Pierwsze fotorelacje z wyjazdów Erasmus+

Na grafice z lewej strony flaga Unii Europejskiej - 12 białych gwiazdek na granatowym tle, z prawej strony granatowy napis: Finansowane przez Unię Europejską
Zapraszamy do zapoznania się z fotorelacją z pierwszych wyjazdów w ramach programu Erasmus+ w roku 2024/2025. Wyjazdy realizowane były w ramach programu Erasmus+- Mobilność edukacyjna KA-131.

Katarzyna Mystkowska – III rok TTL i Karolina Konicka – IV rok ATL pogłębiały swoją wiedzę w ramach praktyk w Civica Scuola di Teatro Paolo Grassi w Mediolanie

Z szerszą relacją z Karoliny Konickiej z wyjazdu można zapoznać się na stronie: https://atb.edu.pl/16348-2/ 

Fot: Katarzyna Mystkowska, Karolina Konicka, Civica Scuola di Teatro Paolo Grassi w Mediolanie

Nastia Magdziak – III rok TTL i Agata Nierzwicka – V rok RTL weryfikowały zdobyte umiejętności w Beyerische Theaterakademie August Everding w Monachium

Magdalena Kamińska – III rok ATL brała udział w Intensywnym Programie Mieszanym (Blended Intensive Programme) w Mozarteum University Salzburg

Fot. Magdalena Kamińska (Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie), Mozarteum University Salzburg, Civica Scuola di Teatro Paolo Grassi w Mediolanie

Nagrody 14. Forum Młodej Reżyserii

Na wspólnym zdjęciu kilkunastu laureatów nagród Forum razem z jury.

Wspaniałe wiadomości dotarły do nas z Krakowa z 14. Forum Młodej Reżyserii! Magdalena Dąbrowska, studentka III roku reżyserii, za swój spektakl „Helena” otrzymała aż 4 nagrody:

  • Nagrodę Teatru Potem-o-tem w postaci możliwości prezentacji spektaklu w siedzibie Teatru w Warszawie
  • Nagrodę dyrektora Teatru Nowego im. Izabelli Cywińskiej w Poznaniu zaproszenie do prezentacji w siedzibie Teatru/ DEBIUT
  • Nagrodę Dyrektora Teatru Łaźnia Nowa oraz Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia Bartosza Szydłowskiego w postaci zaproszenia do prezentacji w ramach Festiwalu
  • Nagrodę Związku Artystów Scen Polskich dla najlepszej reżyserki.

Kacper Rokosz, student III roku aktorstwa, został natomiast wyróżniony Nagrodą Związku Artystów Scen Polskich dla najlepszego aktora za spektakl „Żywoty świętych osiedlowych” w reż. Vasila Dashkevicha.

Z serca gratulujemy Nagrodzonym!

***

Jury 14. FORUM MŁODEJ REŻYSERII obradowało w składzie:
Dorota Ignatjew – dyrektorka Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie,
Wojciech Faruga – dyrektor Teatru Dramatycznego im. Gustawa Holoubka w Warszawie
Michał Kotański – dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, dyrektor Teatru Telewizji.

W tegorocznym Forum Młodej Reżyserii naszą uczelnię reprezentowały 4 spektakle:

  • Studentka III roku reżyserii, Magdalena Dabrowska zaprezentowała w nurcie konkursowym spektakl HELENA (opieka artystyczna Helena Radzikowska).
  • Student IV roku reżyserii, Wasil Daszkewicz zaprezentował w nurcie konkursowym spektakl “Żywoty świętych osiedlowych”na podstawie książki Lidii Amejko (opieka artystyczna dr Bernarda Bielenia).
  • Student IV roku reżyserii, Tymoteusz Sarosiek zaprezentował w nurcie konkursowym spektakl “Mireczek. Impresje na temat Dorosłych Dzieci Alkoholików” na podstawie książki “Mireczek” Aleksandry Zbroi (opieka artystyczna Agata Biziuk-Brajczewska)
  • Studentka IV roku reżyserii, Beata Ćma (Beata Szewczyk) zaprezentowała w nurcie off spektakl –A—- (opieka artystyczna Magdalena Miklasz-Turna)

Pavlina i Erasmus+ w Stuttgarcie

Pavlina na kanapie w teatralnym kostiumie i masce w fuksjowej poświacie.

