mwieremiejuk

WARSZTATY Z DARIĄ KOPIEC

przez
Studenci i Daria Kopiec w sali wykładowej podczas warsztatów
Studentki i studenci reżyserii uczestniczyli w warsztatach scenariuszowych w obszarze filmu animowanego z reżyserką i twórczynią animacji lalkowych Darią Kopiec. Grupa warsztatowa pod okiem prowadzącej przeszła wspólnie proces, który od pomysłu inspirowanego wybranym tekstem poetyckim prowadził przez pisanie intuicyjne, tworzenie scenariusza aż do przeniesienia go na storyboard. Grupa reżyserów_ek pracowała również nad symboliką postaci i planowaniem poszczególnych kadrów w technice animacji poklatkowej. Zdobytą wiedzę będą mogli wykorzystać podczas pracy nad własną animacją w ramach zajęć “Lalki przed kamerą”.
Z pewnością wielu inspiracji dostarczyły również wspólnie oglądane animacje, m.in. „Własne śmieci” Darii Kopiec.
Daria Kopiec: reżyserka filmowa i teatralna. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi na Wydziale Operatorskim, specjalizacja: Animacja i Filmowe Efekty Specjalne (2003/2009) oraz Akademii Teatralnej w Warszawie (2014/2020). Stażystka École Nationale Supérieure des Arts Visuels La Cambre w Brukselii na wydziale Film Animowany (2006/2007). Członkini Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Uczestniczka programu Berlinale Talents Campus (2017). Rezydentka w Międzynarodowym Instytucie Teatru Lalek w Charleville – Mézières we Francji (2014).
Jest niezależną artystką, współpracującą z różnymi instytucjami kultury. W swojej pracy zawodowej łączy pasję do filmu i teatru. Reżyseruje na scenach teatralnych w całej Polsce. Jest laureatką Lauru Konrada, prestiżowej nagrody teatralnej, którą otrzymała w 2018 roku oraz Głównej Nagrody Jury 9. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr” za spektakl pod tytułem „Zakonnice odchodzą po cichu”. Jej teatr telewizji pod tytułem „Sprawa Rity G.” otrzymał Grand Prix na Teatroteka Fest, oraz nagrody na 42. Montreal World Film Festival w Montrealu, na Canada International Film Festival w Vancouver, na Worldfest Independent Film Festival w Houston.
Autorski film animowany pod tytułem „Własne śmieci” otrzymał Srebrnego Lajkonika za najlepszy polski film animowany na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym oraz Wyróżnienie Ale Kino+ na 39. Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”. Jej spektakle są nagradzane na festiwalach. Autorskie filmy zdobyły wiele nagród na międzynarodowych festiwalach. Laureatka licznych programów stypendialnych, międzynarodowych warsztatów filmowych i teatralnych (animocje.com)
Fot. Agata Nierzwicka

WARSZTATY Z TEATRU PRZEDMIOTU

przez
Trzy studentki podczas warsztatów stoją przy ławkach szkolnych i trzymają w rękach różne przedmioty codziennego użytku, np. plecak.

W marcu 2023r studenci I roku kierunku aktorstwo wzięli udział w warsztatach pn. ‘Przedmiot jako postać sceniczna’, prowadzonych przez prof. Oleksandra Iniutochkina z Narodowego Uniwersytetu Artystycznego im. I. Kotlarewskiego w Charkowie (Ukraina). Warsztaty pozwoliły studentom na poznanie innego sposobu wykorzystania przedmiotu jako medium i dały możliwość konfrontacji z pracą z przedmiotem w Akademii Teatralnej.

Wizyta prof. Oleksandra Iniutochkina połączona była z częścią szkoleniową, której celem była wymiana doświadczeń, a także porównanie metod kształcenia i treści kształcenia w obu instytucjach partnerskich, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania przedmiotu jako metafory teatralnej.

Mobilność prof. Oleksandra Inutochkina odbyła się w ramach akcji 1 programu Erasmus+: mobilność studentów i pracowników uczelni.

