Inkluzywny projekt Akademii Teatralnej

Logotyp programu Kultura Dostępna - czarno-czerwony napis okolony z lewej strony czerwonym nawiasem kwadratowym.

Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie wraz z Filią w Białymstoku realizuje w ramach programu „Kultura Dostępna” projekt „Zapraszamy do Akademii Teatralnej”, którego celem jest zwiększenie inkluzywności uczelni oraz przygotowanie oferty kulturalnej skierowanej do osób g/Głuchych.

Projekt adresowany do młodzieży i dorosłych osób g/Głuchych oraz społeczności AT (studenci i dydaktycy) zakłada realizację 3 głównych działań:

  1. przygotowanie spektaklu dyplomowego studentów i studentek AT w Warszawie dostępnego dla osób g/Głuchych (opracowanie tłumaczenia PJM oraz napisów) oraz pokazy etiudy studenckiej z udziałem g/Głuchej aktorki na scenie im. J. Kreczmara Teatru Collegium Nobilium w Warszawie oraz w Teatrze Szkolnym im. J. Wilkowskiego w Białymstoku;
  2. realizacja warsztatów teatralnych dla osób g/Głuchych w Warszawie i Białymstoku z udziałem studentów AT;
  3. realizacja warsztatów plastycznych dla osób g/Głuchych w Białymstoku z udziałem studentów AT.

Pokazy spektaklu i etiudy będą bezpłatne i otwarte dla wszystkich zainteresowanych.

Projekt obejmuje także warsztaty dla społeczności akademickiej – studentów, dydaktyków i pracowników – poświęcone podstawom Polskiego Języka Migowego i współpracy z osobami g/Głuchymi w pracy twórczej.

Osoby z niepełnosprawnością słuchu zyskają możliwość bezpośredniego poznania teatru, pracy na scenie i wyrażania siebie poprzez sztukę.

Plakat z flaga Polski i godłem informujący o dofinansowaniu projektu z Funduszu Promocji Kultury.

Logo Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, programu Kultura Dostępna i informacja o dofinansowaniu projektu.

Partnerzy: 

Logotyp Fundacji Migawka. Logotyp Centrum Sztuki Włączającej i Teatru 21: czarne nazwy instytucji na białym tle oddzielone od siebie poziomymi kreskami.

Mistrzostwa w Ratownictwie Medycznym

Studentka na placu miejskim reanimuje fantoma. Obok niej klęczy ratownik medyczny.

W dniach 10–12 września 2025 r. w Białymstoku odbyły się  XXII Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Ratownictwie Medycznym, których organizatorem był Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego oraz Związek Pracodawców Ratownictwa Medycznego SP ZOZ.

Nasza uczelnia była jednym z partnerów wydarzenia: Samorząd Studencki pomagał w kwestiach organizacyjno-kontaktowych, natomiast studentki: Julia Rotter, Nina Czaja oraz Hanna Dobrowolska uczestniczyły w zainscenizowanych sytuacjach, z jakimi ratownicy muszą się mierzyć na co dzień.

Studentki miały m.in. zadanie wezwania pomocy do młodego chłopaka, który przedawkował fentanyl. Miały w dużych emocjach opowiedzieć ratownikom, co udało im się zaobserwować oraz wykonywać ich polecenia.

Zawody miały na celu nie tylko wyłonienie najlepszych zespołów ratownictwa medycznego, ale przede wszystkim podnoszenie kwalifikacji zawodowych, wymianę doświadczeń międzynarodowych oraz promowanie najwyższych standardów ratownictwa medycznego w Polsce i krajach sąsiednich.

Fot. Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego

“Project Lucy” na Sopot Non-Fiction

Młoda aktorka ubrana na czarno siedzi na scenie z lalką szympansicy naturalnych rozmiarów.

29 sierpnia widzowie XIV Festiwalu Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction obejrzeli spektakl ,”Project Lucy” w reżyserii studentki reżyserii Agaty Nierzwickiej, w którym udział wzięły Laura Walczak (studentka aktorstwa), Lena Michajłów, Monika Jarosińska i lalka szympansicy z naszego magazynu teatralnego.

