współpraca

BIAŁOSTOCKA PREMIERA “ŚCIANY Z WIDOKIEM”

przez

Po premierze on-line, która odbyła się w ramach 23. Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu, oraz prapremierowym pokazie scenicznym na 4 Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Lesie – LasFest, najnowsza produkcja Grupy Coincidentia „Ściana z widokiem” zagości 29 sierpnia (niedziela) o godz. 11:00 i 18:00 na deskach Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego. Bezpłatne wejściówki na białostocka premierę można rezerwować pod adresem kontakt@grupacoincidentia.pl

„Ściana z widokiem” w reżyserii Konrada Dworakowskiego – opowieść o samotności i roli sztuki w poszukiwaniu bliskości z ludźmi – to spektakl adresowany do publiczności od 10 roku życia wzwyż. Przedstawienie jest sceniczną realizacją najnowszej sztuki Roberta Jarosza powstałej w ramach projektu, którego częścią były warsztaty z dziećmi i młodzieżą. Materiały plastyczne i literackie pozyskane w ramach zajęć zostały wykorzystane w pracy nad scenariuszem jak również stały się inspiracją w próbach do spektaklu.

Ściana z widokiem
autor: Robert Jarosz
reżyseria: Konrad Dworakowski
muzyka: Robert Jurčo
scenografia: Konrad Dworakowski
multimedia: Sebastian Łukaszuk, Konrad Dworakowski
współpraca scenograficzna: Małgorzata Tarasewicz-Wosik
konsultacje psychologiczne: Mariola Wojtkiewicz
warsztaty wizualne: Martyna Dworakowska

występują:
Dagmara Sowa – Orso
Paweł Chomczyk – Kuba
Krystian Chomczyk – Dziecko

Bliskość, czułość, obecność. Pojęcia tak ważne dla każdego z nas, niezbędne do budowania relacji i bezpiecznej wizji świata, w jednym krótkim momencie znalazły się w opresji. Ledwie zdołaliśmy je wypowiedzieć, polubić, a już tracimy je z oczu w wyniku zamknięcia i narastającej samotności. A może pustka, którą odczuwamy zawsze gdzieś w nas była, tylko teraz widzimy ją wyraźniej? W tej pustce szukamy nowych pojęć, inne redefiniujemy. W spektaklu „Ściana z widokiem” próbujemy to zrobić za pomocą metafory, w przekonaniu, że tylko ona pozwoli nam lepiej świat zrozumieć. Posługując się materiałami z warsztatów twórczych z dziećmi i młodzieżą tworzymy model, który w poetycki sposób przymierzamy do rzeczywistości postrzeganych w skali mikro i makro. Świat Kuby, głównego bohatera spektaklu jest kosmosem, który można zamknąć w małym akwarium, a zarazem nie mieści się w wyobrażalnych granicach. Samotność jest jednocześnie samotnością jednego dziecka i samotnością nas wszystkich. Wraz z bohaterem szukamy antidotum na tę pustkę. W wyobrażonym przez nas świecie może być nim spotkanie. Płynącą z niego przyjemność i radość wyrażamy poprzez sztukę. Sztuka jest dla nas drzwiami, które próbujemy stworzyć na naszej symbolicznej ścianie. Bruno Schulz pisał w „Samotności”: „Nie ma pokoju tak zamurowanego, żeby się na takie drzwi zaufane nie otwierał”. Z udziałem widzów spektaklu spróbujemy takie drzwi „zainsynuować”, zadając pytanie, nie tyle o to co za nimi jest, ale jak do nich dojść.

Spektakl Grupy Coincidentia – laureata Konkursu na Projekt Wydarzenia Artystycznego dla Dzieci i Młodzieży – został zrealizowany przy współpracy Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w ramach 23. Biennale Sztuki dla Dziecka. Spotkanie jako sztuka. Projekt sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz Miasta Białystok.

