zwłaszcza o stworzeniu żywych istot
Widocznie niezależnych
Ale których zależność lub współzależność
Często sięga dalej niż tylko Animacja
Stając się czystą Manipulacją…

Nie możemy rozmyślać o Stwórcy
I rodzaju farsy
Który napędza te dręczące pytania
Bez nałożenia na nas kolejnej drwiny:
Oczu dziecka w każdym z nas
I w każdej osobie z naszej widowni,
To pomaga nam uciec
Rozpaczy i niemocy
Kiedy mierzymy się ze stałym wzrostem
Nietolerancji i przemocy.

Potrzebujemy tego dziecięcego spojrzenia
Żeby uwierzyć w te animowane figury
Te „Ndjundju” lub te „Kakamu”
Te „Sogos Ba i ich Sogos Denw”
Czasami tak piękne i atrakcyjne
Często tak dziwne i przerażające
Które straszą i zachwycają
Kolejno, obojętnie
Ale które całkowicie urzekają
Całą naszą uwagę i chęć
By uwierzyć w magię i wszystkie jej możliwości
Zmiany świata i wszystkich jego obyczajów

I my akceptujemy lalki,
Słuchamy ich w ciszy
Podziwiamy ich twarze i ich usta
Tak niezwykłe imitacje i oddanie
Naszych społecznych Guignoli:
Polityków, religijnego ludu,
Mężczyzn i Kobiet
Głosów Siły czy Biznesu
Wszyscy jak mafiosi
Tak okropnie przewrotni
Jesteśmy wzruszeni do łez widząc lalki ukazujące wszystko
Bez cenzury czy bombardowań

Także tutaj, w domu, w Afryce,
Oni są, oni tworzą „Jesters”
Mają swoją własną siłę
Siłę bytu, siłę by być
Są darem, dziedzictwem
Są wiedzą
Od pokolenia do pokolenia
Są inicjacją
Przed byciem rozbawionymi
Są sztuką epickich czasów
Gdzie mowa staje się zbyt blisko obserwowana
Od teraz wymagający tarcz
By chronić „wdowy i sieroty”
Te impulsy wynalazców i twórców…

Oferują wolność aspirowania
Do tych niezbadanych wszechświatów
Gdzie techniki kreowania
I zwłaszcza animacji
Współzawodniczą
W ramach tych globalnych manipulacji
etycznych, jak technologicznych)
I wyodrębniają swój udział w rynku
Tak samo jak honorowe i zaszczytne miejsce
W rozciągłości własnych zalet
Lalki z Afryki
Wchodzące na publiczną arenę
Ujawniające swoją nietypową historię
Zrobione z piękna i tajemnicy
Z marzeń i cudów
By zostać przekazane w celu utrwalenia
Czystego dzieciństwa
W wyobraźni ludzkości

I, w światowej celebracji lalkarstwa 2018 roku
Jestem szczególnie dumna i szczęśliwa, że zostałam wybrana
By stworzyć Przesłanie Union Internationale de la Marionnette
W hołdzie tej formie sztuki, która jeszcze nie zakończyła
Ukazywania całego bogactwa dziedzictwa ludzi
Dla najlepszej świadomości całej ludzkości.
I proszę wszystkich, którzy powierzyli mi tę szlachetną misję
By, w tym miejscu, przyjęli całą moją wdzięczność i szacunek.

WEREWERE-LIKING GNEPO
ARTYSTKA WIELU TALENTÓW

Werewere-Liking Gnepo urodziła się jako Eddy-Njock 1 maja 1950 w Bondé w Kamerunie. Od 1978 mieszka w Wybrzeżu Kości Słoniowej. Ta wszechstronna, iworyjsko-kameruńska artystka jest autorką około 30 opublikowanych książek, od powieści po sztuki teatralne, opowiadań, esejów, książek o sztuce i poezji. Od 1968 jest malarką, ma na koncie wiele wystaw na całym świecie. Jest także dramaturgiem, nowatorską lalkarką i reżyserką wielu totalnych spektakli teatralnych uważanych za afrykańskie opery; kilka z nich miało światowe tournée; jest także aktorką teatralną i filmową, a także wokalistką rapową…