Świetnie przyjęty spektakl, używający narzędzi teatru ożywionej formy, był jednym z 8 pokazów rezydentów festiwalu. Rezydenci przez ostatni tydzień sierpnia intensywnie pracowali nad swoimi projektami pod opieką kuratorską Adama Nalepy, Romana Pawłowskiego i Anny Wakulik.

Jak napisał na łamach trójmiejskiej „Gazety Wyborczej” Przemek Gulda: „to nie historia o badaniu zwierzęcia, to raczej próba głębokiego wglądu w jego psychikę i relację z człowiekiem”.

Tak grupa Agaty Nierzwickiej pisała o swoim projekcie: 

W 1964 roku para amerykańskich naukowców – psychoterapeuta Maurice Temerlin i jego żona, socjolożka Jane – zdecydowała się na nietypowy eksperyment. Adoptowali nowo narodzoną szympansicę z zoo na Florydzie, nadali jej imię Lucy i postanowili wychować ją tak, jak wychowuje się ludzkie dziecko. Eksperyment miał pomóc określić, gdzie dokładnie przebiega granica pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem i co nas kształtuje mocniej – geny czy wychowanie, natura czy kultura.

Lucy żyła jak człowiek – nosiła ubrania, rysowała, piła herbatę, znała ponad sto znaków języka migowego i potrafiła komunikować się z otoczeniem. Jej historia trafiła na łamy prasy, a Temerlinowie zyskali sławę. Jednak sielanka nie trwała wiecznie. Gdy Lucy dorosła, zaczęła sprawiać problemy, była silna i nieprzewidywalna, przez co stała się niebezpieczna. Zamknięto ją w klatce i zatrudniono do opieki studentkę Janis Carter. Relacja między Lucy a Janis szybko jednak wykroczyła poza ramy kontaktu naukowego. Aby zapewnić jej godne życie, Janis kazała sobie wybudować klatkę i zamieszkała z Lucy w dżungli.

Nasza opowieść jest nie tylko opowieścią o eksperymencie, ale przede wszystkim o jego skutkach. O tym, co się dzieje, gdy człowiek przekracza granice natury. To historia szympansicy Lucy,

wychowanej przez ludzi jak dziecko. Opowieść o zwierzęciu, które stało się nie tylko obiektem badań, ale także narzędziem do zdobycia sławy i sukcesu przez swoich opiekunów. O małpie, która była jednocześnie królikiem doświadczalnym i ukochaną córką. Która sama uwierzyła, że jest człowiekiem

— aż w końcu to człowieczeństwo jej odebrano, bo jej dzikość nie mieściła się w ramach wyobrażeń „normalnej” amerykańskiej rodziny.

To także opowieść o Janis Carter — naukowczyni, która swoje początkowe ambicje naukowe podporządkowała empatii i więzi, jaka połączyła ją z Lucy. O kobiecie, która w pewien sposób oddała Lucy swoje życie. Zrobiła wszystko, by naprawić to, co wcześniej zostało zniszczone. Ale czy kierowały nią tylko szlachetne pobudki? A może w ten sposób próbowała zdekompensować własne braki?

To opowieść, która stawia wiele pytań i nie daje jednoznacznych odpowiedzi.

Fot. Zofia Rybicka

Performans inspirowany “Chłopkami”

Studentka wyciąga ręce do przodu obleczona jasnym elastycznym prześwitującym materiałem.

31 sierpnia grupa studentek z IV roku aktorstwa zaprezentuje performans inspirowany „Chłopkami” Joanny Kuciel-Frydryszak i historiami własnych babek na Festiwalu Sztuk Zjednoczonych na zamku w Domanicach.

Jest to praca w ramach koła naukowego prowadzonego przez dr Paulę Czarnecką i prof. dra hab. Marcina Bartnikowskiego.

Udział biorą: Małgorzata Bekisz, Iga Denst, Barbara Kłoczko, Sylwia Kondrat, Agnieszka Solska, Tereza Taptikova.