“PANDEMIJA” NA 18. URODZINACH IT

przez

Zapraszamy serdecznie 28 sierpnia o godz. 19:00 przed siedzibę Instytutu Teatralnego w Warszawie (ul. Jazdów 1) na bezpłatny plenerowy pokaz spektaklu dyplomowego „PandemiJa” w reż. Agaty Biziuk-Brajczewskiej oraz rozmowę z reżyserką i aktorkami absolwentkami: Anną Konieczną, Karoliną Mazurek oraz Anną Nieciąg.

Pokaz odbędzie się w ramach obchodów 18. urodzin Instytutu Teatralnego, którym towarzyszy hasło: MŁODZI DLA TEATRU, TEATR DLA MŁODYCH.

Pełny program wydarzeń znajduje się poniżej oraz na stronie Instytutu Teatralnego. Do zobaczenia na zielonym Jazdowie!

Program wydarzenia:

  • 11:00 – 12:00 | „Zgubowisko”

Spektakl nowocyrkowy dla dzieci, młodzieży oraz ich opiekunów. Jego twórcy starają się przenieść publiczność do świata, w którym wszystko może się wydarzyć, zapraszając na opowieść o cyrku, marzeniach oraz o samych artystach.

Występują: Magdalena Kisiała, Artur Perskawiec, Marcin Borkowski, Krzysztof Pacholik, Agnieszka Pulikowska
Reżyseria: Joanna Krukowska
Produkcja: Fundacja Sztukmistrze
Muzyka: Sebastian Świąder
Czas trwania: 45min

  • 12:00 – 14:00 | „Miasteczko Cyrkowych Inspiracji” – warsztaty cyrkowe dla rodzin

Odkryj w sobie sztukmistrza! Kolorowa przestrzeń pełna różnorodnych form aktywności w postaci warsztatów i animacji z takich dziedzin jak: żonglerka, żonglerka kontaktowa, taniec w powietrzu (podniebne hamaki), chodzenie po linie, hula-hop, wielkie bańki mydlane. Zapraszamy dzieci, młodzież i ich opiekunów.

  • 16:00 – 17:30 | „Demo wrażliwości”

Projekt pitchingowy adresowany do adeptów, studentów i absolwentów wydziałów reżyserii. Kilkuminutowe pokazy przygotowane przez młode reżyserki i reżyserów, stanowiące próbę odpowiedzi na pytania: w jaki sposób mówić o sobie i swojej pracy aby stwarzać skutecznie okazje do rozwoju? jak budować portfolio i wiedzę innych o nim?

  • 17:30 – 19:00 | „Co dalej?” O przyszłości młodego pokolenia w polskim teatrze

Pretekstem do zorganizowania spotkania performatywnego i rozmowy o przyszłości młodego pokolenia w polskim teatrze był „Elementarz dobrego debiutu” – dokument stworzony przez Koło Młodych przy Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. O problemach, z którymi mierzą się dziś „młodzi” i które najmocniej angażowały opinię publiczną w ostatnim półroczu porozmawiamy między innymi z Pawłem Dobrowolskim (Festiwal Nowe Epifanie), Agatą Koszulińską (Koło Młodych przy GPRiRT), Joanną Nawrocką (dyrektorką Teatru Ochoty im. Jana i Haliny Machulskich) oraz Małgorzatą Wdowik (reżyserką).

Spotkanie poprowadzą: Andrzej Hamerski (zastępca dyrektora ds. finansowych Teatru Muzycznego w Poznaniu, członek Zespołu Eksperckiego przy Instytucie Teatralnym) oraz Monika Klonowska (psycholożka).

