ATB

Monika Markowska, studentka IV roku kierunku aktorskiego WSL, przygotowała autorski monodram na podstawie piosenek Patti Smith, inspirowany też biografią artystki. Praca została zrealizowana w ramach koła naukowego #WSL #ATB, pod opieką artystyczną prof. dr hab. Marty Rau. Akcja spektaklu rozgrywa się w dniu kolejnych urodzin artystki, Patti Smith. Będąc u szczytu kariery, postanawia ona odwiedzić swoje dawne mieszkanie. Nie spodziewa się jednak, że miejsce to – wciąż pełne bliskich przedmiotów – zabierze ją w sentymentalną podróż do czasów dorastania. Do czasów, w których jedyne co miała, to wielkie marzenia; kiedy zaryzykowała i odważyła się walczyć o ich spełnienie. Dzięki silnemu przekonaniu, że posiada talent, nie zrażała się porażkami ani brakiem pieniędzy na życie. Do przodu pchała ją wewnętrzna siła, upór, determinacja i wiara w siebie. Nagroda literacka, ogromny sukces albumu muzycznego, uznanie w środowisku artystycznym – na to wszystko Patti Smith z wielką determinacją zapracowała sama, całym swoim życiem. Spektakl jest oparty na twórczości Patti Smith i nowych tłumaczeniach piosenek jej autorstwa (bądź współautorstwa).

muzyka: Marcin Rogalski
projekcje: Aleksandra Konarska
opieka artystyczna: prof. dr hab. Marta Rau
przygotowanie wokalne: Marcin Ozga
tłumaczenia: Rafał Liedke, Krzysztof Puławski
czas trwania: 40 min

Fotorelacja:
Facebook: Marta Rzepka photographer
Instagram: MartaRzepkaPics
Pozostałe (strony internetowe, publikacje prasowe): www.martarzepkapics.com

Rozmaite wyobrażenia na temat kobiet i kobiecości w teatrze lalek stały się pretekstem dla studentów i studentek I roku technologii teatru lalek (TTL) do stworzenia instalacji artystycznej z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet. W jej centrum królują lalki, wydobyte z magazynów szkolnych, reprezentujące różnorodne techniki i formy, ale też pokazujące na jak rozmaite sposoby przedstawiono tak fizis, jak psyche kobiecą w teatrze lalek. Dopełnieniem lalkowej konstrukcji jest kwietna „kurtyna”, poświęcona najbardziej stereotypowemu sposobowi wyrażania szacunku paniom w dniu 8 marca – goździkowi. W nowej konfiguracji nabiera on nieoczekiwanego wdzięku i świeżości. Ekspozycja powstała pod opieką wykładowców kierunku TTL: dr. hab. Andrzeja Dworakowskiego oraz dr Martyny Štěpán-Dworakowskiej. Mogą się o tym przekonać osoby, które w weekend 9-10 marca zawitają do #WSL. Przy okazji anonsujemy pierwszą dużą ekspozycję autorstwa studentów technologii teatru lalek, którą będzie można oglądać podczas Dni Otwartych Wydziału w dniach 6-7 kwietnia 2019 r.

Fot. A. Borusewicz

Fot. A. Borusewicz

Fot. A. Borusewicz

Fot. A. Borusewicz

Uczniowie i uczennice ze Społecznej Szkoły Podstawowej nr 11 w Białymstoku gościli na naszym Wydziale w nietypowej roli. Tym razem nie zasiadali na widowni, ale uzbrojeni w farby i pędzle wspierali prace nad scenografią do najnowszego spektaklu dyplomowego studentów IV roku pt.: „Matki”, wg dramatu Piotra Rowickiego i w reżyserii Agaty Kucińskiej. Młodzi twórcy ozdobili rysunkami i swoimi życzeniami dla Mam wielki statek-laurkę. Efekty ich pracy będziecie mogli podziwiać w na scenie już pod koniec marca. Więcej szczegółów na temat tej premiery niebawem.