Z lewej strony logotyp Unii Europejskiej - okręg z żółtych gwiazdek na niebieskim tle; z prawej strony tekst: Współfinansowane przez Unię Europejską.

Fot. Oleksandr Iniutochkin

MAMY NOWĄ STUDENTKĘ!

przez
Ślubowanie studentki w obecności władz i innych osób członkowskich społeczności akademickiej.
Każda profesja teatralna ma swój początek, więc dziś, 27 marca, z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru dzielimy się z Wami wyjątkowym Początkiem.
Anastaciia Maistru w obecności władz złożyła uroczyste ślubowanie na studentkę aktorstwa w naszej uczelni. Nastka do wybuchu wojny w Ukrainie kształciła się w Narodowym Uniwersytecie Artystycznym im. Iwana Kotlarewskiego w Charkowie.
Nowej studentce życzymy, by znalazła swoje własne, bezpieczne i twórcze miejsce w naszej społeczności.
Gaudeamus igitur!

PODLASKIE FORUM BIBLIOTEKARZY

przez
Bożena Bednarek przemawia do zgromadzonych w sali bibliotekarek i bibliotekarzy.

23 marca nasza uczelnia gościła bibliotekarki i bibliotekarzy z województwa podlaskiego w ramach Podlaskiego Forum Bibliotekarzy.

Gościnie i goście zwiedzili nasz magazyn lalek, gdzie przez kilkadziesiąt lat zgromadziliśmy kilkaset lalek różnych typów oraz masek. W nowej przestrzeni Laboratorium Inspiracji „Liber” obejrzeli film „Siostry Frankiewiczówny – Podlaska Księga Kobiet” autorstwa Bożeny Bednarek oraz wysłuchali prelekcji „Herstoria” – utrwalanie pamięci na przykładzie notacji filmowej o siostrach Frankiewicz”

Pani Bożena Bednarek zaprezentowała też książkę “Kobieta Sybiru. Prawo do pamięci”, wydanej przez Stowarzyszenie Podlascy Seniorzy, Stowarzyszenie 100-lecie Kobiet i Stowarzyszenie Szukamy Polski.

Bożena Bednarek – wiceprezeska Stowarzyszenia Szukamy Polski, redaktor naczelna portalu podlaskisenior.pl i poeciwsieci.pl,  członkini Stowarzyszenia 100-lecie Kobiet, wiceprzewodnicząca Białostockiej Rady Seniorów, animatorka kultury, autorka i koordynatorka wielu projektów kulturalnych, inicjatorka klubów czytelniczych, organizatorka konkursów literackich m.in. Konkursu Srebro nie złoto, miłośniczka i propagatorka literatury ze szczególnym miejscem poezji, inicjatorka slamów poetyckich w Białymstoku. Ostatnio zaangażowana w organizację kawiarenek herstorycznych „Czytelnia kobiecych słów”. Autorka wielu filmów w tym notacji filmowych w cyklu “Podlaska Księga Kobiet”.

Fot. Krzysztof Matosek

ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA – ŻYCZENIA

przez
Portret Marty Rau z dwoma muppetami na ramionach.
Fot. Tomasz Pienicki

Z okazji Światowego Dnia Lalkarstwa

Od lat żyjemy w świecie norm, wyciągania średniej i podziałów na to, co normalne i to, co wykracza poza. Dzielimy się nieustannie na podgrupy, tworzymy obozy, jesteśmy my i oni. Podziały pogłębiają się z roku na rok coraz bardziej. I prowadzą do coraz tragiczniejszych wydarzeń. Jak obserwując to wszystko, możemy „bawić się lalkami”? Jak tworzyć, widząc, że nawet dzieła sztuki zaczynają dzielić…. Byle pretekst powoduje, że patrzymy na siebie wilkiem, szukamy słabych punktów, uderzamy, wyszydzamy, odsuwamy, wykluczamy. Blokujemy na Facebooku. Nie potrafimy ze sobą rozmawiać, będąc w różnorodności. Zapominamy, że różnorodność jest wartością, że nie jest dobrze, jeśli wszyscy myślimy to samo, tak samo, tak samo się ubieramy, to samo jemy, to samo oglądamy. To samo tworzymy. Zamykamy się w swoich bańkach, nie chcąc poznawać innych baniek, nie rozbijamy mydlanych ścian, a to przecież tylko mydło. Piękna (na chwilę) iluzja. Chciałabym, żebyśmy nie musieli się bać różnorodności. Również w teatrze. Również w teatrze lalek.

