pogranicze: 12 spotkań przy stole

Na kartce w kratkę narysowany ołówkiem kontury Polski, w które wrysowany jest czerwony okrąg.

Zapraszamy 21 grudnia (niedziela) o godzinie 18:00 do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego na czytanie performatywne tekstu ,,pogranicze: 12 spotkań przy stole.”

Gdzieś może środa czwartek mówią że nie puszczą już do kościoła w niedzielę.
Nie puszczą mówią, no bo już końmi przeorali taką bruzdę, tylko jedną taką bruzdę. To jaka to była granica?

 Dwójka studentów postanawia zrobić reportaż o swoich rodzinnych stronach – o dwóch pograniczach, polsko-białoruskim i polsko-niemieckim. Wybierają się więc w odwiedziny do swojej pierwszej rozmówczyni. Nie mają pojęcia, że raz rozpoczęta rozmowa nigdy się nie kończy.

W pamięć wbiły mi się tłumy, stojące po obu brzegach i patrzące na kilka umajonych barek. […] Milczące tłumy stojące po obu brzegach wielkiej rzeki, patrzący na siebie w milczeniu, nieufnie i podejrzliwie. To była rzeka, która dzieliła, nie łączyła.1

Tekst dramatu powstał na podstawie zebranych opowieści mieszkańców pogranicza. Historie prowadzą czytelnika niczym po wyznaczonej linii – od osoby do osoby – prowadząc ścieżkami ludzkiej pamięci, tworzą pejzaż niekoniecznie tego co było, ale raczej tego co utrwaliło się w zbiorowej świadomości. Drogi prowadzą wzdłuż granic, tych narysowanych przez człowieka oraz tych, które wyznaczyła natura. Tych państwowych, ale też tych, które dzielą nas ze względu na wyznanie, pochodzenie czy język. Pytanie czy muszą?

Czym różnią się słowa borderline i borderland? Co łączy ołówek Stalina z prognozą pogody w Niemczech z 1967 roku? I co mają z tym wspólnego bociany? Jeśli chcą państwo poznać odpowiedź na te i inne pytania, zapraszamy serdecznie.

Wstęp na wydarzenie jest bezpłatny. Aby zarezerwować miejsce, należy wysłać wiadomość mailową na adres tymoteuszsarosiek@gmail.com

Tekst:
Tymoteusz Sarosiek, Agata Nierzwicka

Czytają:
Gosia Bekisz, Julia Czerniewicz, Jakub Gujda, Jakub Jagielski, Barbara Kłoczko, Michalina Krzemianowska, Wojciech Leśniewski, Anna Łukasiak, Kacper Malinowski, Nastia Maistru, Aleksandra M’hango, Kacper Rokosz, Tadeusz Wdowiak

Logo Białegostoku: Szary napis Białystok, ostatnia litera napisu okolona jest żółto-czerwonymi promieniami słońcaZrealizowano w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku.

Autorzy dziękują Akademii Teatralnej w Białymstoku za udostępnienie przestrzeni oraz obsługę techniczną.

____________________

Czy wiesz że: zajmujemy piąte miejsce w rankingu najbardziej okrągłych państw świata?! Polska z wynikiem 0,903 uplasowała się na piątej lokacie, ustępując jedynie Sierra Leone, Nauru, Zimbabwe i Watykanowi.2

Pogranicze – obszar położony blisko granicy oddzielającej terytoria różniące się pod pewnymi cechami. Najczęściej chodzi tu o granice państwowe. Na obszarach pogranicza obserwuje się przemieszanie pewnych cech, w tym kultur, z obu sąsiadujących ze sobą obszarów.3

1 – F. Miedziński, Polsko-niemiecka współpraca przygraniczna, Przegląd Zachodni 3/1961
2 – G. Ciruelos (https://gciruelos.com/what-is-the-roundest-country.html)
3 – Wikipedia (https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogranicze_(obszar))

Czy mogę ci zadać pytanie?

