Studentka TTL na konferencji w Sri Lance

Portret studentki Pauliny Karczewskiej.

Paulina Karczewska, studentka III roku technologii teatru lalek w naszej uczelni, weźmie udział w międzynarodowej konferencji na temat niematerialnego dziedzictwa kulturalnego organizowanej przez Department of Anthropology, Faculty of Humanities and Social Sciences na Uniwersytecie University of Sri Jayewardenepura na Sri Lance.

Głównym celem wyjazdu dofinansowano ze Środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Instytutu Adama Mickiewicza – Kultura Polska na Świecie 2025 jest promocja kultury polskiej za granicą.

Idź do strony konferencji. 

Podczas wystąpienia, prowadzonego w języku angielskim, Paulina skoncentruje się na polskiej muzyce tradycyjnej oraz jej przenikaniu do współczesnej kultury – teatru, filmu i mainstreamu.

Udział w konferencji to także okazja do wymiany doświadczeń z badaczami i praktykami z całego świata. Dla Pauliny to szansa na poszerzenie wiedzy, nawiązanie międzynarodowych kontaktów oraz inspiracja do dalszej pracy twórczej i naukowej.

Uniwersytet Sri Jayewardenepura to jeden z czołowych uniwersytetów na Sri Lance, założony w 1959 roku, z siedzibą w Nugegoda. Konferencje organizowane przez tamtejszą Katedrę antropologii, zwłaszcza te dotyczące niematerialnego dziedzictwa kulturowego, mają wysoką rangę naukową i kulturalną w regionie Azji Południowej.

Trzymamy kciuki za wystąpienie Pauliny w University of Sri Jayewardenepura!

Fot. Marek Zimakiewicz 

Logotyp Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytutu Adama Mickiewicza.

“Project Lucy” na Sopot Non-Fiction

Młoda aktorka ubrana na czarno siedzi na scenie z lalką szympansicy naturalnych rozmiarów.

29 sierpnia widzowie XIV Festiwalu Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction obejrzeli spektakl ,”Project Lucy” w reżyserii studentki reżyserii Agaty Nierzwickiej, w którym udział wzięły Laura Walczak (studentka aktorstwa), Lena Michajłów, Monika Jarosińska i lalka szympansicy z naszego magazynu teatralnego.

Świetnie przyjęty spektakl, używający narzędzi teatru ożywionej formy, był jednym z 8 pokazów rezydentów festiwalu. Rezydenci przez ostatni tydzień sierpnia intensywnie pracowali nad swoimi projektami pod opieką kuratorską Adama Nalepy, Romana Pawłowskiego i Anny Wakulik.

Jak napisał na łamach trójmiejskiej „Gazety Wyborczej” Przemek Gulda: „to nie historia o badaniu zwierzęcia, to raczej próba głębokiego wglądu w jego psychikę i relację z człowiekiem”.

Tak grupa Agaty Nierzwickiej pisała o swoim projekcie: 

W 1964 roku para amerykańskich naukowców – psychoterapeuta Maurice Temerlin i jego żona, socjolożka Jane – zdecydowała się na nietypowy eksperyment. Adoptowali nowo narodzoną szympansicę z zoo na Florydzie, nadali jej imię Lucy i postanowili wychować ją tak, jak wychowuje się ludzkie dziecko. Eksperyment miał pomóc określić, gdzie dokładnie przebiega granica pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem i co nas kształtuje mocniej – geny czy wychowanie, natura czy kultura.

Lucy żyła jak człowiek – nosiła ubrania, rysowała, piła herbatę, znała ponad sto znaków języka migowego i potrafiła komunikować się z otoczeniem. Jej historia trafiła na łamy prasy, a Temerlinowie zyskali sławę. Jednak sielanka nie trwała wiecznie. Gdy Lucy dorosła, zaczęła sprawiać problemy, była silna i nieprzewidywalna, przez co stała się niebezpieczna. Zamknięto ją w klatce i zatrudniono do opieki studentkę Janis Carter. Relacja między Lucy a Janis szybko jednak wykroczyła poza ramy kontaktu naukowego. Aby zapewnić jej godne życie, Janis kazała sobie wybudować klatkę i zamieszkała z Lucy w dżungli.