Na grafice z lewej strony flaga Unii Europejskiej - 12 białych gwiazdek na granatowym tle, z prawej strony granatowy napis: Finansowane przez Unię Europejską

Relacja Pavlíny Okleštekovej z pobytu w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Stuttgart Figuren Theater w okresie od października 2023 do kwietnia 2024 w ramach programu Erasmus Plus – Mobilność edukacyjna KA-131 + logo Erasmus+ (finansowane z UE). 

Ten długoterminowy pobyt w Stuttgarcie był już moim drugim wyjazdem w ramach programu Erasmus+. Na początek chciałabym się krótko przedstawić, abyś lepiej zrozumiał kontekst mojej relacji i samego wyjazdu – zarówno jeśli zastanawiasz się nad udziałem w programie, jak i jeśli po prostu czytasz z ciekawości.

Więc, hejka, nazywam się Pavlína Oklešteková i pochodzę ze Słowacji, z Bratysławy.

Swoją pierwszą zagraniczną wymianę zaliczyłam już jako osiemnastolatka, spędzając rok w Azerbejdżanie w ramach wymiany kulturowej organizowanej przez YFU (Youth For Understanding). Uczyłam się tam w lokalnym liceum, całkowicie w języku rosyjskim. Mieszkałam u miejscowej rodziny, co pozwoliło mi jeszcze lepiej zanurzyć się w kulturze tak odmiennej od tej, którą znałam. To doświadczenie miało ogromny wpływ na moje życie – uświadomiło mi, że potrzebuję wyzwań i nie potrafię już zadowolić się statycznym życiem w jednym miejscu. Bycie w obcym środowisku nauczyło mnie, jak wiele można zyskać, gdy wychodzimy poza swoją strefę komfortu, co otworzyło przede mną zupełnie nowe możliwości rozwoju. Od tamtej pory zapragnęłam szukać więcej takich doświadczeń.

Po powrocie na Słowację i zdaniu matury zdecydowałam się kontynuować naukę na uniwersytecie za granicą. Aplikowałam na DAMU w Pradze, a dla pewności, że będę mogła studiować reżyserię lalek, jeśli nie dostanę się za granicę, złożyłam również papiery na Akademię Sztuk Scenicznych w Bratysławie. Przyjęto mnie tylko na Słowacji, więc moje marzenie o studiach za granicą na razie się nie spełniło. Mimo to się nie poddałam i postanowiłam spróbować swoich sił w programie Erasmus+.

W 2020 roku, na drugim roku studiów, miesiąc przed wybuchem pandemii, wyjechałam na letni semestr do Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Filii w Białymstoku. Niestety, świat został nagle zatrzymany przez pandemię, a nasze życie przewróciło się do góry nogami. W ciągu kilku dni przeszliśmy na nauczanie zdalne, a nasza rzeczywistość zamieniła się w surrealistyczny, cyfrowy świat. Po miesiącu spędzonym sama w akademiku w Białymstoku, bez perspektyw na normalne zajęcia, wróciłam na Słowację, gdzie mogłam zakończyć wymianę w trybie online – za pośrednictwem kamery i nagrywając teatr w domowych warunkach. Mimo tych katastrofalnych okoliczności poczułam, że Akademia to moja bezpieczna przystań i chciałam zostać. Nauczyłam się polskiego w wakacje – nie pytajcie, jak mi się to udało, ale naprawdę się starałam, więc jakimś cudem dałam radę. We wrześniu 2020 roku zostałam przyjęta na pierwszy rok studiów! Jupi! Obecnie, pisząc to we wrześniu 2024 roku, zaczynam piąty rok studiów, więc od mojego rozpoczęcia studiów minęło już sporo czasu. Ale było warto! I to dzięki Erasmusowi i oczywiście Akademii!