Głowa żaby narysowana ręką dziecka, nad nią napis: Czy mogę Ci zadać pytanie i żółte gwiazdki.

Zapraszamy na początku grudnia na familijny spektakl “Czy mogę ci zadać pytanie?” 

Dlaczego zebry są w paski, a nie w kropki?
Dlaczego niebo jest niebieskie?
Czemu stół ma nogi, a nie ręce?
Ile może ważyć księżyc…

Zapraszamy do świata nieskończonej dziecięcej ciekawości — świata, w którym pytania są ważniejsze niż odpowiedzi. To podróż dla małych odkrywców i dorosłych, którzy wciąż chcą wiedzieć, pytać i dziwić się światu… Bo nie zawsze najważniejsze jest wiedzieć, lecz chcieć wiedzieć…

Występują: Zuzanna Blicharz, Jakub Jagielski, Karolina Klemczak, Łukasz Krasoń
Opieka pedagogiczna: prof. dr hab. Artur Dwulit, Agata Stasiulewicz
Muzyka: dr Marcin Nagnajewicz
Wykonanie lalek: Julia Mandziak (projekt), Karolina Baczar, Anna Chilińska, Magdalena Dąbrowska, Róża Turlińska, Zbigniew Romanyk
Obsługa techniczna: Nina Czaja, Tadeusz Wdowiak

Wiek odbiorców: spektakl skierowany do dzieci w wieku 6 – 9 lat i bliskich im osób dorosłych
Czas trwania: 45 minut

Spektakl inspirowany twórczością Maliny Prześlugi.

GRAMY
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku, s. 205 (drugie piętro bez windy)

3.12 (środa), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych i szkolnych, REZERWACJA)
4.12 (czwartek), godz. 9:00 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych i szkolnych, REZERWACJA)
5.12 (piątek), godz. 9:30 (spektakl przeznaczony dla grup przedszkolnych i szkolnych, REZERWACJA)
6.12 (sobota), godz. 16:00 (BRAK MIEJSC)
7.12 (niedziela), godz. 12:00 (BRAK MIEJSC)

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety 20 – 50 zł. Zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie).

Autor plakatu: Michał Klemczak, 10 lat 

Plakat do spektaklu: Głowa żaby narysowana ręką dziecka, nad nią napis: Czy mogę Ci zadać pytanie i żółte gwiazdki, a pod nią nazwiska i imiona twórców.

Projekt impAKT na VIII East Design Days

Grafika wydarzenia: czerwony prostopadłościan z kształtem wycinanki z przodu otoczony literami o różnych krojach tworzącymi napis: tradycja?!

Zapraszamy na VIII East Design Days, a w szczególności na pokaz efektów współpracy studentek i studentów koła naukowego „Forma” na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej i naszej Filii (wszystkich trzech kierunków), pod opieką pedagogów obydwu uczelni.

20 listopada (czwartek) o godz. 18:00 na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej przy ul. Oskara Sosnowskiego 11 w Białymstoku uczestnicy obejrzą impAKT – projekt, który jest żywą strukturą performującą narzędzia AI.

W pokazie ze strony naszej uczelni będą uczestniczyć osoby studiujące: Aleksander Piesiecki, Bartłomiej Kowalski, Dominika Šoškova, Iza Makiel, Julia Żak, Julia Potrykus, Justyna Bożewicz, Łukasz Krasoń, Aleksandra Miętka, Lilianna Kłos, Nina Czaja.

W pracach nad etiudą uczestniczyli: Anna Chlebica, Lada Borovska, Lesia Pasichnyk, Ewelina Głowacka, Marta Wieczorkiewicz, Viktoriia Yefremova, Urszula Zasłona z naszej uczelni oraz Paulina Borkowska, Zuzanna Godlewski, Klaudia Kapla, Dominika Kotowska, Natalia Wojewódzka, Wiktoria Falkowska, Diana Syrovatska, Gabriela Czech i Jan Konstantynowicz ze studenckiego koła “Forma” na PB (opiekunka koła – mgr Aleksandra Jakuć).