Nasza opowieść jest nie tylko opowieścią o eksperymencie, ale przede wszystkim o jego skutkach. O tym, co się dzieje, gdy człowiek przekracza granice natury. To historia szympansicy Lucy,

wychowanej przez ludzi jak dziecko. Opowieść o zwierzęciu, które stało się nie tylko obiektem badań, ale także narzędziem do zdobycia sławy i sukcesu przez swoich opiekunów. O małpie, która była jednocześnie królikiem doświadczalnym i ukochaną córką. Która sama uwierzyła, że jest człowiekiem

— aż w końcu to człowieczeństwo jej odebrano, bo jej dzikość nie mieściła się w ramach wyobrażeń „normalnej” amerykańskiej rodziny.

To także opowieść o Janis Carter — naukowczyni, która swoje początkowe ambicje naukowe podporządkowała empatii i więzi, jaka połączyła ją z Lucy. O kobiecie, która w pewien sposób oddała Lucy swoje życie. Zrobiła wszystko, by naprawić to, co wcześniej zostało zniszczone. Ale czy kierowały nią tylko szlachetne pobudki? A może w ten sposób próbowała zdekompensować własne braki?

To opowieść, która stawia wiele pytań i nie daje jednoznacznych odpowiedzi.

Fot. Zofia Rybicka

Premiera: Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków

Dwie studentki na scenie w pluszowych kostiumach zajączków.

Zapraszamy 2 października o godz. 17:00 do Teatru im. Jana Wilkowskiego na familijną premierę spektaklu dyplomowego studentki reżyserii, Mai Spychaj-Kubackiej „Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków”. To przedstawienie skierowane do najmłodszych słyszących i niesłyszących/niedosłyszących widzów i ich opiekunów. 

Głównym tematem sztuki jest oswajanie lęku przed ciemnością. Spektakl angażuje dzieci poprzez obrazy, gesty i mimikę aktorek, tworząc magiczną i przyjazną atmosferę, w której najmłodsi widzowie mogą identyfikować się z bohaterami i przełamać swoje lęki. Połączenie sztuki, komunikacji niewerbalnej i edukacji emocjonalnej czyni ten spektakl wyjątkowym doświadczeniem, sprzyjającym rozwojowi empatii i poczucia bezpieczeństwa u dziecięcej publiczności. 

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem była książka „Słoneczne historie” Jana Wilkowskiego, a głównym założeniem znalezienie pozawerbalnego języka scenicznego, który będzie dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących/niedosłyszących. Twórcy korzystali z potencjału ekspresji polskiego języka migowego, form plastycznych i nietypowych sposobów udźwiękowienia spektaklu.

Koncepcja spektaklu powstała w ramach 3. edycji konkursu Sztuka się robi (wrzesień 2024) organizowanej przez Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku. To konkurs, który ma na celu wspieranie rozwoju teatru dla dzieci w wieku 3-6 lat poprzez poszukiwania w zakresie nowych tematów i form, biorąc pod uwagę współczesne trendy w myśleniu o dzieciństwie, edukacji oraz dostępności. 

Twórczynie i twórcy:
reż. Maja Spychaj-Kubacka
scenografia, kostiumy: Ewa Woźniak
muzyka i wykonanie: Szczepan Polewski
metoda “język ciała”: Patrycja Jarosińska
tłumacz PJM:  Jakub Studziński 
obsada: Zuzanna Blicharz, Julia Rotter

wiek odbiorców: dzieci w wieku 3-6 lat z opiekunami 
czas trwania: 40 min. 

Zdjęcie z próby z publicznością w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku, fot. Jakub Gujda 

GRAMY 
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku

30.09 (wtorek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
30.09 (wtorek), godz. 11:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
1.10 (środa), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
1.10 (środa), godz. 11:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
2.10 (czwartek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)
2.10 (czwartek) PREMIERA, godz. 17:00 
3.10 (piątek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych, REZERWACJA)

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-14:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety 20 – 30 zł. Zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie). 

Performans inspirowany “Chłopkami”

Studentka wyciąga ręce do przodu obleczona jasnym elastycznym prześwitującym materiałem.

31 sierpnia grupa studentek z IV roku aktorstwa zaprezentuje performans inspirowany „Chłopkami” Joanny Kuciel-Frydryszak i historiami własnych babek na Festiwalu Sztuk Zjednoczonych na zamku w Domanicach.

Jest to praca w ramach koła naukowego prowadzonego przez dr Paulę Czarnecką i prof. dra hab. Marcina Bartnikowskiego.