“Helena” na Generation After 9. Showcase

Grafika festiwalowa z motywem liści paproci.

Spektakl z kierunku reżyserskiego w naszej uczelni – „Helena” w reż. Magdaleny Dąbrowskiej zostanie zaprezentowany w ramach Generation After 9. Showcase. Borderline Call organizowanego przez Nowy Teatr w Warszawie.

Pokaz odbędzie się 5 września o godz. 11:00 w sali im. Jana Kreczmara Teatru Collegium Nobilium w Warszawie.

Czytaj informacje o „Helenie”.

Czytaj program Generation After 9. Showcase [link zewnętrzny]. 

Generation After. Showcase prezentuje najnowsze zjawiska polskiej sceny teatralnej przedstawicielom i programatorom najważniejszych festiwali i instytucji teatralnych z Europy, Azji i obu Ameryk. Tegoroczna edycja odbędzie się 4-6 września 2025. 

Ściany, barykady, ogrodzenia… Przy cichym przyzwoleniu, a nawet społecznej akceptacji anektują coraz więcej  naszej przestrzeni życiowej. Wzbudzają zainteresowanie – jedni z nas są sterroryzowani, inni zlęknieni, jeszcze inni próbują je zburzyć.

Nasz świat rozpada się w mgnieniu oka. Żyjemy na pograniczu, blisko linii frontu, pogrążeni w chaosie i niepewności, czyli w łagodniejszym lub cięższym stanie borderline.

Objawy kliniczne: 
• Niestabilny obraz ludzi i świata 
• Niestabilność emocjonalna (przechodzenie od euforii do depresji, znaczne wahania nastroju z powodu pozornie błahych spraw) 
• Brak celów i preferencji 
• Częste i chroniczne poczucie pustki. 

Rezultat? Teatr borderline („graniczny”) sączy się z nas. Ale kogo powinniśmy się obawiać bardziej: „ich” czy „nas samych”? Gdzie wyznaczyć granicę między „nimi” a „nami”? Czy możemy sobie pozwolić na ciągłe błąkanie się w złym kierunku? Czy gdzieś na tych krętych ścieżkach w lesie znajdziemy kwiat paproci? I jaki będzie miał kształt, skoro i tak nie istnieje?

Jesteśmy na Famie w Świnoujściu

Na różowym tle granatowy napis "Fama".

19 i 21 sierpnia zaprezentujemy w sekcji pokazów konkursowych dwa spektakle studenckie na jubileuszowym, 55. Festiwalu Fama w Świnoujściu.

19 sierpnia / 16:30 / Miejski Dom Kultury / “TYM MNIE CHYBA ZASYPALI”, reż. Lesia Pasichnyk

obsada: Magdalena Kamińska, Tymoteusz Jucha, Julia Rotter
opieka pedagogiczna: dr hab. Bernarda Anna Bielenia

21 sierpnia / 15:30 / Miejski Dom Kultury / “20 DEN” / reżyseria, obsada: Julia Fidelus

opieka pedagogiczna: Natalia Sakowicz

Dmuchamy w żagle i trzymamy kciuki za dobre przyjęcie prac!

Fama to najstarsze w kraju (odbywa się z przerwami od 1965 roku) interdyscyplinarne wydarzenie młodej sztuki i kultury.
Jej celem jest prezentacja najzdolniejszych twórców młodego pokolenia i tworzenie platformy dla corocznego szkolenia i konfrontacji z innymi artystami.
W tym roku Festiwal odbywa się w dniach 18-23 sierpnia. 

“Pupile” na LasFeście!

Plakat festiwalu: na żółtym tle czarny nietoperz, u góry nazwa LasFest.

Niezwykle miło nam donieść, iż 12 sierpnia o godz. 20:00 można będzie zobaczyć spektakl dyplomowy „Pupile” w reż. Łukasza Kosa na 8. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Lesie – LasFest organizowanym przez zaprzyjaźnione z nami Siedlisko Kultury Solniki 44.