Była badaczką tradycyjnej pedagogiki w Abidjan University (LENA) w latach 1979-1985; brała udział w „rewolucji” teatru rytualnego i była założycielką grupy artystycznej Ki-Yi Mbock. Opracowała system szkoleniowy inspirowany afrykańskimi rytuałami inicjacyjnymi; w ramach tego treningu przyjmuje rolę „budzącej gwiazdę”. Ta rola umożliwiła jej wsparcie setek młodych ludzi w trudnej sytuacji z sukcesem ponownie włączyć się do społeczeństwa jako liderzy; to doprowadziło do przyznania jej nagrody „City Heroes” przez Księcia Clausa z Holandii w 2000 roku. W 2001 założyła Ki-Yi Pan-African Foundation for Youth Training in Cultural Creation and Development i do dziś kontynuuje tę działalność. Otrzymała liczne nagrody, takie jak francuska nagroda Arletty, belgijska René Praïle czy nagroda Fonlon Nichols z Uniwersytetu Alberty; jest „Rycerzem Sztuk i Liter” we Francji, Komandorem Order of Merit w Wybrzeżu Kości Słoniowej, była członkiem Wysokiej Rady Społeczności Francuskojęzycznych w latach 1997-2003. W 2005 otrzymała nagrodę Noma i wygrała tytuł książki roku 2007 za, między innymi, swoją powieść Amputed Memory. Obecnie jest stałym członkiem Academies of Science oraz African and Diasporic African Arts and Culture in the Ivory Coast.

DNI OTWARTE – MOC ROZMAITOŚCI!

Uwaga, uwaga – niewiele wejściówek zostało na wydarzenia tegorocznych Dni Otwartych! Zapraszamy kandydatów na studia – by spróbowali swoich sił na warsztatach, podpatrzyli studentów w trakcie pokazów tematycznych czy porozmawiali z wykładowcami. Zapraszamy też wszystkich Widzów – do oglądania przedstawień, jakich na co dzień próżno szukać w repertuarze, adresowanych do widzów w każdym wieku. Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny, liczba miejsc ograniczona, wejściówki należy zarezerwować wcześniej (tel.: 85 743 54 53, codziennie w godz. 9.00-19.00). Do zobaczenia 17 i 18 marca!

WARSZTATY
Każdy z Dni Otwartych otwiera seria warsztatów. To zajęcia praktyczne, ze szkolnymi wykładowcami, adresowane przede wszystkim do kandydatów na studia na Wydziale Sztuki Lalkarskiej. Każda osoba może wziąć udział tylko 1 raz w danym warsztacie (tj. albo w sobotę, albo w niedzielę).

  • 10:00-10:45 // Technika mowy, prowadzenie: mgr Julita Cichońska
  • 11:00-11:45 // Emisja głosu, prowadzenie: dr hab. Bożena Bojaryn-Przybyła
  • 12:00-13:30 // Teatr rąk – wprowadzenie, prowadzenie: mgr Paula Czarnecka

POKAZY PRAC STUDENTÓW III ROKU*
Popołudnie sobotnie i niedzielne wypełnią przedstawienia, na które z powodzeniem mogą wybrać się dorośli widzowie wraz z przedstawicielami młodego pokolenia. Zachęcamy do spędzenia w teatrze całego popołudnia. Tym bardziej, że każde przedstawienie to zupełnie inna konwencja: piosenka aktorska, ożywiona forma i lalki. Na pokaz spektaklu TU.TUWIM jedna osoba może zarezerwować maksymalnie 4 wejściówki, na pozostałe pokazy – po 2 wejściówki.

POKAZY PRAC STUDENTÓW II ROKU*
Wieczory wypełnią pokazy unikatowe, z technik lalkarskich: pacynki, lalki stolikowej, kukły oraz tzw. monografia. Ich wyjątkowość wynika z faktu, że są to etiudy szkolne, prezentowane publiczności nie-szkolnej po raz pierwszy. To prawdziwa gratka dla miłośników teatru, tym bardziej, że każdy odbywa się w innej technice i każdemu towarzyszyć będzie krótkie wprowadzenie-rozmowa z wykładowcami WSL. Na jeden pokaz każdy z widzów może zarezerwować maksymalnie 2 wejściówki.

  • 18.00 – Monografia: W progu, opieka pedagogiczna: prof. P. Damulewicz, as. M. Pietruski
  • 18.45 – Pokaz etiud z przedmiotu: Gra aktora lalką stolikową, opieka pedagogiczna: dr K. Smaczny
  • 19.00 – Pokaz etiud z przedmiotu: Gra aktora pacynką, opieka pedagogiczna: mgr P. Czarnecka
  • 20:00 – Pokaz etiud z przedmiotu: Gra aktora kukłą, opieka pedagogiczna: mgr B. Piotrowski

*UWAGA: Godziny rozpoczęcia poszczególnych pokazów mogą być opóźnione do 15 minut.