Gratulujemy naszemu wykładowcy, reżyserowi Wojciechowi Szelachowskiemu otrzymania prestiżowej Nagrody HENRYK przyznawanej przez Sekcję Teatrów Lalkowych Związek Artystów Scen Polskich – ZASP za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie teatru lalek. Gratulujemy również aktorce Barbarze Lach, która również tegoroczną laureatką nagrody.
Wręczenie nagrody nastąpi podczas obchodów Światowego Dnia Lalkarstwa 23 marca o godzinie 12 w sali widowiskowej Instytutu Teatralnego w Warszawie. Uroczystości organizowane są przez Polski Ośrodek Lalkarski Polunima i Sekcję Teatrów Lalkowych ZASP, która w tym roku obchodzi 70-lecie powstania za sprawą Henryka Ryla, patrona nagrody.
Nasza uczelnia może się pochwalić 12 świeżo upieczonymi magistrami! W dniach 24-25 lutego pracę pisemną obroniła część studentów V roku kierunku aktorskiego. Magistranci w swoich dysertacjach zajmowali się m.in. specyfiką zachodnioafrykańskiej lalki i maski, wizją człowieka w „Ghost in the Shell”, pejzażem muzycznym w Teatrze Pieśń Kozła, czy figurami psa i diabła we współczesnej dramaturgii teatru lalek.
Kolejne 6 osób stanie przed komisją 2 i 3 marca. Tematy, które magistranci wybrali na swoje prace są równie ciekawe. Oto kilka z nich: „Prawda a konwencja teatralna”, „Spektakle Teatru Malabar Hotel”, „Oblicza karnawału: rytualne zabawy rzeczywistością”, czy najbardziej intrygujący: „Wybrzmiewając na scenie. Porównanie gry aktorskiej do gry na gitarze”.
Wszystkim nowym magistrom serdecznie gratulujemy i trzymamy kciuki za pomyślne obrony kandydatów!
Studia na kierunku aktorskim trwają 9 semestrów (jednolite magisterskie). Po zagraniu dwóch przedstawień dyplomowych i obronie pracy magisterskiej absolwent uzyskuje tytuł magistra sztuki. Studia na kierunku reżyserii teatru lalek (jednolite magisterskie) trwają natomiast 10 semestrów. Po napisaniu pracy magisterskiej i jej obronie absolwent uzyskuje tytuł magistra sztuki.
Wyjazd zrealizowany w ramach programu Erasmus Plus – Mobilność edukacyjna KA-103
Po intensywnym łotewskim epizodzie, niedawno wróciła do swojej Alma Mater Małgorzata Apse, studentka IV roku. To już kolejna osoba z naszej uczelni uczestnicząca w międzynarodowym programie ERASMUS+, realizowanym przez naszą filię w partnerstwie z europejskimi uczelniami artystycznymi.
Przeczytajcie jej relację z pobytu w łotewskiej stolicy:
Przeżyć poniedziałek na Łotwie!
Bogaty i kultywowany folklor, utrzymujące się wciąż żywo ludowe wierzenia, wielość religii, piękna architektura i… łotewska miłość do aktorów! Mogłabym jeszcze wymieniać, bo nie tylko tym zachwyciła mnie Łotwa, ale właśnie te jej uroki wspominam najchętniej.
Dzięki programowi międzynarodowej wymiany studentów Erasmus plus miałam wspaniałą możliwość podjęcia studiów w Latvijas Kultūras Akadēmija w Rydze. Władze, pracownicy uczelni oraz studenci to bardzo zżyta społeczność, w której nie czuć podziałów. Panuje atmosfera wspólnoty i wzajemnego wsparcia, pomimo wielości kierunków w LKA. Spotykają się tu i współpracują ze sobą teoretycy kultury, producenci, operatorzy, choreografowie, aktorzy i nie tylko!
W czasie semestru zimowego 2019-2020 stworzyłam rolę dyplomową i zagrałam w spektaklu „(iz)dzīvot pirmdienu” – „przeżyć poniedziałek” w reżyserii Edgara Niklasona. Spektakl kierowany do młodzieży gimnazjalno-licealnej opowiadał o problemach, z jakimi borykają się młodzi w niełatwym okresie wkraczania w dorosłość. Wykluczenie, prześladowania ze względu na odmienność czy wygórowane oczekiwania rodziców wobec dzieci, o tym wszystkim opowiadaliśmy, wykorzystując słowo, ruch, przedmiot i muzykę. W spektaklu poza aktorami brała udział sama młodzież, a wyjątkową jakość muzyczną zapewniła grająca na żywo orkiestra. Spektakl miał swoją premierę 6 grudnia 2019 i grany był w nietypowej przestrzeni sali gimnastycznej Rīgas Valsts Tehnikums.
