Studentka TTL na konferencji w Sri Lance

Portret studentki Pauliny Karczewskiej.

Paulina Karczewska, studentka III roku technologii teatru lalek w naszej uczelni, weźmie udział w międzynarodowej konferencji na temat niematerialnego dziedzictwa kulturalnego organizowanej przez Department of Anthropology, Faculty of Humanities and Social Sciences na Uniwersytecie University of Sri Jayewardenepura na Sri Lance.

Głównym celem wyjazdu dofinansowano ze Środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Instytutu Adama Mickiewicza – Kultura Polska na Świecie 2025 jest promocja kultury polskiej za granicą.

Idź do strony konferencji. 

Podczas wystąpienia, prowadzonego w języku angielskim, Paulina skoncentruje się na polskiej muzyce tradycyjnej oraz jej przenikaniu do współczesnej kultury – teatru, filmu i mainstreamu.

Udział w konferencji to także okazja do wymiany doświadczeń z badaczami i praktykami z całego świata. Dla Pauliny to szansa na poszerzenie wiedzy, nawiązanie międzynarodowych kontaktów oraz inspiracja do dalszej pracy twórczej i naukowej.

Uniwersytet Sri Jayewardenepura to jeden z czołowych uniwersytetów na Sri Lance, założony w 1959 roku, z siedzibą w Nugegoda. Konferencje organizowane przez tamtejszą Katedrę antropologii, zwłaszcza te dotyczące niematerialnego dziedzictwa kulturowego, mają wysoką rangę naukową i kulturalną w regionie Azji Południowej.

Trzymamy kciuki za wystąpienie Pauliny w University of Sri Jayewardenepura!

Fot. Marek Zimakiewicz 

Logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytutu Adama Mickiewicza.

TTL – rekrutacja uzupełniająca

Grafika przedstawiająca pomalowaną na niebiesko męską dłoń ze złotymi pierścionkami na wszystkich palcach i duży napis "studiuj".

Wciąż nie jest za późno, aby spełnić swoje teatralne marzenia! W ramach rekrutacji uzupełniającej mamy dla Was dwa wolne miejsca na wyjątkowym kierunku: Technologii Teatru Lalek!

Kandydaci i kandydatki mogą rejestrować się w systemie Internetowej Rejestracji Kandydatów (IRK) w dniach 11-25 września (do godz. 13:00). Teczkę egzaminacyjną zawierającą 15–20 prac malarskich i rysunkowych (format max. B1) oraz ewentualnie dokumentację własnych projektów należy dostarczyć do 25 września (do godz. 14:00) – osobiście lub pocztą do Biura Obsługi Toku Studiów.

Aby wziąć udział w egzaminach wstępnych, kandydaci powinni złożyć on-line w IRK wymagane dokumenty, a także uiścić opłatę egzaminacyjną.

Stacjonarne egzaminy wstępne (praktyczny i teoretyczny) odbędą się w terminie: 29-30.09.2025.

Po szczegółowe informacje zapraszamy na stronę IRK [link zewnętrzny]

Technologia teatru lalek jako jedyny kierunek w Polsce przygotowuje specjalistów w dziedzinie projektowania i konstruowania lalek oraz scenografii do spektakli teatru ożywionej formy. Program wypełniają w znacznej mierze zajęcia praktyczne: rysunek, techniki malarskie, rzeźba i modelowanie, budowa lalek, podstawy współpracy z reżyserem, projektowanie scenografii oraz podstawy techniki animacji lalek. Sześciosemestralne studia kończą się uzyskaniem tytułu licencjata.

Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku od 50 lat kształci przyszłych samodzielnych artystów teatru formy na trzech kierunkach: aktorstwo, reżyseria oraz technologia teatru lalek, które ściśle ze sobą współpracują. Mamy indywidualne podejście do osób studiujących. Stawiamy na poszukiwanie ich autorskiego języka.

W razie pytań dotyczących rekrutacji oraz przebiegu egzaminów, zapraszamy do kontaktu telefonicznego z Biurem Obsługi Toku Studiów (BOTS) od poniedziałku do piątku w godz. 10:00-15:00 pod numerem +48 85 743 50 86 lub mailowego: bots.fb@e-at.edu.pl

Osoby ze szczególnymi potrzebami (np. tłumacz PJM, bariery architektoniczne) zachęcamy do kontaktu do 18 września 2025 pod adresem mailowym: dostepnosc@e-at.edu.pl lub numerem telefonu: +48 789 248 379

Żegnamy reżysera Grzegorza Kwiecińskiego

Niewielka świeczka trzymana w dłoniach.