  • 19:00 – 20:30 | „PandemJa”

Projekcja spektaklu dyplomowego studentów IV roku kierunku aktorskiego Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Filii w Białymstoku. Przedstawienie, jak i środki w nim użyte, są głośnym krzykiem młodych ludzi wobec otaczającej  ich nowej i sterylnej rzeczywistości. Niemożność wykonywania zawodu, strach, frustracja, absurd dzisiejszych czasów popchnął twórców do stworzenia onirycznego kolażowego spektaklu, w którym partnerem i lalką staje się kamera. Korzystając z technik mieszanych, przenosimy się w świat dotykający pandemii, w krzywym zwierciadle odbijamy prozaiczność życia, ale i mierzymy się z największymi traumami i lękami.

reżyseria, test: Agata Biziuk
scenografia, kostiumy: Marika Wojciechowska
muzyka: Natasza Topor
choreografia: Anna Sawicka-Hodun
reżyseria świateł: Maciej Iwańczyk
zdjęcia: Tobiasz Czołpiński
montaż: Jonasz Czołpiński
asystent reżyserki: Rūdolfs Apse
występują: Małgorzata Apse, Rūdolfs Apse, Magdalena Bednarek, Anna Konieczna, Karolina Mazurek, Anna Nieciąg, Katarzyna Pilewska, Karol Sławek, Agata Słowik, Zbyszek (gościnnie)

premiera on-line: 14.07.2020

  • 21:00 – 22:30| KONCERT: „A planety szaleją. Młodzi w hołdzie Korze”

Koncert-spektakl określany przez samych twórców jako eksperyment sceniczny. Świeże spojrzenie na dobrze znane utwory z repertuaru zespołu MAANAM w nowych aranżacjach –przy akompaniamencie harfy, kontrabasu i pianina. To nie tylko pokaz wokalnych i aktorskich umiejętności, ale także pretekst do odczytania na nowo obecnego w utworach tematu zagubienia jednostki w komunistycznej rzeczywistości – tutaj interpretowanego jako zagubienie młodego artysty przed wkroczeniem na zawodową ścieżkę.

reżyseria: Anna Sroka-Hryń
reżyseria światła: Piotr Hryń
aranżacje i piano: Mateusz Dębski
harfa: Alina Łapińska
kontrabas: Wojciech Gumiński

występują: Ada Dec, Natalia Stachyra, Karolina Piwosz, Maja Polka, Jagoda Jasnowska, Olga Lisiecka, Damla Makar (gościnnie), Maciej Dybowski, Juliusz Godzina, Wojciech Melzer, Maciej Kozakoszczak, Tomasz Osica.

Wybór kadrów ze spektaklu “PandemiJa”, zdjęcia: Tobiasz Czołpiński

WSCHÓD KULTURY / INNY WYMIAR

przez

Kolejny przedłużony weekend w Białymstoku (19-22.08.2021) bezsprzecznie będzie należał do Festiwalu Wschód Kultury – Inny Wymiar. Miło nam, że nasza uczelnia ma w nim swój spory udział! Zapraszamy do rezerwacji bezpłatnych wejściówek na wszystkie wydarzenia (TU), a w szczególności na te, w których maczaliśmy swoje palce:

  • 19.08.2021, godz. 18 w foyer Kina Forum, ul. Legionowa 5 – wernisaż wystawy „Wyśniona historia kina na Podlasiu”, do której wypożyczaliśmy kostiumy z naszego magazynu.
  • 20 sierpnia 2021, godz. 20:00 i 21 sierpnia, godz. 17:00 w naszym Teatrze Szkolnym, ul. H. Sienkiewicza 14 – pokazy monodramu „Romans” naszej wykładowczyni i absolwentki Natalii Sakowicz
  • 21 sierpnia 2021, godz. 21:00 i 22 sierpnia, godz. 17:00 w Uniwersyteckim Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N – pokazy spektaklu „Będzie znak” w reż. naszej studentki Gosi Dębskiej.

Do zobaczenia!

Natalia Sakowicz, Romans, fot. Bartek Warzecha

Gosia Dębska, Będzie znak, fot. Hubert Pezowicz

PRACOWNIA TEATRU AUSTRIACKIEGO: JELINEK

przez
Grafika przedstawia en face twarz pisarki Elfriede Jelinek w wieku ok 50 lat. Kobieta ma długie włosy częściowo zaczesane do góry, usta pomalowane szminką. Na zdjęcie został nałożony niebieski filtr.