Z dumą informujemy, że wykładowca naszego Wydziału, Pan Karol Suszczyński, uzyskał stopień doktora w dziedzinie nauk humanistycznych (dyscyplina: literaturoznawstwo). Rozprawa doktorska jego autorstwa, zatytułowana „Witkacy w teatrze lalek. Od inspiracji do inscenizacji”, została przyjęta z wyróżnieniem. Obrona odbyła się w lutym 2019 r. w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, promotorkami były prof. dr hab. Maria Prussak oraz dr hab. Halina Waszkiel, prof. Akademii Teatralnej w Warszawie. Rozprawę recenzowały dr hab. Katarzyna Fazan, prof. UJ oraz prof. dr hab. Małgorzata Leyko.

Fot. dzięki uprzejmości dr. K. Suszczyńskiego

Z przyjemnością anonsujemy wernisaż kolejnej wystawy, poświęconej lalkom! Tym razem ekspozycję przygotowała Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, a zobaczyć na niej można m.in. kilkadziesiąt obiektów ze zbiorów naszego Wydziału. Konsultantem merytorycznym ekspozycji jest wykładowca WSL dr Kamil Kopania. Na wernisaż wystawy „Lalki: teatr, film, polityka” zapraszamy 19 marca 2019 r. Ekspozycja będzie czynna do 23 czerwca 2019 r.

kuratorka: Joanna Kordjak
współpraca: Julia Leopold
współpraca merytoryczna: Kamil Kopania
artyści: Jan Berdyszak, Ali Bunsch, Stanisław Fijałkowski, Zofia Gutkowska-Nowosielska, Maria Jarema, Wiesław Jurkowski, Tadeusz Kantor, Adam Kilian, Jerzy Kolecki, Jerzy Kotowski, Jerzy Krawczyk, Lech Kunka, Jadwiga Maziarska, Kazimierz Mikulski, Witold Miller, Lidia Minticz, Jerzy Nowosielski, Andrzej Pawłowski, Janina Petry-Przybylska, Piotr Sawicki, Leokadia Serafinowicz, Jerzy Skarżyński, Zofia Stanisławska-Howurkowa, Maciej Szańkowski, Marian Stańczak, Franciszka Themerson, Ewa Totwen, Zenon Wasilewski, Henryk Wiciński, Jerzy Zaruba, Jerzy Zitzman
artyści współpracujący: Roman Dziadkiewicz i Wojciech Ratajczak, Paulina Ołowska i Elżbieta Jeznach, Łukasz Rusznica i Krystian Lipiec
architektura wystawy: Maciej Siuda Pracownia (Billy Morgan, Patrycja Dyląg, Jan Szeliga, Maciej Siuda)
identyfikacja wizualna: Jakub de Barbaro
organizatorzy: Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
partner: Akademia Teatralna im A. Zelwerowicza w Warszawie, Filia w Białymstoku – Wydział Sztuki Lalkarskiej

Niewinna i groźna, zawieszona pomiędzy żywym a martwym, ruchomym i nieruchomym, ludzkim i nieludzkim – lalka teatralna – budzi fascynacje. Ale spotkanie z nią, wbrew zdrowemu rozsądkowi, wywołuje w nas również niepokój i uświadamia, że ludzka wyższość nad światem materialnym nie jest niczym pewnym…

Jej ogromny potencjał jako narzędzia artystycznej ekspresji odkryli twórcy awangardowi na początku XX wieku. Teatr lalkowy – przez długi czas uważany za gatunek niższy, bliższy teatrowi ulicznemu czy cyrkowi, spychany na margines, traktowany niezbyt poważnie i łączony w pierwszej kolejności z rozrywką dla dzieci – pozwalał na przekraczanie sztywnych podziałów na kulturę popularną i elitarną. Z jednej strony otwierał nową, niezwykle atrakcyjną przestrzeń dla eksperymentów formalnych, z drugiej służył też jako narzędzie zaangażowania społeczno-politycznego.

