#reżyseria

Wieczór żywych form

przez
Kolaż zdjęć z trzech prezentowanych spektakli.

Zapraszamy na początku listopada do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego na pokaz trzech prac studenckich z cyklu Wieczór żywych form: „Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” (Grand Prix Festiwalu Lalka też Człowiek), „Szybcy i Głodni” oraz „Tym mnie chyba zasypali” (nagroda im. Maksa Szoca Festiwalu FAMA).

GRAMY

8 listopada (sobota), godz. 18:00, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14 (sale 214, 216 na drugim piętrze bez windy)
9 listopada (niedziela), godz. 18:00, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14 (sale 214, 216 na drugim piętrze bez windy)

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie od poniedziałku do piątku w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety: 20-50 złotych. Kliknij i zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie)
Czas trwania: ok 120 min

PROGRAM

Forma reżyserska: „Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji”

Kadr ze spektaklu: studentka ucharakteryzowana na Balladynę z maliną wetkniętą na palec.

Autorski monodram, który w nowoczesny, lekko ironiczny sposób reinterpretuję klasyczne dzieło Juliusza Słowackiego. To opowieść o żądzy władzy, moralnych wyborach i konsekwencjach czynów. W jednej osobie ożywają tu postaci, zderzając patos romantycznego dramatu z humorem i refleksją nad ludzką naturą. Monodram bawi, wzrusza i skłania do zastanowienia, jak blisko dziś jesteśmy Balladyny i czy na pewno tak bardzo się od niej różnimy.
 
Projekt “Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” został zrealizowany w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku w ramach zajęć Technika pracy z aktorem w planie lalkowym, na podstawie utworu “Balladyna 68” Jeremiego Przybory z muzyką Jerzego Wasowskiego.

Reżyseria: Lada Borovska
Obsada: Agnieszka Solska
Opieka artystyczna i pedagogiczna: Helena Radzikowska
Aranżacje: Marcin Nagnajewicz
Obsługa techniczna: Victoriia Yefremova
 
Czas trwania spektaklu: 40 min

Forma aktorska: “Szybcy i Głodni”

Dwie lalki hamburgerów z oczami.

“Szybcy i Głodni” to projekt dwójki studentów aktorstwa teatru lalek, którzy wrzucając filmiki do sieci, próbują zarobić na chleb.
Wykorzystują to, co potrafią – animować lalki i szerzyć content w mediach społecznościowych. Realia świata sprowokowały ich do stworzenia czegoś, co jest szybkie, wizualnie przyciągające oraz wywołujące w odbiorcach głód. Głód sukcesu. Jednak, gdy się przyjrzeć z bliska, okazuje się to wszystko… niezdrowe. Trochę jak Fast food?
 
Projekt powstał w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku w ramach zajęć Współczesne techniki lalkowe

Reżyseria i obsada: Julia Potrykus, Kacper Malinowski
Obsługa techniczna: Kacper Rokosz
Opieka artystyczna i pedagogiczna: dr Paula Czarnecka
Scenariusz na podstawie sztuki Anny Burzyńskiej “Surwiwal”: Julia Potrykus, Kacper Malinowski
Wykonanie lalek: Zbigniew Romanyk, Róża Turlińska, Magdalena Dąbrowska

wiek odbiorców: 15+
czas trwania spektaklu: 25 min 

Prawa autorskie reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru ADiT.

Pokaz premierowy: 17.10.2025 na Festiwalu Lalka też Człowiek w Warszawie

UWAGA! W spektaklu występują wulgaryzmy oraz poruszany jest temat śmierci i samobójstwa. 

Forma reżyserska: “Tym mnie chyba zasypali” 

Młodzi mężczyzna i kobieta zwróceni do siebie przodem i rozmawiający w emocjach.

Żyję póki widzę, póki słyszę, póki czuję;
Póki widzę – żyję;
Póki żyję – mogę;
Póki mogę – chodzę, patrzę, widzę, słyszę, czuję, mówię, koch…
O! Tym mnie chyba zasypali!

„Tym mnie chyba zasypali” – 30-minutowy żart o śmierci, prze-życiu po życiu, farsa na temat strachu.