Zapraszamy na kolejne seminarium z cyklu „Pracownia teatru austriackiego: nie/pamięć”

Elfriede Jelinek, Rechnitz (Anioł Zagłady)

Prowadzenie: Monika Muskała; Monika Szczepaniak (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy), Agnieszka Jezierska-Wiśniewska (Uniwersytet Warszawski), Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Lektura: Elfriede Jelinek, Rechnitz (Anioł Zagłady), przeł. Monika Muskała

Jak zdać relację z łowów na ludzi? Jak mówić o tych, co zniknęli ostatecznie, o rozstrzelanych, rozwalonych i zlikwidowanych, rozdartych, podziurawionych, wydrążonych? Jak opowiedzieć o tych startych do cna wielogodzinną pracą, do niczego już niepotrzebnych, o ich zgruchotanych przez wściekłe pociski bezbronnych ciałach, z których wydobywa się krzyk, żałość i jęk? Jak pisać o tych wrzucanych do grobów (kilku z nich jeszcze żyje, gdy zasypywani są ziemią), których nikt nie znajdzie, o nigdy niepomszczonych?

Elfriede Jelinek podejmuje taką próbę w Rechnitz (Anioł Zagłady), sztuce osnutej na wydarzeniach, jakie miały miejsce w nocy z 24 na 25 marca 1945 roku na zamku w Rechnitz w Burgenlandzie należącym do hrabiny Margit von Batthyány, której przyjęcie zorganizowane dla nazistowskiej socjety zakończyło się rozstrzelaniem 180 węgierskich robotników przymusowych żydowskiego pochodzenia. Jelinek przywołuje posłańców – wyimaginowanych świadków tej masakry, po to, by ci w jej i naszym imieniu dokonali literackiej ekshumacji, rozgrzebali groby i rany, wydobyli pomordowanych z niepamięci i nadali ich śmierci wymiar aksjologiczny. Przyjrzyjmy się ich relacji.
17.05.2021 (Pon.), 19:00
ON-LINE
Po polsku
Konieczna rejestracja: ernestine.baig@bmeia.gv.at
Link do wydarzenia zostanie przesłany po rejestracji.

Organizator: Austriackie Forum Kultury w Warszawie
Partnerzy: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, ADiT Agencja Dramatu i Teatru, teatralny.pl, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza Filia w Białymstoku
Patronat: Instytut Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego

Foto: Elfriede Jelinek, Munich, 9.2004, © G. Huengsberg

WSPÓŁPRACA: NATALIA SAKOWICZ, ROMANS

przez

Zapraszamy 24 kwietnia o godz. 18:00 na premierę on-line nowego monodramu Natalii Sakowicz “Romans”. Nasza uczelnia jest jednym z partnerów spektaklu.

Zobacz stronę spektaklu na Facebooku 
Odwiedź wydarzenie na Facebooku 

Jestem obietnicą przygody, ekscytującą podróżą w nieznane. Nie wiesz, co cię czeka. Oderwij się od szarej rzeczywistości i popłyń ze mną do lepszego miejsca, gdzie jest przyjemniej, gdzie możesz i czujesz więcej. Odpręż się. Niczym się nie martw. Spełnię twoje najskrytsze marzenia. Czego pragniesz? Ulgi? Wolności? Siły? Dam ci to wszystko, tylko złap mnie, ściśnij, weź ze sobą do domu. Zatraćmy się razem. Cin cin! Za miłość! Za nas!