Grono pedagogiczne wspierające projekt: Maciej Popławski (PB) – koncepcja i Visual Design, Szymon Andrejczuk (PB) – sfera dźwiękowa, Małgorzata Tarasewicz-Wosik (AT) – konsultacje plastyczne , Karolina Garbacik (AT)- choreografia, Prodziekan ds. Rozwoju i Współpracy Wydziału Architektury – dr inż. arch. Adam Jakimowicz – koncepcja , Dziekan ds. kierunków Filii – dr hab. Bernarda Bielenia – koncepcja i reżyseria.

Czytaj cały program East Design Days. 

VIII East Design Days w Politechnice Białostockiej odbędzie się 20 i 21 listopada na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej. Będą to dwa dni rozmów o projektowaniu, spotkań ze znanymi twórcami i świętowania 50-lecia Wydziału Architektury. Tematem przewodnim tegorocznej edycji będzie: Tradycja?! i jej rola we współczesnym projektowaniu.

Nasza uczelnia partneruje wydarzeniu. 

Nagrody 15. Forum Młodej Reżyserii

Portret studentki Lady Borowskiej.

Z serca gratulujemy studentce reżyserii Ladzie Borovskiej, która z 15. Forum Młodej Reżyserii przywiozła szereg nagród za swój spektakl “Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” z udziałem Agnieszki Solskiej (op. pedagogiczna: Helena Radzikowska):

  • NAGRODY JURY: NAGRODA VERBA Stowarzyszenia Autorów ZAiKS propagująca walory literackie i szczególną wrażliwość na słowo, w wysokości 2000 zł.
  • 2 nagrody Teatr Nowy Poznań: zaproszenie do prezentacji spektaklu “Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” oraz zaproszenie do czytań w Teatrze Nowym w Poznaniu.
  • Nagroda Teatr Dramatyczny w Warszawie – zaproszenie do prezentacji spektaklu podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych.

Czujemy wielką dumę i radość!

15. Forum Młodej Reżyserii

Dwa spektakle z naszej uczelni zostaną zaprezentowane w konkursie 15. Forum Młodej Reżyserii, które odbędzie się w dniach 13-16.11.2025 w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. 

„Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” w reż. Lady Borovskiej (op. pedag.: mgr Helena Radzikowska) zostanie pokazana 14 listopada o godz. 16:00 w sali 307.

„Tym mnie chyba zasypali” w reż. Lesi Marii Pasichnyk (op. pedag.: dr hab. Bernarda Bielenia) – ten spektakl widzowie Forum obejrzą 15 listopada o godz. 16:00 w sali 313. 

Trzymamy kciuki za świetne przyjęcie obu tytułów!

Hasło tegorocznej edycji Forum Młodej Reżyserii: „Końca nie widać” otwiera zbiór 14 prac konkursowych, czytań i warsztatów Pracowni Dramaturgicznej, spotkań z dyrektor(k)ami teatrów i instytucji kultury, 3 paneli dyskusyjnych wokół bezpiecznego procesu, praw autorskich czy sprawczości absolwentek/absolwentów na rynku sztuki. Debiutujące twórczynie, osoby twórcze i młodzi twórcy teatralni przeprowadzą wiwisekcję przeszłości w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania nurtujące współczesność. Przeszukiwać będą teksty klasyczne, eksperymentując dramaturgicznie: montując, tnąc, dopisując, pisząc zupełnie autorsko, aby wydobyć pokoleniowe sekrety i nowe konstelacje znaczeń.