Zrobieni z jednej gliny, trafiamy do różnych miejsc. Tak mało słońca tu świeci dla mnie! Tak mało. Tak mało nieba do mnie należy, tak mało ziemi. Tak mało, że zabiorę wszystko, jeżeli starczy mi rąk. Zrobieni ze wspólnej gliny, niech inni zaschną, bo tak mało dla mnie wody w oceanie.

Tak długo pieszczę, wzmacniam, karmię moje własne, osobiste „Ja”, że jakiekolwiek „My” parzy skórę piekłem. Więcej słońca, więcej. Więcej ziemi, więcej. Tym mnie chyba zasypali. Tak mało powietrza.

Spektakl powstał na trzecim roku kierunku reżyserii w ramach zajęć „Technika pracy z aktorem w planie lalkowym”, prowadzonym przez dr hab. Bernardę Annę Bielenię w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku.

reżyseria: Lesia Pasichnyk
obsada: Magdalena Kamińska, Tymoteusz Jucha, Julia Rotter
opieka pedagogiczna: dr hab. Bernarda Anna Bielenia

czas trwania spektaklu: 30 min

Fot. Piotr Krawczykiewicz Okiem gekona

Studentka rezydentką Festiwalu “Korczak Dzisiaj”

przez
Grafika Festiwalu Korczak Dzisiaj. Niebieska główka zapałki z dorysowaną twarzą na różowym tle.

Emma Kováčová – studentka II roku reżyserii w naszej uczelni – znalazła się w gronie tegorocznych rezydentów 29. edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży „Korczak Dzisiaj” w Warszawie.

Z serca gratulujemy!

Wraz z pięciorgiem innych osób studiujących na wydziałach reżyserii i dramaturgii polskich uczelni teatralnych Emma będzie brała udział w festiwalowych spektaklach, warsztatach i panelach.

Rezydencje Festiwalu „Korczak Dzisiaj” stanowią innowacyjną propozycję urozmaicenia praktyk artystycznych poprzez zapoznanie osób wchodzących w zawód reżysersko-dramaturgiczny z narzędziami, językiem i konwencjami teatru skierowanego do młodej publiczności. Kuratorkami tegorocznej rezydencji są Marta Bryś i Dorota Kowalkowska.

Międzynarodowy Festiwal Teatrów dla Dzieci i Młodzieży KORCZAK DZISIAJ, organizowany przez Polski Ośrodek ASSITEJ w dniach 17–25 października 2025 w Warszawie, to jeden z najstarszych i najbardziej kluczowych w Polsce festiwali teatralnych dla młodej widowni i bliskich jej dorosłych.

To przede wszystkim przegląd różnorodnych form teatru, sztuk performatywnych i działań interdyscyplinarnych, dostosowanych do potrzeb i wrażliwości dzieci i młodzieży. Tegorocznej edycji przewodzić będzie hasło „Wyobraź to sobie, sobie”.

Studentka reżyserowała czytanie w Gdyni

przez
Grafika zawierająca zdjęcie statuetki Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.

Studentka reżyserii, Magdalena Dąbrowska wyreżyserowała czytanie performatywne „Wyjątka” Beniamina Marii Bukowskiego, czyli jednej z pięciu sztuk wybranych do finału 18. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.

Z serca gratulujemy!

Gdyńska Nagroda Dramaturgiczna to najważniejsze wyróżnienie dla polskich dramatopisarzy. Pokaz odbył się wczoraj w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni. Muzykę stworzyła Magdalena Gładkowska, wystąpili: Martyna Matoliniec, Weronika Nawieśniak, Beata Buczek-Żarnecka, Rafał Kowal, Bogdan Smagacki.

Oprócz „Wyjątka” najlepsze sztuki 2025 roku to: „Biedermannowie” Anny Wakulik, „Kiedy stopnieje śnieg” Katarzyny Minkowskiej i Tomasza Walesiaka, „Paraskewa” Olgi Maciupy oraz „Porwanie Roberta Lewandowskiego przez tchórzliwego Łukasza Pawłowskiego” Łukasza Pawłowskiego.

Wszystkie teksty dotyczą relacji międzyludzkich, podejmują próbę zrozumienia takich zjawisk społecznych jak konformizm, moralna ślepota, tożsamość, odmienność, potrzeba przynależności i akceptacji.