Pomysł i wykonanie: Natalia Sakowicz
Tekst: Zuzanna Bojda
Lalka: Olga Ryl-Krystianowska
Choreografia : Iza Szostak
Muzyka: Maciej Cempura
Światło : Maciej Iwańczyk
Plakat: Bartek Warzecha, Marlena Jabłońska

Spektakl powstał w ramach Stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu Młoda Polska dla Natalii Sakowicz na rok 2020 oraz Stypendium Artystycznego Marszałka Województwa Podlaskiego

Partnerzy spektaklu: Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku, Teatr Ochoty w Warszawie

NASZA UCZELNIA WSPIERA FREESZFE!

przez
Grafika przedstawia biały kształt dłoni z rozstawionymi palcami na tle czerwonego koła o nieregularnym brzegu. W środkowej części dłoni widnieje czarny napis: #freeSZFE, a na nadgarstku napis: APOLLO - zapewne przedstawiający autora grafiki.

Akademia Teatralna wraz z europejskimi uczelniami zrzeszonymi w ramach sieci E:UTSA (Europe: Union of Theatre Schools and Academies) stoi na straży demokratycznego kształcenia i wspiera dążenia Stowarzyszenia Freeszfe, które  we współpracy z europejskimi uczelniami teatralnymi organizuje alternatywny program nauczania dla studentów i studentek z Budapesztu, niegodzących się na antydemokratyczne zmiany wprowadzone na ich uczelni.

Zachęcamy Państwa do zapoznania się z notką prasową przesłaną przez Freeszfe:

„Studenci i studentki Uniwersytetu Sztuki Teatralnej i Filmowej w Budapeszcie (SZFE) nie będą musieli rezygnować z dotychczasowego kształcenia i pracy nad dyplomem, nawet jeśli nie będą chcieli kontynuować studiów na macierzystej uczelni ze względu na sposób, w jaki przeprowadzono jej reorganizację latem 2020 roku. Pięć europejskich uniwersytetów zaproponowało przyjęcie łącznie 150 studentów, uznając ukończone przez nich kursy i zaplanowaną na przyszłość współpracę z ich nauczycielami. Wewnętrzna ankieta wykazała duże zainteresowanie wśród pozostałych studentów taką możliwością, dlatego też trwają rozmowy z kolejnymi uniwersytetami.

Stowarzyszenie Freeszfe od miesięcy pracuje nad programem „Emergency Exit” mającym zapewnić możliwość ukończenia studiów i zrealizowanie dyplomu studentom i studentkom z objętego reformami SZFE. Stowarzyszenie porozumiało się z Uniwersytetem Mozarteum z Salzburga, Akademią Sztuk Performatywnych Baden-Wuerttemberg w Ludwigsburgu w Niemczech, Akademią Teatralną im. A. Zelwerowicza Filią w Białymstoku oraz szwajcarską Akademią Teatro Dimitri w celu przejęcia 14 kursów prowadzonych do tej pory przez SZFE. Dokładna liczba przenoszących się studentów będzie znana wkrótce – po podpisaniu indywidualnych umów studenckich.

Chociaż powyższe uczelnie stosują różne rozwiązania administracyjne, cel mają ten sam: chcą zaoferować alternatywne rozwiązania studentom, którzy wątpią, że obecne SZFE zapewni swobodę kształcenia i autonomię procesu twórczego, biorąc pod uwagę metody, jakimi zmiany są wprowadzane od 2020 r. Uczelnie oferują studentom SZFE specjalny status dzięki uznaniu Stowarzyszenia Freeszfe (nieposiadającego akredytacji do prowadzenia działalności edukacyjnej) za instytucję partnerską prowadzącą działalność edukacyjną. Wiąże się to z akceptowaniem kursów i egzaminów organizowanych przez Towarzystwo w oficjalnych systemach zaliczeń uczelni. Wyniki kursów – filmy, spektakle i prace końcowe – będą w większości oceniane przez wspólną komisję uczelni i nauczycieli stowarzyszenia. Większość dotychczasowych zajęć będzie nadal prowadzona w programie „Emergency Exit” w rozpoczynającym się w semestrze wiosennym 2021 roku. Dzięki temu blisko 70 studentów  (…) zostanie zakwaterowanych przy wsparciu Central European University (CEU).