 W poszukiwaniu nowych tekstów, świeżych języków i eksperymentalnych, scenicznych interpretacji organizatorzy zapraszają na 2 bloki czytań performatywnych przygotowanych przez Pracownię Dramaturgiczną. Otwarte dla publiczności czytania odbędą się w piątek i niedzielę, tym razem – w sali Jerzego Treli dedykowanej działaniom Pracowni. Natomiast w sobotę odbędzie się wymiana artystyczna Pracowni Dramaturgicznej ze studentami i studentkami oraz wykładowczyniami i wykładowcą z Dramaturgickiej pracowni DAMU w Pradze. Będzie to okazja do międzynarodowej rozmowy na temat przyszłości dramaturgii. 

“Czekaj na mnie”

Goła lalka teatralna siedząca na metalowym łóżku starego typu. U góry napis: Czekaj na mnie.

Zapraszamy 27 listopada (czwartek) o godzinie 20:15 i 28 listopada (piątek) o godz. 19:00 do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14 (sala 214, drugie piętro bez windy) na spektakl Wojciecha Leśniewskiego (reżyseria AT) “Czekaj na mnie”. 

UWAGA! Brak biletów na oba pokazy

Wstęp na wydarzenie jest bezpłatny. Aby zarezerwować miejsce, należy wysłać wiadomość mailową na adres wojciechlesniewski7@gmail.com, w tytule wpisując “Czekaj na mnie”. 

Wszystko mu zabrała.
Prawie wszystko, jakieś pół mózgu.
Położyła go na stałe, pozbawiła szczególnych wygód.

A on tak sobie jest. I czeka. I jest. I czeka.
Na śniadanie. Na syna. Na żonę. Na obiad. Na wnuka. Czeka.
“Czekaj na mnie” to przedstawienie przenoszące widza do krainy, gdzie główny bohater spotyka się z postacią, której chyba nie wyczekiwał. Spektakl oferuje jedną z możliwości spojrzenia na świat oczami osoby z przymusu zależnej od innych. Jak objawia się miłość w takiej sytuacji? Kto jest ojcem, a kto synem? Co jeśli pojawia się wyjście?

UWAGA: spektakl porusza temat choroby oraz śmierci. Bywa też, że miłości.

Twórcy i twórczynie:
Wojciech Leśniewski
Vasil Dashkevich
Karolina Krot
Marcin Nagnajewicz

Występuje: Wojciech Leśniewski

czas trwania: 60 min

Spektakl powstał dzięki Stypendium Artystycznemu Prezydenta Miasta Białegostoku, we współpracy z Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filią w Białymstoku.

Plakat spektaklu: Goła lalka teatralna siedząca na metalowym łóżku starego typu. U góry napis: Czekaj na mnie. Pod nią spis realizatorów.

Wieczór żywych form

Kolaż zdjęć z trzech prezentowanych spektakli.

Zapraszamy na początku listopada do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego na pokaz trzech prac studenckich z cyklu Wieczór żywych form: „Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” (Grand Prix Festiwalu Lalka też Człowiek), „Szybcy i Głodni” oraz „Tym mnie chyba zasypali” (nagroda im. Maksa Szoca Festiwalu FAMA).

GRAMY

8 listopada (sobota), godz. 18:00, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14 (sale 214, 216 na drugim piętrze bez windy)
9 listopada (niedziela), godz. 18:00, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14 (sale 214, 216 na drugim piętrze bez windy)

Rezerwacje biletów przyjmujemy telefonicznie od poniedziałku do piątku w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53).
Bilety: 20-50 złotych. Kliknij i zapoznaj się ze szczegółowymi informacjami dla widzów (link otwiera się w nowym oknie)
Czas trwania: ok 120 min

PROGRAM

Forma reżyserska: „Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji”

Kadr ze spektaklu: studentka ucharakteryzowana na Balladynę z maliną wetkniętą na palec.

Autorski monodram, który w nowoczesny, lekko ironiczny sposób reinterpretuję klasyczne dzieło Juliusza Słowackiego. To opowieść o żądzy władzy, moralnych wyborach i konsekwencjach czynów. W jednej osobie ożywają tu postaci, zderzając patos romantycznego dramatu z humorem i refleksją nad ludzką naturą. Monodram bawi, wzrusza i skłania do zastanowienia, jak blisko dziś jesteśmy Balladyny i czy na pewno tak bardzo się od niej różnimy.
 