Z wielkim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci reżysera, scenografa, plastyka, twórcy autorskiego Teatru Ognia i Papieru oraz absolwenta i w latach 1985–1993 wykładowcy reżyserii w naszej uczelni, Grzegorza Kwiecińskiego.

Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje z powodu utraty ukochanej osoby.

Rektor, władze, pracownicy i studenci Akademii Teatralnej w Warszawie Filii w Białymstoku

 

“Project Lucy” na Sopot Non-Fiction

Młoda aktorka ubrana na czarno siedzi na scenie z lalką szympansicy naturalnych rozmiarów.

29 sierpnia widzowie XIV Festiwalu Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction obejrzeli spektakl ,”Project Lucy” w reżyserii studentki reżyserii Agaty Nierzwickiej, w którym udział wzięły Laura Walczak (studentka aktorstwa), Lena Michajłów, Monika Jarosińska i lalka szympansicy z naszego magazynu teatralnego.

Świetnie przyjęty spektakl, używający narzędzi teatru ożywionej formy, był jednym z 8 pokazów rezydentów festiwalu. Rezydenci przez ostatni tydzień sierpnia intensywnie pracowali nad swoimi projektami pod opieką kuratorską Adama Nalepy, Romana Pawłowskiego i Anny Wakulik.

Jak napisał na łamach trójmiejskiej „Gazety Wyborczej” Przemek Gulda: „to nie historia o badaniu zwierzęcia, to raczej próba głębokiego wglądu w jego psychikę i relację z człowiekiem”.

Tak grupa Agaty Nierzwickiej pisała o swoim projekcie: 

W 1964 roku para amerykańskich naukowców – psychoterapeuta Maurice Temerlin i jego żona, socjolożka Jane – zdecydowała się na nietypowy eksperyment. Adoptowali nowo narodzoną szympansicę z zoo na Florydzie, nadali jej imię Lucy i postanowili wychować ją tak, jak wychowuje się ludzkie dziecko. Eksperyment miał pomóc określić, gdzie dokładnie przebiega granica pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem i co nas kształtuje mocniej – geny czy wychowanie, natura czy kultura.

Lucy żyła jak człowiek – nosiła ubrania, rysowała, piła herbatę, znała ponad sto znaków języka migowego i potrafiła komunikować się z otoczeniem. Jej historia trafiła na łamy prasy, a Temerlinowie zyskali sławę. Jednak sielanka nie trwała wiecznie. Gdy Lucy dorosła, zaczęła sprawiać problemy, była silna i nieprzewidywalna, przez co stała się niebezpieczna. Zamknięto ją w klatce i zatrudniono do opieki studentkę Janis Carter. Relacja między Lucy a Janis szybko jednak wykroczyła poza ramy kontaktu naukowego. Aby zapewnić jej godne życie, Janis kazała sobie wybudować klatkę i zamieszkała z Lucy w dżungli.

Nasza opowieść jest nie tylko opowieścią o eksperymencie, ale przede wszystkim o jego skutkach. O tym, co się dzieje, gdy człowiek przekracza granice natury. To historia szympansicy Lucy,

wychowanej przez ludzi jak dziecko. Opowieść o zwierzęciu, które stało się nie tylko obiektem badań, ale także narzędziem do zdobycia sławy i sukcesu przez swoich opiekunów. O małpie, która była jednocześnie królikiem doświadczalnym i ukochaną córką. Która sama uwierzyła, że jest człowiekiem

— aż w końcu to człowieczeństwo jej odebrano, bo jej dzikość nie mieściła się w ramach wyobrażeń „normalnej” amerykańskiej rodziny.

To także opowieść o Janis Carter — naukowczyni, która swoje początkowe ambicje naukowe podporządkowała empatii i więzi, jaka połączyła ją z Lucy. O kobiecie, która w pewien sposób oddała Lucy swoje życie. Zrobiła wszystko, by naprawić to, co wcześniej zostało zniszczone. Ale czy kierowały nią tylko szlachetne pobudki? A może w ten sposób próbowała zdekompensować własne braki?