Laureata tegorocznej edycji nagrody poznamy 4 października, do jego rąk trafi statuetka oraz 50 tysięcy złotych ufundowanych przez miasto Gdynia. Wyboru dokona Kapituła w składzie: dr hab. Piotr Dobrowolski, prof. Beata Guczalska – przewodnicząca, dr Ewa Hevelke, prof. Jacek Kopciński.

Premiera: Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków

przez
Dwie studentki na scenie w pluszowych kostiumach zajączków.

Zapraszamy 2 października o godz. 17:00 do Teatru im. Jana Wilkowskiego na familijną premierę spektaklu dyplomowego studentki reżyserii, Mai Spychaj-Kubackiej „Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków”. To przedstawienie skierowane do najmłodszych słyszących i niesłyszących/niedosłyszących widzów i ich opiekunów. 

Głównym tematem sztuki jest oswajanie lęku przed ciemnością. Spektakl angażuje dzieci poprzez obrazy, gesty i mimikę aktorek, tworząc magiczną i przyjazną atmosferę, w której najmłodsi widzowie mogą identyfikować się z bohaterami i przełamać swoje lęki. Połączenie sztuki, komunikacji niewerbalnej i edukacji emocjonalnej czyni ten spektakl wyjątkowym doświadczeniem, sprzyjającym rozwojowi empatii i poczucia bezpieczeństwa u dziecięcej publiczności. 

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem była książka „Słoneczne historie” Jana Wilkowskiego, a głównym założeniem znalezienie pozawerbalnego języka scenicznego, który będzie dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących/niedosłyszących. Twórcy korzystali z potencjału ekspresji polskiego języka migowego, form plastycznych i nietypowych sposobów udźwiękowienia spektaklu.

Koncepcja spektaklu powstała w ramach 3. edycji konkursu Sztuka się robi (wrzesień 2024) organizowanej przez Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku. To konkurs, który ma na celu wspieranie rozwoju teatru dla dzieci w wieku 3-6 lat poprzez poszukiwania w zakresie nowych tematów i form, biorąc pod uwagę współczesne trendy w myśleniu o dzieciństwie, edukacji oraz dostępności. 

Twórczynie i twórcy:
reż. Maja Spychaj-Kubacka
scenografia, kostiumy: Ewa Woźniak
muzyka i wykonanie: Szczepan Polewski
metoda “język ciała”: Patrycja Jarosińska
tłumacz PJM:  Jakub Studziński 
obsada: Zuzanna Blicharz, Julia Rotter

wiek odbiorców: dzieci w wieku 3-6 lat z opiekunami 
czas trwania: 40 min. 

Zdjęcie z próby z publicznością w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku, fot. Jakub Gujda 

GRAMY 
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku

30.09 (wtorek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
30.09 (wtorek), godz. 11:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
1.10 (środa), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
1.10 (środa), godz. 11:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
2.10 (czwartek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
2.10 (czwartek) PREMIERA, godz. 17:00 
3.10 (piątek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-14:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety 20 – 30 zł. Zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie). 

Dyplom reżyserski w Banialuce

przez
Fragment plakatu spektaklu "Narodziny".

W niedzielę, 21 września o godz. 17:00 na Scenie na Piętrze Teatru Lalek Banialuka w Bielsku-Białej odbędzie się premiera spektaklu dyplomowego Pavlíny Shaikh Okleštekovej studiującej na kierunku reżyserskim pt. „Narodziny”.

O spektaklu

Przy wsparciu rodziców wyobraża sobie, jak niebawem będzie wyglądało ich życie. Znajduje jajeczko, które stopniowo zamienia się w gąsienicę, poczwarkę, a następnie – motyla. Odnajdując analogię pomiędzy światem owadów a ludzkim mierzy się z wyzwaniami, którym zamierza sprostać jako starsze rodzeństwo.

„Narodziny” to pełna ciepła i wrażliwości opowieść o zaistnieniu nowego życia. Spektakl w nienachalny, metaforyczny sposób oswaja widzów nie tylko z tematem pojawienia się kolejnego dziecka w rodzinie. W lekki i zabawny sposób uczy wrażliwości na świat przyrody oraz  uważności na rozwój, który przeżywa każdy z nas – nie gubiąc przy tym pochylenia się nad emocjami, które temu towarzyszą.

