Nie-fikcja. AT w TR

1

Zapraszamy w sobotę, 13 kwietnia o godz. 18:00 do TR Warszawa na pokaz 5 czytań performatywnych tekstów powstałych w ramach zajęć prowadzonych w Akademii Teatralnej przez reżyserkę Katarzynę Szyngierę.

Brały w nich udział również dwie studentki reżyserii w naszej Filii: Ćma oraz Agata Nierzwicka.

Ćma wraz ze swoją grupą zaprezentuje scenariusz “Jestem zły” inspirowany filmem dokumentalnym Grzegorza Packa o tym samym tytule z 2000 roku .

Grupa Agaty Nierzwickiej przeczyta tekst “Opóźnienie może ulec zmianie” inspirowany reportażom poświęconym PKP oraz własnymi doświadczeniami z podróżowania koleją.

Więcej informacji publikujemy poniżej. 

NIE-FIKCJA to seria pięciu performatywnych mikro-wydarzeń opartych na fragmentach scenariuszy, które powstały w ramach zajęć PRACA NA MATERIALE NON-FICTION, prowadzonych przez Katarzynę Szyngierę w Akademii Teatralnej w Warszawie. Przez pół roku pięć grup złożonych z osób studiujących reżyserię, reżyserię teatru lalek, aktorstwo i wiedzę o teatrze szukało potencjalnych dróg przełożenia na język teatralny reportażu, filmu dokumentalnego, osobistych doświadczeń i własnego riserczu na temat wybranych osób oraz zdarzeń. To pierwsze w historii uczelni zajęcia, na których spotykały się osoby studenckie z różnych lat i wydziałów, by zapominając o przypisanych im w uczelnianej strukturze rolach i podziałach wspólnie poeksperymentować z materią dramaturgiczną powstałych scenariuszy.

YUNKO FURUTA

Postanowiłem zgłębić temat Yunko Furuty – nastoletniej Japonki, którą na początku 1989 roku w bardzo brutalny sposób zamordowało kilku nastolatków.
Nie wiem, kim jest Yunko Furuta, choć kimś na pewno jest.
Może jest zbyt przerażająca, żeby o niej pamiętać? Może lepiej po prostu o niej zapomnieć? Lubimy wypierać niewygodne historie. Może tym właśnie jest – niewygodnym dla pamięci wspomnieniem.
Ludzie nie chcą cię słuchać, ludzie chcą o tobie zapomnieć. Twoje ciało za bardzo śmierdzi zgnilizną, a twoje oczy są zbyt puste. Ja chętnie cię posłucham, tylko musisz coś powiedzieć. Niełatwo cię zrozumieć, bo jesteś prawdziwa. Fikcyjna Yunko byłaby filmem, który można obejrzeć wieczorem, żeby poczuć na plecach dreszczyk emocji. Ty nie jesteś filmem, ty jesteś prawdziwym bólem, strachem, odebranym dzieciństwem.
Osoba twórcza: Alek Łyś

CHUDNIEMY

Zapraszamy na dzień otwarty obozu CHUDNIEMY!
Na naszym obozie skupiamy się na codziennych problemach dziewczyn, które mają trudną relację z jedzeniem. Interesują nas osobiste historie, nie statystyki.
Pracujemy na własnych doświadczeniach, chcemy przełamać tabu, przestać bagatelizować temat i na przykładzie naszych obozowiczek pokazać, z czym zmaga się twoja córka, siostra, koleżanka.
Poznajcie nasze obozowiczki: Julia Banasiewicz, Ada Branecka, Angelika Jasińska, Klementyna Lamort de Gail, Marta Lewandowska, Agnieszka Rajda