Może poddajmy się błogiej niewiedzy… Tyle pięknych rzeczy powstało właśnie dlatego, że ktoś nie wiedział „jak”. A nie wiedząc, zaczął próbować, doświadczać. Lalkarstwo to tak pojemna kraina. Tak różna. Tak ciekawa. Tak pasjonująca. O wspaniałych korzeniach, a wciąż odkrywamy nowe gałęzie, gałązki, listeczki. Dajmy im rosnąć, pielęgnujmy, nie odcinajmy. Lalkarstwo to sztuka włączająca, otwarta, spajająca.

Kocham cud ożywienia martwej z pozoru materii. Martwa jest, dopóki nie dotknie jej wprawna dłoń człowieka lub dopóki nie spojrzymy na nią, widząc w niej partnera. Tyle pięknych myśli, odczuć, energii jest „pomiędzy”. Pomiędzy, nazwijmy to, obiektem a człowiekiem. Lalka, czy też animant, jest zapraszana do naszego świata, a my jesteśmy zapraszani do jej.

Dualizm wpisany w naszą profesję jest może jedynym dopuszczalnym dualizmem?

Życzę wszystkim odwagi doświadczania, eksperymentu, rozszerzania granic wyobraźni bez chęci odwrotu. Bo jak pisał Stanisław Lem w „Summa technologiae”: „Nie można równocześnie dokonywać odkryć i wymawiać się od ponoszenia odpowiedzialności za ich konsekwencje.” Odkrywajmy więc, nosząc wysoko głowę i ciesząc się z tych „konsekwencji”, które powstają.

Bądźcie lalkarzami. W teatrach, operach, w tańcu, na koncertach. Niech lalkarz będzie stanem umysłu. Swobodnym, pięknym, barwnym, otwartym i akceptującym, współodczuwającym, połączonym siecią dobrych neuronów z innymi umysłami.

Świętujmy więc! Wszystkiego dobrego Lalkarze!!!

Z serdecznym uściskiem,

Marta Rau

ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA – ORĘDZIE

przez
Portret Niny Malíkovej

Światowy Dzień Lalkarstwa
logotyp UnimaOrędzie Niny Malíkovej

Pandemia, konflikty wojenne i nasilające się problemy gospodarcze ostatnich lat utrudniają życie nam wszystkim. Cały ten niepokój rodzi napięcie, strach i obawę o przyszłość. Niepokój osiadł w naszych umysłach. Widać go na naszych twarzach.

Oczywiście nie potrafię sobie wyobrazić, jak to było kiedyś. Jeśli jednak przyjrzymy się nieco bliżej historii, zobaczymy, że podobne sytuacje – choć w innej formie i w innym porządku świata – zdarzały się już wcześniej. A mimo to, ludzie wierzyli w miłość, mieli dzieci i nadal starali się nie tylko przeżyć, ale i rozwijać się.

Nawet w najciemniejszych czasach istniały światy, które pomagały ludziom przetrwać, a wiemy z wielu źródeł historycznych, że teatr lalek i jego odwieczna magiczna moc były ich częścią. Siła ta tkwi w samych podstawach teatru lalek. Lalkarstwo jako stylizowana forma teatralna z własną metaforą przedstawia ludzką aktywność, ale też szuka – czasem z humorem, czasem z całą powagą – rozwiązań.