Projekt “Balladyna 68 – w nieco skróconej wersji” został zrealizowany w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku w ramach zajęć Technika pracy z aktorem w planie lalkowym, na podstawie utworu “Balladyna 68” Jeremiego Przybory z muzyką Jerzego Wasowskiego.

Reżyseria: Lada Borovska
Obsada: Agnieszka Solska
Opieka artystyczna i pedagogiczna: Helena Radzikowska
Aranżacje: Marcin Nagnajewicz
Obsługa techniczna: Victoriia Yefremova
 
Czas trwania spektaklu: 40 min

Forma aktorska: “Szybcy i Głodni”

Dwie lalki hamburgerów z oczami.

“Szybcy i Głodni” to projekt dwójki studentów aktorstwa teatru lalek, którzy wrzucając filmiki do sieci, próbują zarobić na chleb.
Wykorzystują to, co potrafią – animować lalki i szerzyć content w mediach społecznościowych. Realia świata sprowokowały ich do stworzenia czegoś, co jest szybkie, wizualnie przyciągające oraz wywołujące w odbiorcach głód. Głód sukcesu. Jednak, gdy się przyjrzeć z bliska, okazuje się to wszystko… niezdrowe. Trochę jak Fast food?
 
Projekt powstał w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku w ramach zajęć Współczesne techniki lalkowe

Reżyseria i obsada: Julia Potrykus, Kacper Malinowski
Obsługa techniczna: Kacper Rokosz
Opieka artystyczna i pedagogiczna: dr Paula Czarnecka
Scenariusz na podstawie sztuki Anny Burzyńskiej “Surwiwal”: Julia Potrykus, Kacper Malinowski
Wykonanie lalek: Zbigniew Romanyk, Róża Turlińska, Magdalena Dąbrowska

wiek odbiorców: 15+
czas trwania spektaklu: 25 min 

Prawa autorskie reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru ADiT.

Pokaz premierowy: 17.10.2025 na Festiwalu Lalka też Człowiek w Warszawie

UWAGA! W spektaklu występują wulgaryzmy oraz poruszany jest temat śmierci i samobójstwa. 

Forma reżyserska: “Tym mnie chyba zasypali” 

Młodzi mężczyzna i kobieta zwróceni do siebie przodem i rozmawiający w emocjach.

Żyję póki widzę, póki słyszę, póki czuję;
Póki widzę – żyję;
Póki żyję – mogę;
Póki mogę – chodzę, patrzę, widzę, słyszę, czuję, mówię, koch…
O! Tym mnie chyba zasypali!

„Tym mnie chyba zasypali” – 30-minutowy żart o śmierci, prze-życiu po życiu, farsa na temat strachu.

Zrobieni z jednej gliny, trafiamy do różnych miejsc. Tak mało słońca tu świeci dla mnie! Tak mało. Tak mało nieba do mnie należy, tak mało ziemi. Tak mało, że zabiorę wszystko, jeżeli starczy mi rąk. Zrobieni ze wspólnej gliny, niech inni zaschną, bo tak mało dla mnie wody w oceanie.

Tak długo pieszczę, wzmacniam, karmię moje własne, osobiste „Ja”, że jakiekolwiek „My” parzy skórę piekłem. Więcej słońca, więcej. Więcej ziemi, więcej. Tym mnie chyba zasypali. Tak mało powietrza.

Spektakl powstał na trzecim roku kierunku reżyserii w ramach zajęć „Technika pracy z aktorem w planie lalkowym”, prowadzonym przez dr hab. Bernardę Annę Bielenię w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku.

reżyseria: Lesia Pasichnyk
obsada: Magdalena Kamińska, Tymoteusz Jucha, Julia Rotter
opieka pedagogiczna: dr hab. Bernarda Anna Bielenia

czas trwania spektaklu: 30 min

Fot. Piotr Krawczykiewicz Okiem gekona

Jesteśmy na Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu

Zdjęcie mężczyzny patrzącego na grafikę na wielkoformatowym kartonie.