Po spektaklu odbędzie się rozmowa z twórcami.

 Bezpłatne wejściówki do wyczerpania zapasów można rezerwować pod adresem: rezerwacje.s44@gmail.com

Oprócz „Pupili” polecamy serdecznie cały świetny program Festiwalu obfitujący także w spektakle naszych absolwentów oraz wykładowców.

Czytaj opis “Pupili” 

Czytaj program LastFestu (link zewnętrzny)

Patronem ósmej edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego w Lesie LasFest jest Nietoperz – fascynująca istota budząca nierzadko skrajnie odmienne skojarzenia. Ssak, który posiadł umiejętność latania i echolokacji; mieszkaniec miast i przestrzeni naturalnych; dziwak śpiący w zwisie głową w dół, postrzegany jest zarówno jako zagrożenie jak i wybawienie. Nietoperz, choć w naturze pełni niezwykle ważne funkcje – od redukcji populacji owadów po zapylanie roślin – od wieków boryka się ze stereotypem istoty niebezpiecznej. Symbol mroku, tajemnicy, zagrożenia, często pojawia się w kulturze jako upiorny zwiastun: wampir, krwiopijca, inicjator pandemii. Za tym obrazem kryje się jednak fascynujący świat – Nietoperz to mistrz adaptacji, który porusza się z gracją w ciemnościach,odnajdując drogę tam, gdzie inne stworzenia błądzą. Nie bez powodu jeden z najbardziej rozpoznawalnych superbohaterów stylizuje się na Nietoperza, budząc postrach wśród złoczyńców i zaskarbiając szacunek oraz wdzięczność wśród potrzebujących pomocy.

LasFest 2025 – Edycja Nietoperza to festiwal konfrontacji stereotypów oraz odkrywania nowych perspektyw światła i cienia, rzeczywistości i fantazji, strachu i zachwytu.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, Gminy Zabłudów, Powiatu Białostockiego oraz Podlasko – Mazurskiego Banku Spółdzielczego w Zabłudowie. Zadanie publiczne współfinansowane ze środków Województwa Podlaskiego.

Projekt zrealizowany we współpracy partnerskiej z Akademią Teatralną im. A. Zelwerowicza, Filią w Białymstoku.

Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków

Zdjęcie z pokazu spektaklu: dzieci na widowni patrzą na cień aktorki w kostiumie zajączka widoczny na białym prześcieradle.

14 sierpnia, godz. 10:00 i 12:00 w Teatrze Szkolnym im. Jana Wilkowskiego odbędą się dwa zamknięte pokazy spektaklu „Krótki poradnik hodowcy słonecznych zajączków” w reż. Mai Spychaj-Kubackiej (V rok reżyserii), skierowanego do najmłodszych widzów.  

Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem była książka „Słoneczne historie” Jana Wilkowskiego, a głównym założeniem znalezienie pozawerbalnego języka scenicznego, który będzie dostępny dla dzieci słyszących i niesłyszących/niedosłyszących. Twórcy korzystali z potencjału ekspresji polskiego języka migowego, form plastycznych i nietypowych sposobów udźwiękowienia spektaklu.

Koncepcja spektaklu powstała w ramach 3. edycji konkursu Sztuka się robi (wrzesień 2024) organizowanej przez Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku. To konkurs, który ma na celu wspieranie rozwoju teatru dla dzieci w wieku 3-6 lat poprzez poszukiwania w zakresie nowych tematów i form, biorąc pod uwagę współczesne trendy w myśleniu o dzieciństwie, edukacji oraz dostępności. 

Twórczynie i twórcy:
reż. Maja Spychaj-Kubacka
scenografia, kostiumy: Ewa Woźniak
muzyka i wykonanie: Szczepan Polewski
metoda “język ciała”: Patrycja Jarosińska
tłumacz PJM:  Jakub Studziński 
obsada: Zuzanna Blicharz, Julia Rotter

Fot. Piotr Pędziszewski, arch. Teatru Miniatura (2024).