Udział biorą: Małgorzata Bekisz, Iga Denst, Barbara Kłoczko, Sylwia Kondrat, Agnieszka Solska, Tereza Taptikova.

Wracamy z FAMY z nagrodami!

Zdjęcie laureatów Festiwalu FAMA stojących na scenie.

Serdecznie gratulujemy osobom studiującym w naszej uczelni zdobycia nagród jubileuszowego 55. Festiwalu FAMA w Świnoujściu.

Julia Fidelus za swój monodram „20 DEN” (na podstawie “Bezmatka” Miry Marcinów) otrzymała NAGRODĘ IM. ROBERTA PALUCHOWSKIEGO w kategorii sztuki sceniczne oraz nagrodę pieniężną w wysokości 1000 złotych “za sceniczną, niebywale szczerą i emocjonalną parafrazę fragmentu piosenki bohatera dzisiejszego wieczoru i ukazanie, że odchodzące matki zabierają nas ze sobą”.

Ekipa spektaklu „Tym mnie chyba zasypali”, reż. Lesia Pasichnyk (obsada: Tymoteusz Jucha, Magdalena Kamińska i Julia Rotter) dostała NAGRODĘ IM. MAKSA SZOCA za nieszablonową i kreatywną postawę artystyczną, ufundowaną przez firmę Baltic Home, w wysokości 3000 złotych brutto wraz z voucherem na dwudniowy pobyt w jednym z apartamentów w Świnoujściu lub Międzyzdrojach “za spektakl, w którym udowodnili, że prawdziwi artyści ulepieni są z innej gliny i o najcięższych tematach potrafią opowiedzieć z godną podziwu lekkością”.

Jury Festiwalu obradowało w składzie: Ania Brachaczek, Marcin Cichoński, Jarek Szubrycht i Michał Taciak.

Fot. Magda Boruch / dzięki uprzejmości Festiwalu FAMA

“Helena” na Generation After 9. Showcase

Grafika festiwalowa z motywem liści paproci.

Spektakl z kierunku reżyserskiego w naszej uczelni – „Helena” w reż. Magdaleny Dąbrowskiej zostanie zaprezentowany w ramach Generation After 9. Showcase. Borderline Call organizowanego przez Nowy Teatr w Warszawie.

Pokaz odbędzie się 5 września o godz. 11:00 w sali im. Jana Kreczmara Teatru Collegium Nobilium w Warszawie.

Czytaj informacje o „Helenie”.

Czytaj program Generation After 9. Showcase [link zewnętrzny]. 

Generation After. Showcase prezentuje najnowsze zjawiska polskiej sceny teatralnej przedstawicielom i programatorom najważniejszych festiwali i instytucji teatralnych z Europy, Azji i obu Ameryk. Tegoroczna edycja odbędzie się 4-6 września 2025. 

Ściany, barykady, ogrodzenia… Przy cichym przyzwoleniu, a nawet społecznej akceptacji anektują coraz więcej  naszej przestrzeni życiowej. Wzbudzają zainteresowanie – jedni z nas są sterroryzowani, inni zlęknieni, jeszcze inni próbują je zburzyć.

Nasz świat rozpada się w mgnieniu oka. Żyjemy na pograniczu, blisko linii frontu, pogrążeni w chaosie i niepewności, czyli w łagodniejszym lub cięższym stanie borderline.

Objawy kliniczne: 
• Niestabilny obraz ludzi i świata 
• Niestabilność emocjonalna (przechodzenie od euforii do depresji, znaczne wahania nastroju z powodu pozornie błahych spraw) 
• Brak celów i preferencji 
• Częste i chroniczne poczucie pustki. 

Rezultat? Teatr borderline („graniczny”) sączy się z nas. Ale kogo powinniśmy się obawiać bardziej: „ich” czy „nas samych”? Gdzie wyznaczyć granicę między „nimi” a „nami”? Czy możemy sobie pozwolić na ciągłe błąkanie się w złym kierunku? Czy gdzieś na tych krętych ścieżkach w lesie znajdziemy kwiat paproci? I jaki będzie miał kształt, skoro i tak nie istnieje?

Podsumowanie sezonu “Teatru dla Wszystkich”

Tytułowy kadr ze strony portalu "Teatr dla Wszystkich" z podsumowaniem zawierający kolaż zdjęć portretowych recenzentów.