Dobra, wróćmy do tematu – Stuttgart! Wybrałam Niemcy z powodów osobistych. Moja rodzina przeprowadziła się do Monachium w 2022 roku, a ja, widząc, jak dobrze się tam czuję, postanowiłam, że chciałabym tam zostać, żyć i rozwijać się zawodowo. Dlatego zdecydowałam się na Erasmusa, wybierając Stuttgart na semestr zimowy na czwartym roku, aby móc łączyć naukę z bliskością rodziny i rozwijać się w nowym środowisku. Jako osoba zbliżająca się do końca studiów, zależało mi również na rozejrzeniu się po niemieckim rynku zawodowym, zdobyciu cennych kontaktów i zobaczeniu, jaki rodzaj teatru jest tam realizowany. Erasmus idealnie pasował do tych potrzeb.

Okres przed moim wyjazdem nie był łatwy. Erasmus to dla odważnych, którzy nie boją się ryzyka ani biurokracji. Ale naprawdę warto! Nie będę wchodzić w szczegóły trudności papierkowych, jednak muszę zaznaczyć, że przygotowania były wymagające i aż do samego wyjazdu nie byłam pewna, czy wszystko się uda. Już na tym etapie ujawniły się różnice między ATB a HMDK, które wymagały dostosowania programu do naszych potrzeb. Komunikacja z niemiecką stroną była trudna, ponieważ ich struktura organizacji różni się od naszej. Ostatecznie udało się wybrać odpowiedni program, choć wiązało się to z kompromisami. Niestety, niemieckie szkoły lalkarskie oferują tylko studia licencjackie, bez magisterskich, a ja w tym czasie byłam już na czwartym roku studiów magisterskich, więc niektóre przedmioty musiałam zaliczyć zdalnie i uczestniczyć w zajęciach w naszej Akademii podczas Erasmusa. Podjęłam tę decyzję, zamiast odkładać przedmioty na później, aby mieć wszystko za sobą i nie przenosić na piąty rok.

Latem, jeszcze przed wyjazdem, otrzymaliśmy od biura Erasmus w HMDK informacje o płatnościach związanych z rozpoczęciem studiów (około 70 euro za możliwość studiowania w zimowym semestrze oraz około 20 euro za zrobienie szkolnej karty), a także o możliwości aplikowania na akademik oraz o intensywnym miesięcznym kursie językowym online. Kurs kończył się testem i certyfikatem, co stanowiło świetne wsparcie na początek. Do rozpoczęcia kursu uczyłam się samodzielnie ze wsparciem niemieckiej nauczycielki online, aby osiągnąć wymagany poziom językowy dla studentów Erasmus w HMDK, którym był B1 z niemieckiego. Dzięki temu kursowi poznałam również innych studentów z Erasmusa oraz zagranicznych studentów, którzy studiują w Stuttgarcie, ale pochodzą z różnych krajów, tak jak ja. To sprawiło, że nie czułam się tak zagubiona, jakbym mogła, gdybym nie skorzystała z tej opcji.

Dalszą część obszernej relacji przeczytasz, klikając TU

Zmiany w KRUA

Zdjęcie portretowe Wiesława Czołpińskiego: siwy starszy mężczyzna w ciemnej marynarce i czarnych okularach

Miło nam poinformować, że 25 września 2024 roku Rektor prof. dr hab. Wiesław Czołpiński został wybrany na Zastępcę Przewodniczącego Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych (KRUA) na kadencję 2024-2028.

Premiera: Dziewczyno, takie konfundujące

fragment plakatu spektaklu: na pomarańczowym tle duży napis: Dziewczyno, takie konfundujące, pod nim niewielka kometa z długim ogonem lecąca w stronę dwóch kulistych ciał niebieskich w kolorze czarnym i jaśniejszym pomarańczowym.