Próbując przedstawić nasze życie, teatr lalek często protestował przeciwko niezmiennej sile losu. Starał się  odzwierciedlać i opisywać najtrudniejsze sytuacje życiowe, osobiste i społeczne, używając zarówno karykatury jak i gloryfikacji. Możliwości teatru lalek w ostatnim czasie rozszerzyły się, a jako sztuka jest obecnie uznawany na całym świecie za integralną część kultury teatralnej XX i XXI wieku.

W teatrze lalkowym chodzi zarówno o tradycyjną ekspresję, jak i o wykorzystanie nowych technologii i ich możliwości multimedialnych. Chodzi też o wykorzystanie jego zdolności do rozrywki i wzruszenia. Jakąkolwiek pełni rolę, zawsze odważnie broni swojej dumnie zdobytej pozycji.

Świat będzie lepszym miejscem niż nam się w tej chwili wydaje. Wszyscy w to wierzymy. Chcemy w to wierzyć. Nie pozbawiajmy się więc radości życia z powodu naszych lęków. Uwierzmy, że Pulcinella, Punch, Guignol, Kašpárek, Karagöz, Vidushaka, Mobarak i inni nasi bohaterowie w tej niekończącej się serii postaci przedstawiających ludzką komedię są tymi, którym wciąż możemy ufać i tak jak wiele pokoleń przed nami wierzyć w ich zwycięską walkę ze śmiercią.

Nie grzęźnijmy w troskach, a raczej wykorzystajmy teatr lalkowy w jego różnych formach, aby na nowo przywołać radość i przyjemność tworzenia oraz grania.

listopad 2022

Kliknij i przeczytaj orędzie w języku angielskim

Nina Malíková

Absolwentka Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Karola (Univerzita Karlova) w Pradze, specjalizująca się w historii i teorii teatru. Po studiach Nina Malíková pracowała jako asystentka dyrektora artystycznego i asystentka literacka w teatrach Hradca Králové i Pragi, gdzie poznała ważne osobistości czeskiego życia teatralnego: w Hradcu Králové współpracowała z reżyserem Miroslavem Vildmanem, który ukształtował działalność artystyczną Teatru DRAK (Divadlo DRAK) w tym mieście, zanim Josef Krofta został dyrektorem artystycznym teatru w 1971 roku.

Później dołączyła do Praskiego Instytutu Teatralnego (Divadelní ústav) jako specjalistka zajmująca się współczesnym czeskim teatrem lalek, gdzie przygotowywała publikacje na temat czeskiego lalkarstwa. Jest główną autorką artykułów poświęconych czeskiemu teatrowi lalkowemu w internetowej, trójjęzycznej Światowej Encyklopedii Sztuki Lalkarskiej UNIMA (wepa.unima.org) oraz była redaktorką pierwszego wydania publikacji Czeski teatr lalek wczoraj i dziś. W 2019 roku napisała książkę UNI…CO? UNIMA, poświęconą powstaniu i późniejszej historii UNIMA. Opracowała również koncepcję tworzenia wystaw czeskiego teatru lalek w kraju i za granicą, z których najważniejszą jest „Strings Attached: the Living Tradition of Czech Puppets”, która została otwarta w Columbus Museum of Art w Ohio w Stanach Zjednoczonych w 2013.

Zaraz po studiach Nina Malíková została nauczycielką w DAMU na Wydziale Teatru Lalek, a później na Wydziale Teatru Alternatywnego i Lalkarstwa (Katedra alternativního a loutkového divadla), gdzie od tamtej pory wykłada historię czeskiego i światowego teatru lalek. W latach 1998-2016 była asystentką literacką w Teatrze Lalek Lampion (Divadlo Lampion) w Kladnie w środkowych Czechach. Jako wykładowca czeskiego teatru lalek brała udział w wielu międzynarodowych warsztatach i seminariach w Europie (Francja, Belgia, Niemcy, Hiszpania) i poza Europą (m.in. w Kanadzie i Korei Południowej).

Jej naukowy wkład w czasopisma teatralne, nie tylko w dziedzinie teatru lalek, trwa do dziś, zarówno w Czechach jak i za granicą, w szczególności w czasopiśmie Loutkář (Lalkarz), którego była redaktorem, a później redaktorem naczelnym (1993-2015).