Twórcy i twórczynie spektaklu

autorki tekstu — Pavlína Shaikh Oklešteková, Karolina Krot
reżyseria — Pavlína Shaikh Oklešteková
scenografia — Karolina Krot
muzyka — Magdalena Sowul
reżyseria światła — Maciej Iwańczyk
przygotowanie wokalne — Justyna Masny

obsada: Lucyna Sypniewska, Dagmara Włoszek-Rabska, Ziemowit Ptaszkowski

“Project Lucy” na Sopot Non-Fiction

przez
Młoda aktorka ubrana na czarno siedzi na scenie z lalką szympansicy naturalnych rozmiarów.

29 sierpnia widzowie XIV Festiwalu Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction obejrzeli spektakl ,”Project Lucy” w reżyserii studentki reżyserii Agaty Nierzwickiej, w którym udział wzięły Laura Walczak (studentka aktorstwa), Lena Michajłów, Monika Jarosińska i lalka szympansicy z naszego magazynu teatralnego.

Świetnie przyjęty spektakl, używający narzędzi teatru ożywionej formy, był jednym z 8 pokazów rezydentów festiwalu. Rezydenci przez ostatni tydzień sierpnia intensywnie pracowali nad swoimi projektami pod opieką kuratorską Adama Nalepy, Romana Pawłowskiego i Anny Wakulik.

Jak napisał na łamach trójmiejskiej „Gazety Wyborczej” Przemek Gulda: „to nie historia o badaniu zwierzęcia, to raczej próba głębokiego wglądu w jego psychikę i relację z człowiekiem”.

Tak grupa Agaty Nierzwickiej pisała o swoim projekcie: 

W 1964 roku para amerykańskich naukowców – psychoterapeuta Maurice Temerlin i jego żona, socjolożka Jane – zdecydowała się na nietypowy eksperyment. Adoptowali nowo narodzoną szympansicę z zoo na Florydzie, nadali jej imię Lucy i postanowili wychować ją tak, jak wychowuje się ludzkie dziecko. Eksperyment miał pomóc określić, gdzie dokładnie przebiega granica pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem i co nas kształtuje mocniej – geny czy wychowanie, natura czy kultura.

Lucy żyła jak człowiek – nosiła ubrania, rysowała, piła herbatę, znała ponad sto znaków języka migowego i potrafiła komunikować się z otoczeniem. Jej historia trafiła na łamy prasy, a Temerlinowie zyskali sławę. Jednak sielanka nie trwała wiecznie. Gdy Lucy dorosła, zaczęła sprawiać problemy, była silna i nieprzewidywalna, przez co stała się niebezpieczna. Zamknięto ją w klatce i zatrudniono do opieki studentkę Janis Carter. Relacja między Lucy a Janis szybko jednak wykroczyła poza ramy kontaktu naukowego. Aby zapewnić jej godne życie, Janis kazała sobie wybudować klatkę i zamieszkała z Lucy w dżungli.

Nasza opowieść jest nie tylko opowieścią o eksperymencie, ale przede wszystkim o jego skutkach. O tym, co się dzieje, gdy człowiek przekracza granice natury. To historia szympansicy Lucy,

wychowanej przez ludzi jak dziecko. Opowieść o zwierzęciu, które stało się nie tylko obiektem badań, ale także narzędziem do zdobycia sławy i sukcesu przez swoich opiekunów. O małpie, która była jednocześnie królikiem doświadczalnym i ukochaną córką. Która sama uwierzyła, że jest człowiekiem

— aż w końcu to człowieczeństwo jej odebrano, bo jej dzikość nie mieściła się w ramach wyobrażeń „normalnej” amerykańskiej rodziny.

To także opowieść o Janis Carter — naukowczyni, która swoje początkowe ambicje naukowe podporządkowała empatii i więzi, jaka połączyła ją z Lucy. O kobiecie, która w pewien sposób oddała Lucy swoje życie. Zrobiła wszystko, by naprawić to, co wcześniej zostało zniszczone. Ale czy kierowały nią tylko szlachetne pobudki? A może w ten sposób próbowała zdekompensować własne braki?

To opowieść, która stawia wiele pytań i nie daje jednoznacznych odpowiedzi.

Fot. Zofia Rybicka

Wracamy z FAMY z nagrodami!

przez
Zdjęcie laureatów Festiwalu FAMA stojących na scenie.

Serdecznie gratulujemy osobom studiującym w naszej uczelni zdobycia nagród jubileuszowego 55. Festiwalu FAMA w Świnoujściu.