W miarę pogarszania się sytuacji związanej z pandemią na Węgrzech, Stowarzyszenie przeszło na edukację zdalną: kursy odbywają się online, a projekty opracowywane są bez osobistego kontaktu. Kiedy ograniczenia zostaną zniesione, studenci wrócą do tymczasowych sal prób – Stowarzyszenie wciąż szuka budynku, w którym zajęcia mogłoby się odbywać na stałe. To dzięki środkom otrzymanym od darczyńców podczas blokady SZFE jesienią ubiegłego roku, Freeszfe może pozwolić sobie na wynajem budynków i sprzętu oraz produkcję spektakli egzaminacyjnych. Wynagrodzenia nauczycieli i świadczenia socjalne lub stypendia dla studentów zostaną wypłacone, gdy tylko dochody stowarzyszenia na to pozwolą.

Press contact +36 30 012 3103
media@freeszfe.com

PRACOWNIA TEATRU AUSTRIACKIEGO: NIE/PAMIĘĆ

przez
dekoracja

Zapraszamy serdecznie na nowy cykl seminariów Pracowni teatru austriackiego: nie/pamięć organizowany przez Austriackie Forum Kultury. Nasza uczelnia jest jednym z partnerów projektu. Pierwsze seminarium w formule on-line “Spowiedź subwersywna. Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl” odbędzie się 29 marca o godz. 19:00. Wymagana jest rejestracja – wszystkie szczegóły znajdują się poniżej.

Pracownia teatru austriackiego: nie/pamięć

Teatr opowiada proste historie. Tylko tyle i aż tyle. Ale, w co chcemy wierzyć, te historie mogą zmieniać świat. Bo teatr, jeśli tylko podejmie ryzyko poruszania spraw trudnych i niewygodnych, i uda się w rejony, w które niechętnie i nie nazbyt często się zapuszczamy, może być miejscem krytycznej refleksji i po/ważnego społecznego dialogu.
W pierwszej odsłonie Pracowni teatru austriackiego, którą zatytułowaliśmy nie/pamięć, chcemy rozmawiać o odważnych tekstach pisarek i pisarzy austriackich, utworach, które drażniły (a może wciąż jeszcze uwierają?), bo eksplorowały trudne aspekty historii Austrii i przywracały je pamięci zbiorowej Austriaków, narażając się na „gniew ludu”.
Nie chcemy jednak ograniczać się jedynie do potencjału prowokacyjnego omawianych tekstów, do przysłowiowego „kalania gniazda”, dlatego zapytamy o ich jakość literacką, przyjrzymy się zastosowanym strategiom narracyjnym i mechanizmom oddziaływania oraz zastanowimy się nad ich recepcją w Austrii, a może i szerzej w Europie.
Przed nami m.in.: Pan Karl Helmuta Qualtingera i Carla Merza, Plac Bohaterów Thomasa Bernharda, Rechnitz (Anioł zagłady) Elfriede Jelinek czy niezamężna Ewalda Palmetshofera.

Pierwsze seminarium: Spowiedź subwersywna. Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl

Prowadzenie: Monika Wąsik (Uniwersytet Łódzki), Jacek St. Buras, Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Lektura: Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl, przeł. Jacek St. Buras, „Dialog” Nr. 4/2019, str. 120-135
Organizatorzy: Austriackie Forum Kultury, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski

Wieczorem 15 listopada 1961 roku w publicznej telewizji austriackiej ORF rozdzwoniły się telefony. Dzwonili oburzeni telewidzowie. Niejaki Pan Karl — archetyp drobnomieszczańskiego wiedeńczyka, odgrywany przez popularnego Helmuta Qualtingera — przypomniał im o czymś, o czym z pewnością nie chcieli pamiętać: o ich niechlubnej nazistowskiej karcie, o przywitanym z radością Anschlussie i prześladowaniach Żydów.
Karl w swoim monologu kreuje się na ofiarę wielkiej historii, człowieka apolitycznego, wręcz idealistę, z każdym kolejnym słowem udowadnia jednak, że był nie tylko świadkiem, ale i aktywnym współuczestnikiem wydarzeń. A z tego wypadałoby się przynajmniej wyspowiadać. Podczas spotkania zastanowimy się nad mechanizmami wikłania się jednostki w wielką politykę i zapytamy, na czym polega niezwykły potencjał krytyczny tekstu pomyślanego jako prowokacja i impuls do debaty nie tylko o przeszłości.