Grupa studentów aktorstwa z II roku uczestnicy w XXXII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek organizowanym przez Opolski Teatr Lalki i Aktora. Studenci oglądają inspirujące spektakle i uczestniczenia w pozostałych wydarzeniach.

Nasza uczelnia jest w Opolu obecna również w sposób czynny za sprawą wystawy studentek technologii teatru lalek, którą można oglądać w holu teatru oraz pokazu monodramu „20 DEN” w reż. Julii Fidelus (spektakl na postawie „Bezmatka” Miry Marcinów, opieka pedagogiczna: Natalia Sakowicz-Cempura), który odbędzie się 23 października. 

Ogólnopolski Festiwal Teatrów Lalek jest organizowany przez Opolski Teatr Lalki i Aktora od 1962 roku. Od pierwszej edycji, Festiwal odbywa się nieprzerwanie w systemie biennale.

Fot. z wernisażu wystawy z udziałem wykładowczyń TTL: Maciej Stobierski, dzięki uprzejmości OTLiA

Pokaz “CI-SZY” w ramach “Kultury Dostępnej”

Młoda kobieta stoi w bieliźnie w czarnym pomieszczeniu. Oświetla ją od przodu światło reflektora. Na wysokości klatki piersiowej trzyma lejącą się tkaninę dotykającą ziemi, zakrywającą dolną część ciała kobiety.

Zapraszamy na bezpłatny pokaz spektaklu „CI-SZA” Marii Czok z udziałem Joanny Kurzyny – osoby g/Głuchej, który odbędzie się 26 października (niedziela) o godzinie 16:00 w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku, s. 214 (sala na drugim piętrze bez windy). 

UWAGA! Brak miejsc na spektakl! 

Rezerwacje miejsc przyjmujemy telefonicznie w godz. 9:00-15:00 (tel.: 85 743 54 53) oraz mailowo: dostepnosc@e-at.edu.pl

CI-SZA

Przeszłam 9 operacji na uszy. Pamiętam moment, gdy jako mała dziewczynka nie usłyszałam, co mówi moja mama. Pamiętam moment, kiedy ciocia zasugerowała mi, żebym poszukała zawodu, w którym nie muszę słyszeć i mówić.

Pamiętam wszystkie momenty, kiedy wkładano mi mikroskop do uszu, a potem zapadała cisza. Kim byłabym, gdybym nie słyszała? To pytanie powraca do mnie od 5. roku życia. Wreszcie, w wieku 23 lat, poznałam Asię, która nie słyszy, odkąd pamięta. Byłyśmy na tych samych badaniach i w podobnych szpitalach. Dzielą nas diagnozy.

A teraz wyobraź sobie, że musisz wezwać pogotowie bez użycia głosu. Czy potrafiłbyś to zrobić? Wyobraź sobie, że musisz opowiedzieć o krzywdzie, która Cię spotkała w państwie, które nie zapewnia tłumacza na język migowy na policji i SORze. Wyobraź sobie, że chodzisz do szkoły, w której do Ciebie mówią, mimo że nie słyszysz. Wyobraź sobie, że zaproszono Cię do kółka czytelniczego dla głuchych i zaproponowano lekturę, którą omawia się w 1 klasie podstawówki. Wreszcie, wyobraź sobie, że ktoś zadaje Ci pytanie: “Jak to? Urodziłeś się w Polsce i nie znasz języka polskiego?”. A może potrafisz wyobrazić sobie, że chciałbyś dostać się do szkoły teatralnej. Teatr – szumnie nazywany miejscem spotkań – zaprasza jednak tylko wybranych.

,,Nie ma większej samotności niż życie w tłumie ludzi, z którymi nie można się porozumieć” – ,,Głusza” Anny Goc.