Zapraszamy do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego (s. 214) na premierę spektaklu dyplomowego studentów i studentek IV roku kierunku aktorskiego „Dziewczyno, takie konfundujące” Jowity Mazurkiewicz w reż. Weroniki Szczawińskiej  

Wielkimi krokami zbliża się premiera nowego hollywoodzkiego blockbustera, „Ashes of Tomorrow”. Film Wade’a Flexa, postapokaliptyczne science-fiction, w którym o władzę nad resztkami zasobów walczą, wraz ze swoimi poddanymi, dwie silne kobiety i jedna równie silna kosmitka, to nie tylko rozrywka na poziomie, lecz także zaproszenie do namysłu nad przyszłością planety Ziemia.

Ale zanim film wejdzie do kin, trzeba go porządnie wypromować. Wschodzące gwiazdy Hollywood, Maree Kometo, X.Halley, Flora Plott, Canberra Todd, Joasia K. Sleigh, Jude Butler, Tommy Shalloway i Knight Darker, wyruszają na wypełniony atrakcjami press tour, by opowiedzieć o swojej pracy i wzbudzić zainteresowanie w potencjalnych widzach „Ashes of Tomorrow”.

Kontrowersje i konflikty narastające wokół hollywoodzkiej produkcji skrzętnie relacjonują i przetwarzają social media – zarówno te starsze, jak i najnowsze, tekstowe i wizualne, wolne i szybkie. Mają różne narzędzia, ale te same cele: przykuć uwagę, wzmóc klikalność, bez reszty wciągnąć i uzależnić użytkowniczki. Nadzorują i analizują, zadają ważne pytania albo szukają dziury w całym. Drama je nakręca, a one nakręcają dramę, i tak w kółko, aż film rozbije box office albo zaliczy totalną klapę.

Twórczynie i twórcy spektaklu „Dziewczyno, takie konfundujące” badają, na czym polega doświadczanie współczesnego Internetu i jak można obrócić je w teatr – w jaki sposób social media działają na zmysły, wpływają na wyobraźnię, kształtują ekonomię uwagi, radykalizują i zmieniają swoich użytkowników. Czy każdy jest swoim własnym brandem? Te wszystkie dramy to tak na serio, czy może na niby, żeby sprzedać film, produkt, usługę? I czy to ma jeszcze jakiekolwiek znaczenie? 

Dyplom studentek i studentów aktorstwa teatru lalek w białostockiej Akademii Teatralnej to nie tylko huczne zwieńczenie ich edukacji, lecz także szansa, by zobaczyć na scenie niezwykle twórcze osoby, które z ogromnym kunsztem budują rozmaite postacie i świat wokół siebie, swobodnie korzystając z narzędzi teatru dramatycznego i teatru formy. Druga część spektaklu powstała dzięki ich pomysłom i improwizacjom. Pełna zaangażowania i pasji praca zespołowa czyni „Dziewczyno, takie konfundujące” ekscytującym przeżyciem.

_______________

Koncepcja: Jowita Mazurkiewicz i Weronika Szczawińska
druga część spektaklu na podstawie pomysłów i improwizacji aktorskich 

Tekst, dramaturgia: Jowita Mazurkiewicz
Reżyseria: Weronika Szczawińska
Kostiumy: Marta Szypulska
Asystentka reżyserki: Beata Ćma
Asystent kostiumografki: Marko Saidov
Inspicjentka: Michalina Krzemianowska

Występują: Marina Bazdyrieva, Bartłomiej Bazyluk, Maria Czok, Weronika Kozłowska, Michalina Krzemianowska, Łucja Helena Mucha, Mateusz Wyżliński, Magdalena Zubrycka

Technika mowy: Ewa Gajewska-Jasińska
Pracownia plastyczna: Karolina Baczar, Anna Chilińska, Magdalena Dąbrowska, Zbigniew Romanyk, Roża Turlińska
Dział techniczny: Mirosław Bobowik, Mariusz Doroszko, Artsemi Khatkevich, Konrad Malowaniec, Krzysztof Matosek, Jan Mróz

wiek odbiorców: 15+ 
premiera: 9 listopada 2024

UWAGA! 
Spektakl pokazywany jest w sali na drugim piętrze bez windy. 
W spektaklu używane są wulgaryzmy.