Nina Malíková tłumaczy dramaty i literaturę fachową z języka francuskiego na język czeski (np. Charles Magnin – History of Puppet Theatre in Europe, 2005, 2010).

Nina Malíková kontynuuje dzieło swojego ojca, Jana Malíka, znanego czeskiego pisarza, dramaturga, teoretyka, reżysera sztuk dla teatru lalek i wieloletniego sekretarza generalnego UNIMA, którego wkład w dziedzinie historii teatru lalek, krytyki teatralnej i dziennikarstwa, a także jego wizja organizacyjna UNIMA oraz zarządzanie i rozwój współczesnego czeskiego teatru lalek mają ogromne znaczenie i wpływają na dalszy jego rozwój.

Portret Niny Malíkovej Plakat na Światowy Dzień Lalkarstwa

 

NASZA FILIA Z NAGRODĄ WILKA!

przez
Marta Rau stoi na scenie i mówi do mikrofonu po odebraniu statuetki Wilka.

Dziś, 20 marca, prof. Marta Rau, prorektorka Akademii Teatralnej w Warszawie ds. Filii w Białymstoku odebrała z rąk Jacka Malinowskiego, Prezydenta Polunima, Nagrodę WILKA przyznaną naszej uczelni. Statuetkę wręczono podczas obchodów Światowego Dnia Lalkarstwa w Teatrze Lalka w Warszawie.

Nagroda WILKA przeznaczona jest dla osób, instytucji oraz organizacji pozarządowych, które zasłużyły się działaniem na rzecz środowiska lalkarskiego. Została ustanowiona w 2021 roku przez Zarząd Polskiego Ośrodka Lalkarskiego POLUNIMA z okazji setnych urodzin prof. Jana Wilkowskiego.

Prof. Rau odbierając statuetkę powiedziała, że „jest to nagroda dla całej społeczności Filii, która tworzy zespół starający się dbać o etos pracy i wolności oraz wpajający studentom podstawowe wartości, takie jak wolność wyrażania siebie, ale też pokory do zawodu.” […] „Musimy być pokorni wobec materii, aby móc ją ożywiać” – dodała.

Bliźniaczą statuetkę Wilka otrzymała wrocławska Filia Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie. Gratulujemy!

Niezwykle miło nam również poinformować, iż laureatem nagrody Polunima dla najbardziej obiecującej aktorki-lalkarki/najbardziej obiecującego aktora-lalkarza młodego pokolenia został nasz absolwent Marcin Tomkiel za kreację aktorską w spektaklu „Syn” Grupy Wolność. Wielkie gratulacje!

Winszujemy również naszej kolejnej absolwentce – Aleksandrze Sapiaskiej, obecnie aktorce Teatru Kubuś w Kielcach, uhonorowanej Nagrodą im. Leona Schillera dla młodego artysty/młodej artystki sceny za 2021 rok, przyznawanej przez Zarząd Związku Artystów Scen Polskich.

Podczas gali wręczono również statuetkę HENRYKA aktorowi Michałowi Burbo, przyznawaną za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie teatru lalek przez Sekcję Teatrów Lalkowych ZASP oraz wspominano niedawno zmarłego założyciela naszej uczelni prof. Krzysztofa Raua.

KONDOLENCJE

przez
Portret Zdzisława Dąbrowskiego

Z żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci reżysera Zdzisława Dąbrowskiego, przez wiele lat związanego jako pedagog z naszą uczelnią.

Urodzony w 1929 roku w Białymstoku swoje pierwsze profesjonalne przedstawienie Zdzisław Dąbrowski zrealizował na deskach Białostockiego Teatru Lalek (ówczesny Teatr Świerszcz). Współtworzył także kadrę pedagogiczną Filii w Białymstoku w początkach jej istnienia (wtedy jako studium aktorskie przy BTL), kontynuując przez wiele lat pracę ze studentami. Równolegle reżyserował w całej Polsce, głównie w Warszawie w Polskim Radiu.