Ryszardzie! w GTS

Na zdjęciu scena ze spektaklu: aktorzy - Daria Holovchanska i Marcin Tomkiel siedzą naprzeciwko siebie w kostiumach. Między nimi znajduje się duża metalowa miska.

26 lipca o godz. 17:00 oraz 20:00 zapraszamy do Klubu Żak w Gdańsku na premierę spektaklu „Ryszardzie!” na podstawie „Króla Ryszarda III” Williama Szekspira w reż. naszej wykładowczyni Darii Holovchanskiej oraz naszego absolwenta Marcina Tomkiela.

Spektakl, wraz z 4 innymi projektami niezależnych twórców i twórczyń został wyłoniony w Konkursie SzekspirOFF i przeznaczony do dofinansowania. Premiera odbędzie się w ramach Festiwalu Szekspirowskiego organizowanego przez Gdański Teatr Szekspirowski.

„Ryszardzie!” to spektakl lalkowy dla dorosłych, który reinterpretuje „Ryszarda III” jako alegorię wiecznego cyklu destrukcji. Wojna, ukazana jako autonomiczny i nieuchronny byt, staje się równorzędnym bohaterem historii, towarzysząc Ryszardowi w jego drodze ku zagładzie. Całość rozgrywa się w świecie pokrytym popiołem, który na nowo przypomina o kosztach ludzkiego pragnienia władzy.

Zanim rozpoczął się proces tworzenia lalek do spektaklu „Ryszardzie!”, Daria Holovchanska była rezydentką w Théâtre de la Massue (Nicea, Francja), gdzie poznawała nowe techniki i metody konstruowania lalek, pracowała ze scenografią i przestrzenią. Pod okiem dyrektora artystycznego teatru, wybitnego lalkarz, Ezequiel Garcia-Romeu, którego produkcje pokazywały najważniejsze festiwale teatralne świata. Rezydencja ta pozwoliła Darii odkryć nowe możliwości i formy. Te odkrycia zostaną zaimplementowane w pracę nad spektaklem „Ryszardzie!”.

Twórczynie i twórcy
reżyseria, gra aktorska, konstrukcja lalek: Daria Holovchanska, Marcin Tomkiel
muzyka: Michał Krot

Obsada
Daria Holovchanska
Marcin Tomkiel

Spektakl wraz z pozostałymi 4 produkcjami niezależnymi dofinansowanymi przez Festiwal oceniany będzie przez międzynarodowe jury.

Obejrzyj film na temat produkcji spektaklu „Ryszardzie!” 

Poniżej znajduje się okno z portalu YouTube zawierające film. Kliknij w okno i obejrzyj wideo bezpośrednio na tej stronie lub kliknij w link zewnętrzny: https://youtu.be/-ro1iZdoAlk?si=Acadgw-OjQflEbOr i obejrzyj na portalu YouTube. 

 

“Helena” na Festiwalu Między Wierszami

W najbliższą niedzielę, 6 lipca o godz. 20:00, babcia Helena odwiedzi supraski Teatr Wierszalin i odbywający się w nim Festiwal „Między Wierszami”. 

Będzie to pokaz o tyle niezwykły, iż odbędzie się na scenie, z którą zawodowo jest związana reżyserka spektaklu, studentka kierunku reżyserskiego w naszej uczelni, Magdalena Dąbrowska

Życzymy całej ekipie spektaklu dobrego przyjęcia!

„Helena” – Spektakl przedstawia prawdziwą historię dziadków reżyserki opowiedzianą głosem jej dziewiećdziesięciotrzyletniej babci. W tej opowieści miłość pozwala zachować radość życia mimo granicznych doświadczeń – wojny, choroby, śmierci najbliższych.

reżyseria: Magdalena Dąbrowska
występują: Olimpia Helena Satuła – Lesia Pasichnyk
Władysław Dąbrowski – Tymoteusz Jucha
muzyka: Magdalena Gładkowska
Utwór „Puściła po stole” do słów Bolesława Leśmiana – muzyka Adam Strug
scenografia: Magdalena Dąbrowska