Praca nad rolą Kristiany, dziewczyny z autyzmem była aktorskim wyzwaniem. Podczas prób zdecydowałam się również na użycie maski jako formy odcięcia się bohaterki od rzeczywistości, rodzaju tarczy, strefy bezpieczeństwa. Wspólna praca z zawodowymi aktorami była kształcącym i inspirującym doświadczeniem, nie tylko pod względem aktorskim, ale również językowym. Okazuje się że w tym zawodzie można się dogadać, mówiąc na zmianę po angielsku, łotewsku, polsku i rosyjsku! Było przy tym sporo śmiechu, ale jestem przede wszystkim wdzięczna zarówno reżyserowi, jak i aktorom za otwartość komunikacyjną w naszym międzynarodowym gronie.
Teatralnych wrażeń, poza pracą nad spektaklem, miałam również niemało. Odwiedziłam niemal wszystkie ryskie teatry. Obejrzałam spektakle w Teatrze Narodowym, Teatrze Piękna, Ryskim Teatrze Nowym, Dirty Deal Teatro i oczywiście w Łotewskim Teatrze Lalek. Miałam również przyjemność zobaczyć imponujący łotewski balet w Operze.
Ryga jest przepięknym, uroczym miastem i mimo że jest to stolica, nie ma tu stołecznego zgiełku, tłumów czy wiecznych korków. Starówka z wielością zabytkowych kościołów, majestatycznym ratuszem i brukowanymi uliczkami przechodzi łagodnie w górzysty park przy budynku Opery. Można się tam wybrać na rejs kanałem przecinającym park i wypłynąć na wody potężnej Dźwiny, skąd idealnie widać panoramę miasta. Niewątpliwym plusem Rygi jest też bliskość morza i malowniczych bałtyckich plaż. Po drugiej stronie rzeki w dzielnicy Āgenskalna (w której mieszkałam) podziwiać można z kolei śliczne, kolorowe, drewniane domy, których urok Ryżanie cenią i poddają je pięknym, zachowanym w oryginalnym duchu, renowacjom.
Wspomniana na początku miłość do aktorów to nie frazes. Małe państwo, jakim jest Łotwa, bardzo ceni sobie swoją kulturę, a aktorów kocha niemal jak narodowych bohaterów. Dzieci, młodzież, dorośli czy seniorzy, wszyscy bez wyjątku zapełniają po brzegi łotewskie teatry. Dzięki temu status aktora na Łotwie jest wysoki, pracy nie brakuje, a państwo mocno wspiera działalność artystów. Sama mam już na horyzoncie kolejne propozycje spektakli w Rydze.
Małgorzata Apse
Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza uczestniczy w programie wymiany akademickiej ERASMUS od 2001 roku. Z możliwości oferowanych przez ten program – wyjazdów na studia lub na praktyki zawodowe – korzystać mogą wszyscy studenci uczelni. Więcej na ten temat: TU
Obejrzyj trailer spektaklu „przeżyć poniedziałek”:TU
Zdjęcia ze spektaklu „przeżyć poniedziałek”
„Szekspir w 5 minut — dramat elżbietański we współczesnym teatrze lalek”
W dniach 18-24 lutego 2020 odbyły się kolejne warsztaty mistrzowskie w ramach projektu „Nowa jakość kształcenia w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie”, realizowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Program Wiedza Edukacja Rozwój). Zajęcia prowadził Marek Zákostelecký — wielokrotnie nagradzany czeski reżyser i scenograf, ceniony zarówno przez krytyków jak i publiczność. Przez 20 lat związany był z teatrem DRAK (Hradec Králové) – jedną z najważniejszych scen lalkowych w Czechach, również w kontekście międzynarodowym. Pracował dla teatrów lalkowych i dramatycznych w Czechach, Danii, Australii, Stanach Zjednoczonych i Polsce. W ramach warsztatów studenci rozwijali umiejętności pracy z tekstem dramatycznym, tworzyli instalacje artystyczne, projekty lalek i scenografii, budowali sytuacje performatywne i etiudy, a wszystko w oparciu o ponadczasowe dramaty Szekspira.