Po polsku
29.03.2021 (pon.), 19:00
ON-LINE
Konieczna rejestracja: ernestine.baig@bmeia.gv.at
Link do wydarzenia zostanie przesłany po rejestracji.

Sponsor główny Austriackiego Forum Kultury:

logo sponsora InterRisk

 

 

 

 

Partnerzy projektu:

logo partnera Uniwersytet Warszawski Wydział Neofilologii Instytut Germanistyki

logo partnera Agencja Dramatu i Teatr ADiT

logo partnera magazyn internetowy Teatralny.pl

POZORY NIE MYLĄ – PREMIERA ON-LINE!

przez

Zapraszamy na czytanie performatywne on-line sztuki „Pozory nie mylą ” Stephana C. Lacka
Przekład: Karolina Bikont
Wprowadzenie: dr hab. Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)

Tekst o granicach zaufania i ekstremalnym testowaniu relacji osobistych. Lack stworzył dramat quasi-kryminalny, krążący wokół  tragicznej śmierci zgwałconej nastolatki. Prowadzone śledztwo jest jednak tylko tłem opowieści o namiętnościach, zemście i obłędzie.

Marcin Bikowski

„Kiedy widzę kogoś po raz pierwszy, zawsze spodziewam się po nim najgorszego.” – mówi martwa dziewczyna leżąca na stole w prosektorium. I jest to dopiero początek kryminalnej historii pełnej niedomówień, półprawd i skrywanych namiętności, której bohaterowie, zawieszeni pomiędzy jawą a snem, będą musieli skonfrontować się z duchami z przeszłości – wypartymi wspomnieniami i skrywanym poczuciem winy, i w której odpowiedź na pytanie „kto zabił?” okaże się istotna, ale wcale nie najważniejsza.

Premiera: 25.01.2021 (poniedziałek), 20:00 na naszym kanale YouTube. Zobacz link do premiery >>>
Czytanie będzie dostępne do 27.01.2021 do godz. 20:00 (48 h).
Zobacz wydarzenie na Facebooku.

Realizatorzy:
Reżyseria i scenografia: Marcin Bikowski
Muzyka i montaż : Marcin Bartnikowski
Obsada: Magdalena Duszak (AT), Anna Gajewska, Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski, Krzysztof Ogłoza.

Stephan C. Lack – ur. w roku 1981 w Wiedniu autor ponad dwudziestu sztuk teatralnych, laureat licznych nagród literackich, wystawiany z powodzeniem na scenach Austrii i Niemiec

Organizatorzy:
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Filii w Białymstoku we współpracy z Austriackim Forum Kultury / Österreichisches Kulturforum Warschau
Prawa autorskie reprezentuje ADiT Agencja Dramatu i Teatru

Fot. Marcin Bikowski

SPEKTAKL “GARAŻ”

przez

Zapraszamy na premierę on-line spektaklu “Garaż”, którego realizację wspieramy. 

„Garaż” to solowy spektakl teatru formy z muzyką na żywo. Punktem wyjścia do pracy nad projektem była przestrzeń, która tylko z pozoru wydaje się zwykłym pomieszczeniem do przechowywania samochodu.

Garaż to przede wszystkim męska strefa, miejsce odosobnienia, gdzie można tworzyć, majsterkować lub pobyć w samotności. Dla muzyków garaże mają dodatkowo symboliczne znaczenie, to w nich rozpoczynały swoją karierę największe rockowe zespoły. Spektakl jest opowieścią o młodym muzyku, który zastanawia się nad kierunkiem, w którym powinien podążać ze swoją twórczością, męskością, dorosłością.