Julia Fidelus za swój monodram „20 DEN” (na podstawie “Bezmatka” Miry Marcinów) otrzymała NAGRODĘ IM. ROBERTA PALUCHOWSKIEGO w kategorii sztuki sceniczne oraz nagrodę pieniężną w wysokości 1000 złotych “za sceniczną, niebywale szczerą i emocjonalną parafrazę fragmentu piosenki bohatera dzisiejszego wieczoru i ukazanie, że odchodzące matki zabierają nas ze sobą”.

Ekipa spektaklu „Tym mnie chyba zasypali”, reż. Lesia Pasichnyk (obsada: Tymoteusz Jucha, Magdalena Kamińska i Julia Rotter) dostała NAGRODĘ IM. MAKSA SZOCA za nieszablonową i kreatywną postawę artystyczną, ufundowaną przez firmę Baltic Home, w wysokości 3000 złotych brutto wraz z voucherem na dwudniowy pobyt w jednym z apartamentów w Świnoujściu lub Międzyzdrojach “za spektakl, w którym udowodnili, że prawdziwi artyści ulepieni są z innej gliny i o najcięższych tematach potrafią opowiedzieć z godną podziwu lekkością”.

Jury Festiwalu obradowało w składzie: Ania Brachaczek, Marcin Cichoński, Jarek Szubrycht i Michał Taciak.

Fot. Magda Boruch / dzięki uprzejmości Festiwalu FAMA

Studiuj reżyserię i technologię teatru lalek!

przez
Grafika przedstawiająca pomalowaną na niebiesko męską dłoń ze złotymi pierścionkami na wszystkich palcach i duży napis "studiuj".

Do 31 sierpnia czekamy na zgłoszenia osób zainteresowanych studiowaniem reżyserii (specjalność: reżyseria teatru lalek) i technologii teatru lalek w naszej uczelni. Internetowa Rejestracja Kandydatów otworzy się 1 sierpnia. 

Aby wziąć udział w egzaminach wstępnych na oba kierunki kandydaci i kandydatki powinni do 31 sierpnia do godz. 23:59 złożyć on-line w systemie IRK wymagane dokumenty. 

Przejdź do systemu rejestracji osób kandydujących na REŻYSERIĘ (link zewnętrzny).

Przejdź do systemu rejestracji osób kandydujących na TECHNOLOGIĘ TEATRU LALEK (link zewnętrzny).

Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku od 50 lat kształci przyszłych samodzielnych artystów teatru formy na trzech kierunkach: aktorstwo, reżyseria oraz technologia teatru lalek.

JESTEŚMY

  • Wyjątkową uczelnią dla ludzi, którzy ze swojej pasji do teatru chcą uczynić profesję.
  • W ciągu pięciu lat studiów gruntownie przygotujemy studentów do pracy w zawodzie reżysera/reżyserki teatralnej oraz technologa/technolożki teatru lalek.
  • Nasi absolwenci pracują w niemal wszystkich teatrach lalek w kraju i kierują połową z nich. Obecni są też w teatrach dramatycznych, offowych, filmie, telewizji i radiu.
  • Nasze studia są interdyscyplinarne. Czerpiemy z teatru plastycznego, ruchu, przedmiotu, słowa, literatury, muzyki, nowych technologii. Bawimy się konwencjami i posługujemy metaforą.

CO NAS WYRÓŻNIA?

  • Nowatorski program kształcenia, który na bieżąco dostosowujemy do potrzeb współczesnego teatru.
  • Wszechstronność edukacji teatralnej – stawiamy na praktykę i wyposażenie osoby studiującej w możliwie jak najszerszy wachlarz umiejętności zawodowych.
  • Zachęcamy osoby studiujące do doświadczania, poszukiwania, przekraczania schematów, podejmowania ryzyka.
  • Mamy indywidualne podejście do osób studiujących.
  • Trzy prowadzone przez nas kierunki ściśle ze sobą współpracują.
  • Tworzymy miłą atmosferę podczas egzaminów wstępnych.
  • Osoby studiujące korzystają ze stypendiów, wymian zagranicznych, konferencji, wyjazdów na festiwale oraz warsztatów prowadzonych przez znanych i cenionych twórców, m.in. Agatę Dudę-Gracz, Barborę Krajč Zamiškovą, Sebastiana Majewskiego, Jacka Ostaszewskiego, Eduardo de Paiva Souza, Jacqueline Sobiszewski, Marcina Wierzchowskiego, Joannę Zdradę,  Joannę Braun, Paulinę Góral, Jacqueline Sobiszewski, Miro Dušę, Kevine’a Augustine’a, Erika Alalooga, Alice Gottschalk.