MOBILNOŚĆ NAUCZYCIELI/PRACOWNIKÓW W RAMACH AKCJI 1. PROGRAMU ERASMUS+ – KA-107 – MOBILNOŚĆ Z KRAJAMI PARTNERSKIMI. NABÓR UZUPEŁNIAJĄCY
W związku ze środkami, które udało się pozyskać na mobilność z krajem partnerskim – Ukrainą oraz brakiem zgłoszeń w terminie wskazanym w regulaminie, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie ogłasza nabór uzupełniający na 5-dniowe mobilności do instytucji partnerskiej: Kharkiv I.P. Kotlyarevsky National University of Arts (Kharkiv, Ukraine). Możliwe rodzaje mobilności:
* wyjazd pedagoga Akademii Teatralnej w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych dla studentów zagranicznej uczelni (mobilność typu STA – 1 miejsce);
* wyjazd pedagoga Akademii Teatralnej w celu odbycia szkolenia w uczelni partnerskiej (mobilność typu STT – 1 miejsce).
Pedagodzy zainteresowani wyjazdem powinni złożyć w Biurze Obsługi Toku Studiów (Akademia Teatralna w Warszawie, Filia w Białymstoku) następujące dokumenty:
1. podanie do Dziekana z prośbą o pozwolenie na wyjazd wraz z podaniem kierunku wyjazdu,
okresu pobytu i pisemnym uzasadnieniem wyjazdu
2. oświadczenie pedagoga/pracownika o zapoznaniu się z uczelnianymi zasadami Programu Erasmus Plus w ramach programu KA-107. Oświadczenie należy pobrać ze strony internetowej Akademii Teatralnej, Filia w Białymstoku (https://atb.edu.pl/erasmusmobilnosc-ka-107/) lub odebrać w Biurze Programu Erasmus Plus w Białymstoku.
3. opis dotychczasowej działalności pedagogicznej oraz opis dorobku artystycznego/naukowego
Aplikacje można składać do 16 marca 2020r. Szczegółowe zasady odbywania mobilności z krajami partnerskimi określa Zarządzenie Rektora Akademii Teatralnej, dostępne na stronie internetowej Akademii Teatralnej, Filia w Białymstoku https://atb.edu.pl/erasmus-mobilnosc-ka-107/ oraz w Biurze Obsługi Toku Studiów (international@atb.edu.pl)
Floret, szabla czy szpada? Klinga, punta, działania zaczepno-obronne, komenda: en garde – z czym to wszystko się je mogli dowiedzieć się studenci III roku podczas warsztatów z szermierki prowadzonych przez Mateusza Berkowicza, które odbyły się w dniach 22-23 lutego w naszej uczelni.
Na zajęciach studenci ćwiczyli pod okiem mistrza szermierkę sceniczną, walkę sceniczną, akrobatykę oraz szermierkę francuską, która ma podłoże taneczne. Żacy zetknęli się również z historią broni białej na przestrzeni.
Mateusz Berkowicz. Fechtmistrz, filozof, trener personalny. Na przestrzeni lat zajmował się różnorodnymi tradycjami szermierczymi m.in. niemiecką, włoską, francuską, polską, ale szczególnym upodobaniem obdarzył szablę orientalną i hiszpański rapier. Uczył się od światowej czołówki fechtmistrzów, m.in. Petera Kozy, Rorika Janssena, Mike Bunke, Michaela Olivier, Zbigniewa Czajkowskiego. Adept kung fu, bartitsu i boksu. Uczy szermierki od 2008 roku, od początku kreując metodę Fencing Arts. Uczył studentów sztuki aktorskiej (KSA w Krakowie, AT w Białymstoku, PWST w Bytomiu). Jako mistrz sztuk walki potrafi nadać ruchom bojowe znaczenie, wykorzystać je do stworzenia pasjonującej scenicznej opowieści. Specjalizuje się w historii szermierki i jej znaczeniu dla filozofii sportu. Posiada bogate kwalifikacje zawodowe: fechtmistrz o specjalizacjach – sportowej, historycznej oraz scenicznej (AAI), vicemajster szabli szkoły bojowych umiejętności Magisterium, trener personalny, absolwent filozofii. Specjalizuje się w historii szermierki i jej znaczeniu dla filozofii sportu. Zajmuje się choreografią walk scenicznych i przygotowaniem aktorów do scen szermierczych. Jest autorem prac “Sala szermiercza renesansu” oraz “Sport use of XVIIc sabre”. Jako pierwszy fechtmistrz na świecie otrzymał specjalizację “szermierka historyczna” od Międzynarodowej Akademii Broni.