Projekt „Garaż” łączy elementy teatru formy z koncertem. Na scenie aktorowi towarzyszą lalki oraz animowane przez niego przedmioty. Widzowie usłyszą muzykę  autorstwa Macieja Cempury, która łączy rockowe riffy z brzmieniami syntezatorów, dźwiękami metalowych narzędzi i innych przedmiotów codziennego użytku.

Premiera on-line spektaklu: 29 grudnia (wtorek), godz. 18:00 na wydarzeniu “Garaż. Pokaz work in progress” na Facebooku>>> Przedstawienie będzie można oglądać przez 24 godz.

Muzyka, gra aktorska – Maciej Cempura
Dramaturgia – Natalia Sakowicz
Reżyseria światła – Maciej Iwańczyk

Spektakl zrealizowano w ramach stypendium Prezydenta Miasta Białegostoku „Młodzi Twórcy”.
Partnerem wydarzenia jest Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza Fillia w Białymstoku

Fot. materiały prasowe twórców

WARSZTATY MISTRZOWSKIE Z KATĄ CSATÓ

przez

W dniach 18-20 grudnia 2020 studenci reżyserii teatru lalek uczestniczyli w warsztatach mistrzowskich z wybitną węgierską reżyserką Katą Csató. Spotkania pod nazwą „Reżyser_ka w lustrze”, z wiadomych przyczyn, odbywały się na odległość, w trybie zdalnym.

Kata Csató podczas zajęć zastanawiała się wraz ze studentami m.in. nad tym, jak myślenie abstrakcyjne przekłuć w praktykę reżyserską oraz co to znaczy być reżyserem jako kobieta. Przybliżyła najważniejsze zjawiska w międzynarodowym środowisku lalkarskim. Uczestnicy warsztatów pracowali również nad autorskimi koncepcjami jednego z opowiadań z książki Michaela Ende „Lustro w lustrze”.

KATA CSATÓ – reżyserka teatru lalek, aktorka, menadżerka kultury i wykładowczyni sztuki lalkarskiej. Jest absolwentką Wydziału Kultury Uniwersytetu w Peczu. Ukończyła również nasz Wydział, w 2006 r., na obydwu kierunkach: aktorskim i reżyserskim. Obecnie jest na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Teatru i Sztuki Filmowej w Budapeszcie.
Początkowo pracowała jako asystent produkcji w HBO w Budapeszcie, następnie jako asystent reżysera w Teatrze Szkéné i jako aktorka w różnych teatrach stolicy Węgier. Od 2004 r. pracuje jako samodzielny reżyser na Węgrzech i za granicą. Realizowała spektakle w Budapeszcie, Zalaegerszeg, Veszprem, Szombathely, Miszkolc, Eger i Kecskemét, pracowała na Litwa, w Serbii, Rumunii, Rosji, Polsce. W latach 2010-2012 prowadziła zajęcia z teatru lalek na Uniwersytecie Teatru i Sztuki Filmowej w Budapeszcie.
Otrzymała wiele nagród za swoją pracę, a ostatnio również nagrody za najlepszą reżyserię, czego doskonałym przykładem jest chociażby wielokrotnie nagradzana “Lenka” zrealizowana w Białostockim Teatrze Lalek.

Warsztaty odbyły się w ramach projektu „Nowa jakość kształcenia w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie”, realizowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Program Wiedza Edukacja Rozwój).

Zaproszenie Katy Csató jest również wyrazem solidarności naszej uczelni ze społecznością Uniwersytetu Teatralnego i Sztuk Filmowych w Budapeszcie w jego staraniach o zachowanie dotychczasowego, niezależnego statusu tego miejsca.

#freeSZFE

Fot. Tymek Sarosiek