Zrealizował ponad 500 słuchowisk radiowych i dziesiątki przedstawień teatralnych, a także był twórcą białostockiego fenomenu lat 50-tych XX w. – Teatru Poezji. W teatrze spotykał się z takimi osobistościami jak Jan i Jerzy Kreczmar, Erwin Axer, Konrad Swinarski. Jego pierwszymi studentami byli Stanisława Celińska, Piotr Fronczewski, Jan Englert. Pracował z ikonami polskiego teatru – Zbigniewem Zapasiewiczem, Ryszardą Hanin, Władyslawem Hańczą, Gustawem Holoubkiem.

Słuchacze Radia Białystok z pewnością pamiętają tworzone przez Zdzisława Dąbrowskiego kultowe słuchowisko „Na Młynowej”, w którym usłyszeć można było aktorów lokalnych scen teatralnych.

Wystawienie ciała odbędzie się 20 marca w godz. 15:00 – 18:00 w Kaplicy nr 1 Domu Pogrzebowego przy ul. J.K. Branickiego 17 w Białymstoku. Wystawienie urny z prochami – 21 marca od godz. 13:00 w tej samej kaplicy. Wyprowadzenie urny z prochami odbędzie się 21 marca o godz. 13:45.

Nabożeństwo żałobne odprawione zostanie w Kościele św. Wojciecha w Białymstoku 21 marca o godz. 14:00. Urna z prochami zostanie pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Rodzina Zmarłego prosi o datki na rzecz Hospicjum zamiast kwiatów.

Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje z powodu utraty ukochanej osoby.

ALEKSANDRA GOSŁAWSKA Z GRAND PRIX!

przez
Aleksandra Gosławska stoi na tle widowni teatru i trzyma w rękach główną nagrodę festiwalu.

Niezwykle miło nam poinformować, że studentka IV roku aktorstwa Aleksandra Gosławska, została laureatką GRAND PRIX Tyskiego Festiwalu Monodramów MoTyF! Nagrody wręczono 12 marca 2023 roku.

Jury w składzie: Anna Kramarczyk, Katarzyna Flader-Rzeszowska, Andrzej Seweryn – przewodniczący i Paweł Drzewiecki postanowiło przyznać główną nagrodę w wysokości 7000 zł dla Aleksandry „za śmiałe wyrażenie głosu pokolenia młodych artystów przy pomocy bogatej palety środków teatralnych w monodramie <<Stand up>>”.

Spektakl STAND-UP powstał w minionym roku jako egzamin z teatru ożywionej formy na III roku aktorstwa. Oprócz macierzystej, białostockiej sceny był już pokazywany m.in. w Warszawie oraz Wrocławiu. Kolejne wiosenne pokazy odbędą się w czeskim Brnie.

Kliknij i dowiedz się więcej o spektaklu 

Jury Festiwalu MoTyF oprócz GRAND PRIX przyznało również trzy równorzędne nagrody, każda w wysokości 4000 zł dla: Katarzyny Faszczewskiej, Grzegorza Piekarskiego oraz Pawła Zieglera.

Wszystkim nagrodzonym serdecznie gratulujemy!

Fot. Teatr Mały Tychy

WARSZTATY LALKA PRZED KAMERĄ

przez
Po prawej stronie na starym magnetofonie szpulowym stoi prosta drewniana lalka, z lewej strony wyciągnięta do lalki ludzka ręka.

OGŁOSZENIE

Serdecznie  zapraszamy studentki i studentów czterech ostatnich semestrów studiów Akademii Teatralnej w Białymstoku na

WARSZTATY „LALKA PRZED KAMERĄ”, które odbędą się 19.03.2023 w godz. 11.00-20.00  w Akademii Teatralnej w Białymstoku

Kliknij i otwórz ogłoszenie w formacie pdf na stronie internetowej z możliwością pobrania – 209 KB .  

 Celem warsztatów jest zapoznanie studentek i studentów z charakterystyką pracy z lalką oraz formami plastycznymi przed kamerą oraz zapoznanie z podstawami sztuki filmowej i mediów audiowizualnych.