Zdjęcia pochodzą z materiału wideo udostępnionego przez Marcina Tomkiela. Dziękujemy!
„Muzyka, śpiew, archiwalne fotografie, prosta, bardzo symboliczna scenografia i grupa zaangażowanych, młodych ludzi, pragną podzielić się czymś ważnym” – można przeczytać o spektaklu „Nikt nie może być numerem” w reżyserii naszej absolwentki Joanny Troc, którego dwa pokazy odbędą się 7 i 8 marca na deskach Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego. Bezpłatne wejściówki będą dostępne od czwartku, 27 lutego, od godz. 12 na portierni Akademii Teatralnej (ul. H. Sienkiewicza 14) do wyczerpania zapasów. Nie przyjmujemy rezerwacji telefonicznych.
Przedstawienie „Nikt nie może być numerem” to opowieść o próbie chodzenia po wodzie, o miłości totalnej i bezkompromisowej, która zwycięża nawet w czasie wielkiego upadku i kryzysu człowieka… Spektakl powstał na podstawie książki Sergiusza Hackela, wydanej przez Fundację „Oikonomos”, dotyczącej bardzo barwnej postaci Marii Skobcowej, zwanej Matką Marią z ulicy Lourmel – kontrowersyjnej współczesnej świętej, poetki, mniszki żyjącej w świeckim otoczeniu, pomagającej biedakom na ulicach Paryża, ratującej Żydów w czasie II wojny światowej, która sama zginęła w obozie koncentracyjnej Ravensbruck. Przedstawienie zrealizowane przez młodzieżową grupę teatralną działającą właśnie przy Fundacji „Oikonomos”, stara się oddać atmosferę tamtych czasów.
Twórcy spektaklu przekonują, że ma on cel edukacyjny: chodzi o nauczenie młodzieży szacunku wobec przeszłości, szczególnie w tym wielokulturowym aspekcie. Do obejrzenia pokazu zachęcamy również studentów naszej uczelni, którzy mogą na jego przykładzie zobaczyć, jak wygląda wynik współpracy absolwentki ze społecznością lokalną.
Premiera spektaklu odbyła się 5 i 6 listopada 2019r w Operze i Filharmonii Podlaskiej – Europejskim Centrum Sztuki w Białymstoku.
Nikt nie może być numerem
Na podstawie książki Sergiusza Hackela
Przekład: ks Henryk Paprocki
Scenariusz i reżyseria: Joanna Troc
Występują: Ewa Iwaniuk, Jan Koniuch, Łukasz Lisowski, Daria Łukjanczuk, Dominika Puc, Piotr Świderski, Maria Tarasiuk, Agata Uścinowicz, Rafał Zdanowicz
Multimedia: Jakub Sobczak
Koordynacja: Magdalena Żdanuk
„Życie tej fascynującej kobiety wydaje się czymś nieprawdopodobnym. Ona, tak bardzo ceniona w salonach literackich, odrzuca cały blichtr tego świata i pyta swojego biskupa, czy ona, mająca za sobą dwa nieudane małżeństwa, może zostać zakonnicą, ale taką zakonnicą, która nie będzie mieszkać w klasztorze, która będzie zajmować się „ludźmi z marginesu”. Jej życie dla konserwatywnych przedstawicieli emigracji było jednym skandalem lub szaleństwem (nie słyszeli widocznie o słowach Pawła Apostoła „My, szaleni dla Chrystusa”, 1 Kor 1, 23). Ta zdumiewająca kobieta w warunkach kryzysu ekonomicznego i przy całkowitym braku pieniędzy zorganizowała cztery ośrodki pomocy, w tym dom dla starców, dom dla bezdomnych małżeństw i stołówkę dla bezdomnych… Matka Maria stała się właściwie instytucją charytatywną w Paryżu. Kiedy w okupowanej Francji rozpoczęły się prześladowania Żydów, Matka Maria postanowiła ich ratować. Przejmowała bezdomne dzieci, których rodziców już wywieziono do Auschwitz. Jako zakonnicy udało się jej dostać na welodrom zimowy, na którym zgromadzono Żydów przed wywózką do obozu zagłady i wynosiła dzieci w pojemnikach na śmieci. A potem wraz z proboszczem na Lourmel, ojcem Dymitrem Klepininem, rozpoczęła wydawanie setek fałszywych metryk chrztu. Wszyscy organizatorzy tej akcji zostali aresztowani. I wszyscy zginęli w obozach zagłady. Matka Maria została zamordowana w Wielką Sobotę, 31 marca 1945 r., na dwa dni przed wyzwoleniem obozu, gdy już było słychać kanonadę artylerii rosyjskiej. Jej towarzyszki niedoli z Ravensbrück napisały, że piekło obozu potrafiła przemienić w radość życia.”