To opowieść, która stawia wiele pytań i nie daje jednoznacznych odpowiedzi.

Fot. Zofia Rybicka

Gramy: “Piosenki Wszelakie”

Trzy studentki na scenie śpiewają do mikrofonów.

Zapraszamy w dniach 11-13 października do Teatru im. Jana Wilkowskiego na pokazy koncertu “Piosenki Wszelakie” w reż. Bernardy Anny Bieleni. 

Wydarzenie to jest artystycznym powrotem do legendarnego spektaklu dyplomowego „Krzesło” z 1990 roku, będącego początkiem współpracy trzech wybitnych twórców: 
Wojciecha Szelachowskiego (teksty piosenek, scenariusz) 
Krzysztofa Dziermy (muzyka, akompaniament) 
Andrzeja Dworakowskiego (scenografia) 

GRAMY
Teatr im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14

11.10 (sobota), godz. 19.00
12.10 (niedziela), godz. 19.00
13.10 (poniedziałek), godz. 19.00

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety
11-12 października (sobota-niedziela): 50 zł – bilet w cenie biletu normalnego dla wszystkich widzów niezależnie od wieku 
13 października (poniedziałek): 50 zł – bilet w cenie biletu normalnego dla widzów niebędących emerytami; 20 zł – specjalny zniżkowy bilet w cenie biletu grupowego dla emerytów (wymagana legitymacja emeryta) z okazji obchodzonego 1 października Międzynarodowego Dnia Osób Starszych

Co usłyszymy? 
Podczas koncertu zabrzmią piosenki z „Krzesła” oraz z egzaminu z piosenki aktorskiej „Żywa klasa”, tym razem w zupełnie nowych, premierowych aranżacjach przygotowanych przez Marcina Nagnajewicza. 

Wystąpią studenci i studentki kierunku aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie Filii w Białymstoku:
Nina Czaja 
Jakub Jagielski 
Karolina Klemczak 
Wojciech Leśniewski 
Kacper Malinowski 
Martyna Nguen Minh 
Julia Potrykus 
Julia Rotter 
Tadeusz Wdowiak 

Reżyseria: Bernarda Anna Bielenia
Zespół muzyczny: Andrzej Makal, Maciej Dziedzic, Maria Nagnajewicz
Reżyseria światła: Maciej Iwańczyk 
Reżyseria dźwięku: Mirosław Bobowik 
Konsultacje wokalne: Weronika Bochat-Piotrowska 

Scenografia i symbolika 
Scenografia Andrzeja Dworakowskiego stanie się „żywym symbolem” wydarzenia – łącząc przeszłość z teraźniejszością poprzez motyw tytułowego krzesła. To nie tylko powrót do korzeni białostockiego teatru, ale także ukłon w stronę twórców, którzy przez lata kształtowali jego artystyczny charakter.  

Tło historyczne 
Spektakl „Krzesło” miał swoją premierę 1 kwietnia 1990 roku jako rewia intelektualna na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku (obecnie Filia w Białymstoku). Był to dyplom trzech studentek: Małgorzaty Abramowicz, Małgorzaty Chojnowskiej i Beaty Petelskiej. To właśnie wtedy narodził się legendarny tercet Szelachowski–Dzierma–Dworakowski, który przez lata współtworzył magię białostockiego teatru, m.in. w BTL-u. 

Historia tercetu jest ważna dla teatru, ponieważ zapoczątkowała nowatorskie podejście do teatru lalkowego i aktorskiego w Białymstoku, które łączyło różne dziedziny sztuki w spójną, intelektualną całość i które zyskało rozpoznawalność na scenie ogólnopolskiej, a także inspiruje kolejne pokolenia artystów teatru lalkowego i aktorskiego.

Koncert wyprodukowany przez Białostockie Stowarzyszenie Artystów Lalkarzy w partnerstwie z Akademią Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filią w Białymstoku i Białostockim Teatrem Lalek dzięki dofinansowaniu z budżetu Miasta Białegostoku 

Fot. Krzysztof Karpiński

Premiera: Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków

Dwie studentki na scenie w pluszowych kostiumach zajączków.

Zapraszamy 2 października o godz. 17:00 do Teatru im. Jana Wilkowskiego na familijną premierę spektaklu dyplomowego studentki reżyserii, Mai Spychaj-Kubackiej „Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków”. To przedstawienie skierowane do najmłodszych słyszących i niesłyszących/niedosłyszących widzów i ich opiekunów. 