W podsumowaniu portalu Teatr dla Wszystkich „Dwunastka sprawiedliwych — czyli kto z kim i dlaczego w teatrze na koniec sezonu” znalazły się dwa nasze spektakle z kierunku reżyserskiego.

DAWID DUDKO w kategorii „Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego” wymienia „Żywoty świętych osiedlowych”, w reż. Vasila Dashkevicha, według Lidii Amejko oraz „Helenę”, w reż. Magdaleny Dąbrowskiej.
RAFAŁ TUROWSKI umieścił Magdalenę Dąbrowską i jej „Helenę” w dwóch kategoriach: „Najciekawszy debiut reżyserski/aktorski” oraz „Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego”. 
Z kolei według WIESŁAWA KOWALSKIEGO “Helena” w reż. Magdaleny Dąbrowskiej również zasłużyła na miano „Najlepszego przedstawienia teatru lalkowego”. 

Warto również wspomnieć, iż WIESŁAW KOWALSKI docenił w podsumowaniu naszych wykładowców: Michała Jarmoszuka za rolę w “Serial Killer Story” Białostockiego Teatru Lalek (kategoria: “Najlepsza rola męska”) oraz Natalię Sakowicz i Macieja Cempurę za spektakl “Sensus” Teatru Sakowicz Cempura (kategoria: “Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego”).

Z serca gratulujemy!

Czytaj tekst całego podsumowania [link zewnętrzny]. 

Jesteśmy na Famie w Świnoujściu

Na różowym tle granatowy napis "Fama".

19 i 21 sierpnia zaprezentujemy w sekcji pokazów konkursowych dwa spektakle studenckie na jubileuszowym, 55. Festiwalu Fama w Świnoujściu.

19 sierpnia / 16:30 / Miejski Dom Kultury / “TYM MNIE CHYBA ZASYPALI”, reż. Lesia Pasichnyk

obsada: Magdalena Kamińska, Tymoteusz Jucha, Julia Rotter
opieka pedagogiczna: dr hab. Bernarda Anna Bielenia

21 sierpnia / 15:30 / Miejski Dom Kultury / “20 DEN” / reżyseria, obsada: Julia Fidelus

opieka pedagogiczna: Natalia Sakowicz

Dmuchamy w żagle i trzymamy kciuki za dobre przyjęcie prac!

Fama to najstarsze w kraju (odbywa się z przerwami od 1965 roku) interdyscyplinarne wydarzenie młodej sztuki i kultury.
Jej celem jest prezentacja najzdolniejszych twórców młodego pokolenia i tworzenie platformy dla corocznego szkolenia i konfrontacji z innymi artystami.
W tym roku Festiwal odbywa się w dniach 18-23 sierpnia. 

Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków

Zdjęcie z pokazu spektaklu: dzieci na widowni patrzą na cień aktorki w kostiumie zajączka widoczny na białym prześcieradle.

14 sierpnia, godz. 10:00 i 12:00 w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego odbędą się dwa zamknięte pokazy spektaklu „Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków” w reż. Mai Spychaj-Kubackiej (V rok reżyserii), skierowanego do najmłodszych widzów.  

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem była książka „Słoneczne historie” Jana Wilkowskiego, a głównym założeniem znalezienie pozawerbalnego języka scenicznego, który będzie dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących/niedosłyszących. Twórcy korzystali z potencjału ekspresji polskiego języka migowego, form plastycznych i nietypowych sposobów udźwiękowienia spektaklu.

Koncepcja spektaklu powstała w ramach 3. edycji konkursu Sztuka się robi (wrzesień 2024) organizowanej przez Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku. To konkurs, który ma na celu wspieranie rozwoju teatru dla dzieci w wieku 3-6 lat poprzez poszukiwania w zakresie nowych tematów i form, biorąc pod uwagę współczesne trendy w myśleniu o dzieciństwie, edukacji oraz dostępności. 

Twórczynie i twórcy:
reż. Maja Spychaj-Kubacka
scenografia, kostiumy: Ewa Woźniak
muzyka i wykonanie: Szczepan Polewski
metoda “język ciała”: Patrycja Jarosińska
tłumacz PJM:  Jakub Studziński 
obsada: Zuzanna Blicharz, Julia Rotter

Fot. Piotr Pędziszewski, arch. Teatru Miniatura (2024).