Dwa spektakle wyreżyserowane przez studenta reżyserii, Marka Idzikowskiego: ODMĘT oraz GARDENIA zadebiutują 20 i 21 lutego na deskach Teatru Collegium Nobilium w Warszawie – głównej sceny Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.
Na oba spektakle grane o godz. 18 w sali im. Jana Kreczmara obowiązuje jeden bilet, który można zakupić TU. Zapraszajcie rodzinę i znajomych mieszkających w stolicy!
ODMĘT
inspirowany „Przygodami Sindbada Żeglarza” z „Baśni 1001 nocy”
Najtrudniej napisać pierwsze zdanie. Podobnie jak trudno jest podjąć dojrzałą decyzję. Wszystko wymaga odwagi, ryzyka. Trzeba się spakować. Ruszyć. A co, jeśli toniemy w odmętach myśli, skojarzeń i niepewności? Czas upływa i jeżeli nie wykonamy pierwszego kroku, grozi nam szaleństwo. Czasem jednak niepewność zabiera nas w prawdziwą podróż – tę, gdzie spotykamy siebie, zadajemy sobie najcelniejsze pytania, a odpowiedzi pojawiają się samoistnie. „Odmęt” to impresja na temat „Przygód Sindbada Żeglarza” z „Baśni 1001 nocy” – tworzona na oczach widzów iluzja wiary w życie pozornie bezwartościowych przedmiotów. Refleksja o tym, że zgubić się, to odnaleźć właściwą drogę.
Etiuda powstawała jako egzamin w ramach zajęć Technika pracy z aktorem – sceny lalkowe w V semestrze na kierunku Reżyserii Filii Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku.
reżyseria:
Marek Idzikowski
występuje:
Michał Ferenc
muzyka:
Michał Ferenc, Dawid Mkrtchyan
opieka pedagogiczna:
Bernarda Bielenia
czas trwania: 40 min
bez ograniczeń wiekowych
premiera: 13 lutego 2019
GARDENIA
„Gardenia” to historia spotkania, do którego mogło dojść jedynie w teatrze. Głos czterech bohaterek poszukujących nadziei, choć uwikłanych w spiralę powtarzalnych zachowań. Błyskotliwy portret kobiety na przestrzeni ostatnich czterech pokoleń. Dialog z rodziną, przeszłością, samym sobą.
(…) w teatrze, jako jedynym miejscu na ziemi mogę spotkać swoich bohaterów, a nawet nie tylko spotkać, ale z nimi pogadać, poznać ich bliżej, próbować zrozumieć. Teatr jest żywy – to podoba mi się w nim najbardziej.
Elżbieta Chowaniec
Podczas pracy nad tekstem, starałem się pogłębiać tę myśl i umożliwić aktorkom zrozumienie odgrywanych przez siebie postaci. Temat terapii, poruszany w dramacie, stał się dla mnie główną inspiracją do stworzenia grupy, w której każda osoba ma swoje miejsce i zadanie.
Marek Idzikowski
tekst:
Elżbieta Chowaniec
reżyseria:
Marek Idzikowski
występują:
Zofia Straczycka,
Karolina Mazurek,
Katarzyna Pilewska,
Aleksandra Sapiaska
opieka pedagogiczna:
prof. dr hab. Bogdan Michalik
czas trwania: 60 min wiek:15+