Liczba miejsc na widowni: 40 

 GRAMY 

Listopad

9.11 (sobota) PREMIERA, godz. 18:00 (zaproszenia)
10.11 (niedziela) PREMIERA, godz. 18:00 (zaproszenia)
13.11 (środa), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, REZERWACJA) 
14.11 (czwartek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół) 
15.11 (piątek), godz. 19:00
16.11 (sobota), godz. 18:00 (BRAK MIEJSC)
17.11 (niedziela), godz. 18:00
26.11 (wtorek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, SPEKTAKL ODWOŁANY)
27.11 (środa), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, SPEKTAKL ODWOŁANY)
28.11 (czwartek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, SPEKTAKL ODWOŁANY)
29.11 (piątek), godz. 19:00 (BRAK MIEJSC)
30.11 (sobota), godz. 18:00 (BRAK MIEJSC)

Grudzień 

1.12 (niedziela), godz. 18:00 (BRAK MIEJSC)
5.12 (czwartek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, SPEKTAKL ODWOŁANY) 
6.12 (piątek), godz. 19:00
7.12 (sobota), godz. 18:00 
8.12 (niedziela), godz. 18:00
12.12 (czwartek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, REZERWACJA) 
13.12 (piątek), godz. 19:00
14.12 (sobota), godz. 18:00 
15.12 (niedziela), godz. 18:00  

Styczeń

09.01 (czwartek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół) 
10.01 (piątek), godz. 19:00
11.01 (sobota), godz. 18:00 
12.01 (niedziela), godz. 18:00 
16.01 (czwartek), godz. 10:00 (spektakl przeznaczony dla szkół, REZERWACJA) 
17.01 (piątek), godz. 19:00
18.01 (sobota), godz. 18:00 
19.01 (niedziela), godz. 18:00   

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53).

Bilety: 15-30 złotych. Kliknij i zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie). 

Plakatu spektaklu: na pomarańczowym tle duży napis: Dziewczyno, takie konfundujące, pod nim niewielka kometa z długim ogonem lecąca w stronę dwóch kulistych ciał niebieskich w kolorze czarnym i jaśniejszym pomarańczowym. Na dole strony lista realizatorów, data premiery oraz logotypy Akademii Teatralnej w Warszawie i Filii w Białymstoku

Sesja promocyjna spektaklu

fotografie i koncepcja: Bartek Warzecha
kostiumy: Marta Szypulska
Marina Bazdyrieva jako Flora Plott / Bartłomiej Bazyluk jako Tommy Shalloway / Marysia Czok jako Joasia K. Sleigh / Weronika Kozłowska jako X.Halley /Michalina Krzemianowska jako Maree Kometo / Łucja Helena Mucha jako Knight Darker / Mateusz Mateo Wyżliński jako Jude Butler / Magda Zubrycka jako Canberra Todd
partner sesji: Hotel Gołębiewski w Białymstoku

Poniżej znajduje się okno z portalu YouTube zawierające film. Kliknij w okno i obejrzyj wideo bezpośrednio na tej stronie lub kliknij w link zewnętrzny: https://youtu.be/fVqAycRYZDY i obejrzyj na portalu YouTube.