Głównym tematem sztuki jest oswajanie lęku przed ciemnością. Spektakl angażuje dzieci poprzez obrazy, gesty i mimikę aktorek, tworząc magiczną i przyjazną atmosferę, w której najmłodsi widzowie mogą identyfikować się z bohaterami i przełamać swoje lęki. Połączenie sztuki, komunikacji niewerbalnej i edukacji emocjonalnej czyni ten spektakl wyjątkowym doświadczeniem, sprzyjającym rozwojowi empatii i poczucia bezpieczeństwa u dziecięcej publiczności. 

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem była książka „Słoneczne historie” Jana Wilkowskiego, a głównym założeniem znalezienie pozawerbalnego języka scenicznego, który będzie dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących/niedosłyszących. Twórcy korzystali z potencjału ekspresji polskiego języka migowego, form plastycznych i nietypowych sposobów udźwiękowienia spektaklu.

Koncepcja spektaklu powstała w ramach 3. edycji konkursu Sztuka się robi (wrzesień 2024) organizowanej przez Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku. To konkurs, który ma na celu wspieranie rozwoju teatru dla dzieci w wieku 3-6 lat poprzez poszukiwania w zakresie nowych tematów i form, biorąc pod uwagę współczesne trendy w myśleniu o dzieciństwie, edukacji oraz dostępności. 

Twórczynie i twórcy:
reż. Maja Spychaj-Kubacka
scenografia, kostiumy: Ewa Woźniak
muzyka i wykonanie: Szczepan Polewski
metoda “język ciała”: Patrycja Jarosińska
tłumacz PJM:  Jakub Studziński 
obsada: Zuzanna Blicharz, Julia Rotter

wiek odbiorców: dzieci w wieku 3-6 lat z opiekunami 
czas trwania: 40 min. 

Zdjęcie z próby z publicznością w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku, fot. Jakub Gujda 

GRAMY 
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku

30.09 (wtorek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
30.09 (wtorek), godz. 11:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych)
1.10 (środa), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
1.10 (środa), godz. 11:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
2.10 (czwartek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
2.10 (czwartek) PREMIERA, godz. 17:00 
3.10 (piątek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-14:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety 20 – 30 zł. Zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie). 

Performans inspirowany “Chłopkami”

Studentka wyciąga ręce do przodu obleczona jasnym elastycznym prześwitującym materiałem.

31 sierpnia grupa studentek z IV roku aktorstwa zaprezentuje performans inspirowany „Chłopkami” Joanny Kuciel-Frydryszak i historiami własnych babek na Festiwalu Sztuk Zjednoczonych na zamku w Domanicach.

Jest to praca w ramach koła naukowego prowadzonego przez dr Paulę Czarnecką i prof. dra hab. Marcina Bartnikowskiego.

Udział biorą: Małgorzata Bekisz, Iga Denst, Barbara Kłoczko, Sylwia Kondrat, Agnieszka Solska, Tereza Taptikova.

Wracamy z FAMY z nagrodami!

Zdjęcie laureatów Festiwalu FAMA stojących na scenie.

Serdecznie gratulujemy osobom studiującym w naszej uczelni zdobycia nagród jubileuszowego 55. Festiwalu FAMA w Świnoujściu.

Julia Fidelus za swój monodram „20 DEN” (na podstawie “Bezmatka” Miry Marcinów) otrzymała NAGRODĘ IM. ROBERTA PALUCHOWSKIEGO w kategorii sztuki sceniczne oraz nagrodę pieniężną w wysokości 1000 złotych “za sceniczną, niebywale szczerą i emocjonalną parafrazę fragmentu piosenki bohatera dzisiejszego wieczoru i ukazanie, że odchodzące matki zabierają nas ze sobą”.

Ekipa spektaklu „Tym mnie chyba zasypali”, reż. Lesia Pasichnyk (obsada: Tymoteusz Jucha, Magdalena Kamińska i Julia Rotter) dostała NAGRODĘ IM. MAKSA SZOCA za nieszablonową i kreatywną postawę artystyczną, ufundowaną przez firmę Baltic Home, w wysokości 3000 złotych brutto wraz z voucherem na dwudniowy pobyt w jednym z apartamentów w Świnoujściu lub Międzyzdrojach “za spektakl, w którym udowodnili, że prawdziwi artyści ulepieni są z innej gliny i o najcięższych tematach potrafią opowiedzieć z godną podziwu lekkością”.