_______________________

W razie pytań dotyczących rekrutacji oraz przebiegu egzaminów, zapraszamy do kontaktu telefonicznego z Biurem Obsługi Toku Studiów (BOTS) od poniedziałku do piątku w godz. 10:00-16:00 pod numerem +48 85 743 50 86 lub mailowego: bots.fb@e-at.edu.pl

Fot. Bartek Warzecha

Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków

przez
Zdjęcie z pokazu spektaklu: dzieci na widowni patrzą na cień aktorki w kostiumie zajączka widoczny na białym prześcieradle.

14 sierpnia, godz. 10:00 i 12:00 w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego odbędą się dwa zamknięte pokazy spektaklu „Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków” w reż. Mai Spychaj-Kubackiej (V rok reżyserii), skierowanego do najmłodszych widzów.  

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem była książka „Słoneczne historie” Jana Wilkowskiego, a głównym założeniem znalezienie pozawerbalnego języka scenicznego, który będzie dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących/niedosłyszących. Twórcy korzystali z potencjału ekspresji polskiego języka migowego, form plastycznych i nietypowych sposobów udźwiękowienia spektaklu.

Koncepcja spektaklu powstała w ramach 3. edycji konkursu Sztuka się robi (wrzesień 2024) organizowanej przez Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku. To konkurs, który ma na celu wspieranie rozwoju teatru dla dzieci w wieku 3-6 lat poprzez poszukiwania w zakresie nowych tematów i form, biorąc pod uwagę współczesne trendy w myśleniu o dzieciństwie, edukacji oraz dostępności. 

Twórczynie i twórcy:
reż. Maja Spychaj-Kubacka
scenografia, kostiumy: Ewa Woźniak
muzyka i wykonanie: Szczepan Polewski
metoda “język ciała”: Patrycja Jarosińska
tłumacz PJM:  Jakub Studziński 
obsada: Zuzanna Blicharz, Julia Rotter

Fot. Piotr Pędziszewski, arch. Teatru Miniatura (2024).

Jedziemy na Sopot Non-Fiction 2025!

przez
Grafika z tytułem wydarzenia.

Z serca gratulujemy naszym studentkom: Agacie Nierzwickiej (reżyseria, aktorstwo) i Laurze Walczak (aktorstwo) znalezienia się wraz ze swoim zespołem na liście uczestników XIV Festiwalu Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction 2025!

Grupa w składzie: Agata Nierzwicka, Monika Jarosińska, Lena Michajów, Laura Walczak, wraz z pozostałymi wyłonionymi w naborze 7 zespołami rezydencyjnymi, przez tydzień intensywnej pracy (23–30 sierpnia 2025) będzie rozwijać swój projekt teatralny pn. PROJECT LUCY, oparty na materiale dokumentalnym, pod opieką kuratorską Adama Nalepy, Romana Pawłowskiego i Anny Wakulik.

Festiwal Teatru Dokumentalnego i Rezydencja Artystyczna Sopot Non-Fiction to pierwszy w Polsce przegląd poświęcony teatrowi faktu. Jego formuła to zestawienie Festiwalu z warsztatami twórczymi dla młodych reżyserów, dramatopisarzy i aktorów, którzy podczas tygodniowej rezydencji artystycznej pracują nad swoimi projektami dokumentalnych sztuk i spektakli. Na koniec prezentują efekty w postaci „pracy w rozwoju” podczas otwartego Maratonu Non-Fiction. Publiczność uczestniczy w procesie twórczym: bierze udział w prezentacjach i dyskusjach z twórcami oraz zaproszonymi ekspertami. Na pokazy Maratonu Non-Fiction zapraszani są również kuratorzy i przedstawiciele teatrów. Ma to na celu umożliwienie dalszej realizacji spektakli, zapoczątkowanych podczas pracy warsztatowej oraz ich prezentację podczas kolejnych edycji Festiwalu.