 

Inauguracja Roku Akademickiego 2024/25

na granatowym tle logotyp Filii w Białymstoku, a pod nim napis: Inauguracja roku akademickiego 2024/2025

Prorektor ds. Filii w Białymstoku

Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie

ma zaszczyt zaprosić

Wykładowców, Studentów i Pracowników Akademii Teatralnej

na uroczystość Inauguracji Roku Akademickiego 2024/2025

7 października 2024, godz. 11:00

w Białostockim Teatrze Lalek, ul. Kalinowskiego 1

 

Program:

Hymn państwowy

Otwarcie uroczystości i przemówienia okolicznościowe

Wręczenie odznaczeń państwowych

Ślubowanie i immatrykulacja

Gaude Mater Polonia

Wręczenie dyplomów

Przemówienie Przewodniczącej Samorządu Studenckiego

Wykład inauguracyjny prof. Piotra Damulewicza „Zła mowa niweczy dobre obyczaje – kilka uwag o kulturze dnia codziennego”

Gaudeamus

***

WIECZORNA CZĘŚĆ UROCZYSTOŚCI: Spektakl „Który to Robin?” w reż. Marka Idzikowskiego, godz. 20:15 (pokaz w siedzibie uczelni wyłącznie dla osób studiujących i pracujących w Akademii, s. 216)

***

WIESŁAW JURKOWSKI. SPOKÓJ
wystawa malarstwa

Uroczyste otwarcie wystawy z udziałem artysty odbędzie się przed inauguracją roku akademickiego, 7 października 2024 o godz. 10:30 w Galerii BTL (foyer Białostockiego Teatru Lalek, ul. K. Kalinowskiego 1).
Kurator: dr Kamil Kopania
Podczas wernisażu będzie możliwość zakupu monografii „Wiesław Jurkowski. Malarz, grafik, scenograf” z autografem artysty w cenie 60 zł.
Wystawa potrwa do 17 listopada 2024.

 

Nowy mural w Białymstoku!

Widok muralu z oddalenia wraz z fragmentem ulicy i innych budynków.

W centrum Białegostoku, na ścianie szczytowej budynku przy ul. H. Sienkiewicza 53/1 pojawił się nowy mural. Przedstawia zmarłego przed niespełna dwoma laty założyciela naszej uczelni – wybitnego artystę lalkarza prof. Krzysztofa Raua.

Mural nawiązuje również do odbywającego się co dwa lata Międzynarodowego Festiwalu Szkół Lalkarskich LALKANIELALKA oraz przypadającego w tym roku jubileuszu 50-lecia Filii.

Tłem malowidła jest fasada budynku naszej siedziby, a wprawne oko wypatrzy więcej symboli związanych z naszą historią i lalkarstwem, m.in. pegaza Wiesława Jurkowskiego.

Za projekt odpowiada Izabela Jurkowska z Nowego Sącza, która wygrała ogłoszony przez uczelnię w maju konkurs.

Zadanie sfinansowane z budżetu miasta Białegostoku na wniosek Białostockiego Stowarzyszenia Artystów Lalkarzy.

Fot. Tomasz Pienicki 

Mural na szczytowej ścianie budynku przedstawiający popiersie prof. Krzysztofa Raua ze sznurkami od marionetki założonymi na dłonie. Sznurki przyczepione są do daty 1974 ułożonej ze spinaczy. W tle niedbały rysunek fasady siedziby Akademii oraz przedmioty i symbole związane z teatrem lalkowym i Festiwalem LALKANIELALKA.

Widok muralu z oddalenia wraz z fragmentem ulicy i innych budynków.

Widok muralu z góry, ujmujący panoramę centrum miasta.

Współpracujemy przy spektaklu “Wróg”

Fragment plakatu: na poplamionej kartce z zeszytu szkolnego błędnie napisany wyraz wróg.

Muzeum Wojska w Białymstoku zaprasza na interaktywny spektakl pt. „Wróg”, który powstał w ramach projektu Młodzieżowy teatr włączający.

W roli aktorów wystąpią wychowankowie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Białymstoku. Młodzi artyści wystąpią w czterech miejscowościach: w Mońkach, Gródku, Augustowie oraz Białymstoku. Ostatniej prezentacji  będzie towarzyszyć piknik integracyjno-edukacyjny oraz finał projektu. Spektakl jest dedykowany do wszystkich, bez ograniczeń wiekowych.