Warsztaty obejmować będą następujące zagadnienia:

  1. Różne typy lalek i form plastycznych przed kamerą.
  2. Świadomość kamery i praca z podglądem.
  3. Podstawy sztuki filmowej (analiza scenariusza filmowego i telewizyjnego, podstawy sztuki operatorskiej oraz podstawy montażu).
  4. Ćwiczenia praktyczne za kamerą i przed kamerą z wykorzystaniem różnych typów lalek oraz lalkarskich środków wyrazu.
  5. Twórcza praca kolektywna.

Ramowy plan warsztatów (8h +1h przerwy na posiłek w trakcie warsztatów):

  • Podstawy sztuki filmowej i praca z kamerą (1h)
  • Analiza scenariusza filmowego (0,5h)
  • Przykłady prac filmowych z wykorzystaniem tradycyjnych technik lalkarskich (0,5h)
  • Ćwiczenia praktyczne przed kamerą (1h)
  • Grupowa praca kreacyjna nad etiudą filmową (1h)
  • Realizacja zdjęć do etiudy filmowej (2,5h)
  • Montaż i udźwiękowienie etiud filmowych (1,5h)

Prowadząca:

AGA BŁASZCZAK – absolwentka reżyserii na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu, reżyserii filmowej w Wajda Film School oraz kursu reżyserskiego w Szkole Teatru Iwana Wyrypajewa. Jako asystent reżysera współpracowała m.in. z Neville’m Tranterem, Janni Younge i Markiem Downem. Debiutowała w 2017 spektaklem “Dzień Osiemdziesiąty Piąty” (Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu). Współpracuje z teatrami lalkowymi w Polsce (spektakle m.in. w Olsztyńskim Teatrze Lalek, Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej czy Teatrze Animacji w Poznaniu) oraz za granicą (Blind Summit Theatre w Londynie, Rose Bruford College w Londynie). Laureatka Nagrody Specjalnej im. Sławomira Świontka dla najlepszej pracy magisterskiej z zakresu teorii teatru w konkursie Instytutu Teatralnego (2020).

Prowadzi research dotyczący pojęcia digittry. Na stałe współpracuje z Granator Film Studio, jest właścicielką studia Wonder Creatures House. Wykładowczyni na Wydziale Lalkarskim wrocławskiej Filii Akademii Sztuk Teatralnych, gdzie prowadzi przedmioty Narracja Wizualna oraz Lalka Przed Kamerą. Autorka formatu, reżyserka i scenarzystka m.in. serialu lalkowego „Klub Podróżników w Czasie” czy dokumentu lalkowego „W teatrze Leokadii Serafinowicz”, aktualnie pracuje nad pełnometrażowym dokumentem lalkowym oraz formatem serialu lalkowego dla młodzieży i dorosłych.

Osoby chętne do udziału w warsztatach – proszone są o wysłanie zgłoszenia do 14.03.2023 do godz. 14.00 pod adres: monika.czajkowska@e-at.edu.pl. Potwierdzenie udziału w warsztatach zostanie wysłane mailowo.

Warsztaty są organizowane w ramach działalności Akademickiego Biura Karier.

Zadanie realizowane w ramach projektu pn. „Nowa  jakość  kształcenia  w  Akademii  Teatralnej im. Aleksandra  Zelwerowicza  w  Warszawie”, realizowanego przez Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie realizowanego ze środków Europejskiego  Funduszu  Społecznego  w  ramach  Programu  Operacyjnego  Wiedza  Edukacja  Rozwój  2014-2020,  w  ramach  działania 3.5  Kompleksowe  programy  szkół  wyższych,  Oś  priorytetowa  III  Szkolnictwo  wyższe  dla  gospodarki  i  rozwoju.

Zdjęcie ilustracyjne przedstawia kadr z filmu “Break” w reż. Antona Ilyina

Zdjęcia z warsztatów, fot. Krzysztof Matosek