Etiuda powstała na zajęciach „Teatr ożywionej formy” na III roku aktorstwa. 

Występują: Maria Czok, Joanna Kurzyna
Opieka artystyczna: dr Błażej Piotrowski
Muzyka: Szymon Orfin
Kostiumy: Anna Chilińska, Karolina Baczar
Nagrania: Michał Dąbrowski

Fot. Alina Gabrel-Kamińska

Poniżej znajduje się okno z portalu YouTube zawierające filmowe zaproszenie na warsztaty. Kliknij w okno i obejrzyj wideo bezpośrednio na tej stronie lub kliknij w link zewnętrzny: https://youtube.com/shorts/mbZ24pMswnY?feature=share i obejrzyj na portalu YouTube. 

Pokaz realizowany w ramach projektu „Zapraszamy do Akademii Teatralnej”, którego celem jest zwiększenie inkluzywności uczelni oraz przygotowanie oferty kulturalnej skierowanej do osób g/Głuchych.
 
Logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, programu Kultura Dostępna i informacja o dofinansowaniu projektu.

Partnerzy: 

Logotyp Fundacji Migawka. Logotyp Centrum Sztuki Włączającej i Teatru 21: czarne nazwy instytucji na białym tle oddzielone od siebie poziomymi kreskami.

Grand Prix “Lalka też Człowiek” dla Balladyny!

Kadr ze spektaklu: studentka ucharakteryzowana na Balladynę z maliną wetkniętą na palec.

Niezwykle miło nam poinformować, że Grand Prix za najlepszy spektakl XIX edycji Festiwalu Lalka też Człowiek zdobyła „Balladyna 68 w nieco skróconej wersji” w reż. Lady Borovskiej z udziałem Agnieszki Solskiej (opieka pedagogiczna: Helena Radzikowska).

Praca studencka powstała na kierunku reżyserskim została nagrodzona „za wyrażenie życia lalką” – za kreatywność aktorską i reżyserką, za czytelne zaufanie reżyserki do aktorki i aktorki do reżyserki. „Życzymy przyszłym koleżankom, aby te cechy towarzyszyły im na zawsze” – napisano w laudacji.

Oprócz nagrodzonej “Balladyny…” w ramach Festiwalu nasza uczelnia pokazała dwa inne projekty: „Szybcy i Głodni” Julii Potrykus i Kacpra Malinowskiego oraz „Tym mnie chyba zasypali” w reż. Lesi Pasichnyk z udziałem Magdaleny Kamińskiej, Tymoteusza Juchy i Julii Rotter. 

Jury Festiwalu obradowało w składzie: Joanna Braun – przewodnicząca (Polska), Ruth Brockhausen (Niemcy) i Marian Pecko (Słowacja).

Gratulujemy również pozostałym laureatom Festiwalu. Poniżej publikujemy spis nagród:

Nagroda za “wyrażenie teatru lalką” – za mistrzostwo w prowadzeniu narracji marionetkowej oraz wyrażanie ważnych emocji minimalistycznymi środkami trafia do Bence Sarkadi.

Nagroda za “wyrażenie lalką teatru” – za przeniesienie starego kina do teatru za pomocą wyjątkowych środków lalkarskich dla teatru Łątek z Supraśla za spektakl „Nosferatu”.

Nagroda Publiczności (zaproszenie „w ciemno” nagrodzonego wykonawcę na kolejną edycję festiwalu) dla Sofie Krog Teater, twórców spektaklu „The House”.

Nagrodę wolontariuszy „100 za Pointe” otrzymał spektakl

„Sen o pralesie” teatru Korene a Kosti.

Dyplom honorowy POLUNIMA

za taniec marionetek uzyskał Bence Sarkadi.

Drugi dyplom honorowy Polunima za wszystkie razem i każdy z osobna składniki spektaklu „The House” odebrał Sofie Krog Teater.

Fot. Okiem gekona