Uwzględniając te dwa kluczowe aspekty, wystawa w Zachęcie sytuuje teatr lalkowy w obszarze historii sztuki oraz w szerszym kontekście przemian artystycznych i polityczno-społecznych zachodzących w Polsce w latach 50. i 60. XX wieku. Na większą skalę można było wówczas obserwować zjawisko przenikania się sztuki i teatru lalkowego, a także odkrywania własnej tożsamości przez tę dziedzinę. Teatr lalkowy porzucił naśladowanie „teatru żywego”, a jego twórcy zaczęli odsłaniać kulisy animacji i demonstrować dotychczas skrywany proces tworzenia. Realizowane w powojennej Polsce spektakle lalkowe (zarówno dla dzieci, jak i dorosłych widzów) stanowiły interdyscyplinarne przedsięwzięcia, w których udział brali wybitni malarze, rzeźbiarze i kompozytorzy, a o ich wyjątkowości decydowało połączenie eksperymentalnej plastyki i muzyki z awangardowymi koncepcjami pedagogicznymi.

Spojrzenie na teatr lalkowy jako przestrzeń wizualnego eksperymentu daje szansę na uwzględnienie w historii sztuki artystów, którzy całą swoją zawodową aktywność poświęcili tej dziedzinie (jak Leokadia Serafinowicz czy Jerzy Kolecki). Z kolei przypomnienie mało znanych epizodów współpracy z teatrem lalkowym kilku czołowych postaci polskiej sceny artystycznej lat powojennych (jak Stanisław Fijałkowski, Jerzy Nowosielski, Jadwiga Maziarska, Jan Berdyszak czy Andrzej Pawłowski) pozwala zobaczyć w innym świetle różne wątki czy nawet całokształt ich działalności. Wystawa uwzględnia także poszukiwania dotyczące pokrewnej, równie prężnie rozwijającej się filmowej animacji lalkowej.

Prezentacja wybranych realizacji, twórców i środowisk została zbudowana wokół takich zagadnień jak antropologia ciała, pedagogika, a wreszcie polityka. Twórcy wystawy poszerzają refleksję nad znaczeniami i funkcjami lalek, stawiając pytanie o ich polityczny wymiar. Przywołują różne strategie ich użycia – od propagandowego wykorzystania repertuaru po karykaturalne i poniżające przedstawienia wrogów politycznych – pokazując również ich niebezpieczny potencjał.

Wystawie towarzyszy książka pod redakcją Joanny Kordjak i Kamila Kopani, a także program edukacyjny – cykl warsztatów i wykładów poświęconych zarówno praktycznym aspektom warsztatu aktorskiego, jak i szerszej refleksji teoretycznej, pozwalającej spojrzeć na lalkę jako obiekt kulturowy. Zastanowimy się nad kwestiami autonomii lalki, sposobami interakcji między lalką a towarzyszącym jej na scenie aktorem, a także nad relacjami władzy, w które lalka była wikłana jako obiekt politycznej metafory.

Wyrazy uznania i gratulacje składamy Pani Agacie Kucińskiej, aktorce i reżyserce teatralnej oraz Panu Zbigniewowi Litwińczukowi, aktorowi BTL i absolwentowi #WSL #ATB, laureatom tegorocznej Nagrody HENRYK, najważniejszej nagrody Sekcji Teatrów Lalkowych ZASP. I przy okazji informujemy, że to właśnie pod kierunkiem Agaty Kucińskiej powstaje obecnie w naszej szkole spektakl dyplomowy studentów IV roku!! Premiera za miesiąc, a o szczegółach napiszemy już wkrótce.

Fot. Akademia Sztuk Teatralnych – Filia we Wrocławiu

Spektakl WENDY, w wykonaniu studentów IV roku (Agata Soboczyńska, Maciej Cempura, Tomasz Frąszczak, Mateusz Stasiulewicz, Maciej Zalewski), w lutym 2019 r. gości na scenie Teatru Lalek Guliwer w Warszawie. Stołeczna publiczność ma okazję obejrzeć przygody Piotrusia Pana, Wendy i Kapitana Haka w dniach 19, 20 i 21 lutego o godz. 10:00.