Jury Festiwalu obradowało w składzie: Ania Brachaczek, Marcin Cichoński, Jarek Szubrycht i Michał Taciak.

Fot. Magda Boruch / dzięki uprzejmości Festiwalu FAMA

“Helena” na Generation After 9. Showcase

Grafika festiwalowa z motywem liści paproci.

Spektakl z kierunku reżyserskiego w naszej uczelni – „Helena” w reż. Magdaleny Dąbrowskiej zostanie zaprezentowany w ramach Generation After 9. Showcase. Borderline Call organizowanego przez Nowy Teatr w Warszawie.

Pokaz odbędzie się 5 września o godz. 11:00 w sali im. Jana Kreczmara Teatru Collegium Nobilium w Warszawie.

Czytaj informacje o „Helenie”.

Czytaj program Generation After 9. Showcase [link zewnętrzny]. 

Generation After. Showcase prezentuje najnowsze zjawiska polskiej sceny teatralnej przedstawicielom i programatorom najważniejszych festiwali i instytucji teatralnych z Europy, Azji i obu Ameryk. Tegoroczna edycja odbędzie się 4-6 września 2025. 

Ściany, barykady, ogrodzenia… Przy cichym przyzwoleniu, a nawet społecznej akceptacji anektują coraz więcej  naszej przestrzeni życiowej. Wzbudzają zainteresowanie – jedni z nas są sterroryzowani, inni zlęknieni, jeszcze inni próbują je zburzyć.

Nasz świat rozpada się w mgnieniu oka. Żyjemy na pograniczu, blisko linii frontu, pogrążeni w chaosie i niepewności, czyli w łagodniejszym lub cięższym stanie borderline.

Objawy kliniczne: 
• Niestabilny obraz ludzi i świata 
• Niestabilność emocjonalna (przechodzenie od euforii do depresji, znaczne wahania nastroju z powodu pozornie błahych spraw) 
• Brak celów i preferencji 
• Częste i chroniczne poczucie pustki. 

Rezultat? Teatr borderline („graniczny”) sączy się z nas. Ale kogo powinniśmy się obawiać bardziej: „ich” czy „nas samych”? Gdzie wyznaczyć granicę między „nimi” a „nami”? Czy możemy sobie pozwolić na ciągłe błąkanie się w złym kierunku? Czy gdzieś na tych krętych ścieżkach w lesie znajdziemy kwiat paproci? I jaki będzie miał kształt, skoro i tak nie istnieje?

Podsumowanie sezonu “Teatru dla Wszystkich”

Tytułowy kadr ze strony portalu "Teatr dla Wszystkich" z podsumowaniem zawierający kolaż zdjęć portretowych recenzentów.

W podsumowaniu portalu Teatr dla Wszystkich „Dwunastka sprawiedliwych — czyli kto z kim i dlaczego w teatrze na koniec sezonu” znalazły się dwa nasze spektakle z kierunku reżyserskiego.

DAWID DUDKO w kategorii „Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego” wymienia „Żywoty świętych osiedlowych”, w reż. Vasila Dashkevicha, według Lidii Amejko oraz „Helenę”, w reż. Magdaleny Dąbrowskiej.
RAFAŁ TUROWSKI umieścił Magdalenę Dąbrowską i jej „Helenę” w dwóch kategoriach: „Najciekawszy debiut reżyserski/aktorski” oraz „Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego”. 
Z kolei według WIESŁAWA KOWALSKIEGO “Helena” w reż. Magdaleny Dąbrowskiej również zasłużyła na miano „Najlepszego przedstawienia teatru lalkowego”. 

Warto również wspomnieć, iż WIESŁAW KOWALSKI docenił w podsumowaniu naszych wykładowców: Michała Jarmoszuka za rolę w “Serial Killer Story” Białostockiego Teatru Lalek (kategoria: “Najlepsza rola męska”) oraz Natalię Sakowicz i Macieja Cempurę za spektakl “Sensus” Teatru Sakowicz Cempura (kategoria: “Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego”).

Z serca gratulujemy!

Czytaj tekst całego podsumowania [link zewnętrzny].