Przedstawienie  pt. „Wróg” jest efektem pracy twórczej dzieci i młodzieży na warsztatach teatralnych i historycznych prowadzonych przez pracowników Muzeum oraz Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku. Opracowany na podstawie współpracy z wychowankami SOSW scenariusz dotyka problemu wojny w ogólnym ujęciu, choć punktem odniesienia dla aktorów jest obecnie trwająca wojna w Ukrainie.

Młodzi aktorzy nie tylko pokażą jak w swój dziecięcy sposób widzą i rozumieją wojnę, ale przede wszystkim zaproszą widzów do refleksji nad jej okrucieństwem i bezsensownością. Obnażą tytułowego wroga, pokazując że w gruncie rzeczy jest takim samym człowiekiem jak my sami, a instrukcja prowadzenia wojny i dramat osobisty jej uczestników po obu stronach konfliktu jest taki sam. Barwny, oparty na naturalności młodych aktorów i interakcji z publicznością spektakl będzie wypowiedzią tych którzy głosu w sprawach politycznych nie mają. 

Harmonogram pokazów: 

19 września – Mediateka (we współpracy z Monieckim Ośrodkiem Kultury), ul. Słowackiego 4

26 września – Gminne Centrum Kultury w Gródku, ul. Aleksandra i Grzegorza Chodkiewiczów 4

3 października – Miejski Dom Kultury w Augustowie (Augustowskie Placówkami Kultury), Rynek Zygmunta Augusta 9

10 października – Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Białymstoku (po spektaklu o godz. 11.45 Piknik)

Wszystkie spektakle rozpoczynają się o godz. 11.00. Wstęp bezpłatny.

Występują: Wychowankowie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Białymstoku im. Waldemara Kikolskiego oraz studenci Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku

Scenariusz: Paula Czarnecka

Choreografia: Dorota Baranowska

Teksty i dialogi: Karolina Czarnecka

Scenografia: Maria Żynel

Muzyka: Rafał Przytocki

Projekt „Młodzieżowy teatr włączający” realizowany w ramach Programu Kultura Dostępna dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

Koordynator projektu:

Ewelina Sarosiek

esarosiek@mwb.com.pl

Plakat spektaklu: na poplamionej kartce z zeszytu szkolnego błędnie napisany wyraz wróg, rysunki żołnierzyków i informacje o pokazie w Białymstoku.

Nastia poznała tajniki litografii

litografia www

Na grafice z lewej strony flaga Unii Europejskiej - 12 białych gwiazdek na granatowym tle, z prawej strony granatowy napis: Finansowane przez Unię Europejską

 

Relacja Nastii Magdziak – studentki technologii teatru lalek Nastii Magdziak z udziału w Blended Instensive Programme (BIP – intensywny program mieszany) pt. Uncovering. The magnetism of the lithography Stones. 

 
BIP zorganizowany w czerwcu 2024 w ramach programu Erasmus+ przez uczelnię partnerską Vilnius Academy of Arts
 
Na początku czerwca miałam okazję pojechać do Wilna i tam wziąć udział w warsztatach z litografii. Pewnie dla wielu osób zabrzmi to enigmatycznie, ale w uproszczeniu jest to rodzaj druku płaskiego, gdzie jako matrycy używa się kamieni wapiennych. Nie wiem czy tym opisem cokolwiek rozjaśniłam, ale najważniejsze jest to, że był to warsztat plastyczny, na którym fenomenalnie się bawiłam. Miałam nie tylko okazję poeksperymentowania z techniką druku, z którą na co dzień nie mam możliwości pracować, ale też zupełnie zatracić się w procesie, który tylko i wyłącznie zależał ode mnie. Pozwoliło mi to na chwilę refleksji, medytacji i odpoczynku od jakże cudownej i wspaniałej, jednak intensywnej pracy w akademii.
 

maszyna do litografii w sali warsztatowejczarno-biała litografia z odbitymi fragmentami roślin i zarysem oknarośliny ułożone na papierze przed wykonaniem litografii