OPÓŹNIENIE MOŻE ULEC ZMIANIE

Polskie Koleje Państwowe to spółka, która nie przestaje być obiektem drwin. Zawieszona między budzącym skojarzenia z Zachodem nowoczesnym Pendolino a reliktami Wschodu z zepsutą toaletą w drugiej klasie TLK, PKP jak w soczewce skupia w sobie nasze polskie kompleksy i aspiracje. Być może pociąg to jedno z niewielu miejsc, które przynajmniej na chwilę łączą nas ze sobą: mimo dzielącego nas statusu, wyznania, czy opcji politycznej, jadąc tym samym pociągiem, zawsze zmierzamy w tym samym kierunku. A kiedy jedziemy stłoczeni_one ze sobą w jednym przedziale, wszyscy_tkie mamy nadzieję, że opóźnienie nie ulegnie zmianie.
W naszej pracy korzystamy z reportaży: „Opóźnienie może ulec zmianie” Marcina Antosza, „Ostre cięcie. Jak niszczono polską kolej” Karola Trammera oraz z własnych doświadczeń i wspomnień z jazdy pociągami.
Osoby twórcze: Oliwia Adamowicz, Stanisław Kawecki, Mikołaj Łukasiewicz, Kacper Męcka, Agata Nierzwicka, Jan Sałasiński, Adam Stasiak

PIERWSZE DAMY

Opowiadamy najbardziej współczesną historię najważniejszych kobiet polskiej dyplomacji. Ponieważ w ich zachowaniach i decyzjach często odbijały się napięcia społeczne, każdą z nich można dziś uznać za zwierciadło konkretnego okresu w historii Polski. Choć oficjalnie funkcjonują jako pierwsze damy, jest to jedynie tytuł grzecznościowy – nie otrzymują żadnego wynagrodzenia z racji pełnionej przez nie funkcji. W Polsce przyjęło się, że pierwsze damy w okresie kadencji męża mają nieformalny zakaz pracy, a pięcioletnią lukę w CV wypełniają pracą charytatywną oraz praktyką towarzyszenia prezydentowi.
Co dzieje się, gdy pierwsze damy zostają same?
Co ważnego kryje się w prezydenckich piwnicach?
Czy w pałacu może zabraknąć powideł?
Osoby twórcze: Ola Bratkowska, Kalina Jankowiak, Małgosia Kawula-Polkowska, Maciej Jaszczyński

JESTEM ZŁY

Jak dzieci poznają i tłumaczą sobie świat za pomocą zabawy?
Gdzie jest granica między grą a rzeczywistością?
Jak się bawi w „Jestem zły”?
Scenariusz wchodzi w dyskusję z filmem dokumentalnym „Jestem zły” (2000) Grzegorza Packa i ze sposobem, w jaki przedstawione zostały w nim dzieci z warszawskiej Pragi lat 90. Podczas pracy nad scenariuszem ekipa twórcza odbyła spotkanie z reżyserem filmu w przestrzeniach, w których kręcony był dokument.
Osoby twórcze: Ćma, Aleksy Jakubiec, Maria Kresa, Kacper Jan Lechowicz
—-
Wstęp bezpłatny, ilość miejsc ograniczona.

CZYTANIE PERFORMATYWNE: JOANNA

Zapraszamy w czerwcu do Teatru Szkolnego im. Jana Wilkowskiego na premierowe czytanie performatywne sztuki “Joanna” Cornelii Rainer w przekładzie Piotra Szalszy.

GRAMY:
5 czerwca (poniedziałek), godz. 20:15
Miejsce: Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku, Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego, ul. H. Sienkiewicza 14
wstęp wolny, bez wcześniejszej rezerwacji

Żyjemy w czasach transformacji. Znacząco przekształca się – powoli, ale jednak – postrzeganie człowieka w stronę nośnika wielu tożsamości.

Pomimo że nadal najczęściej utożsamiamy jedną osobę z tą „zawsze uśmiechniętą”, a inną z tym „zawsze bystro-ironicznym”. Pomimo że panujący powszechnie szybki tryb życia i nasze szybkie wybory, szybkie słowa, szybkie osądy, często nie biorą pod uwagę tego, że konkretne zachowanie to obraz li tylko jednego oblicza jednostki, która w danych okolicznościach, w danym towarzystwie, z jakiegoś powodu (mniej lub bardziej świadomego) uczyniła, powiedziała, pomyślała to, a nie tamto. Pomimo wspomnianych utartych, nawykowych zachowań, jednak coraz częściej i wyraźniej da się usłyszeć w przestrzeni publicznej, a także pośród naszych wewnętrznych głosów, że żaden człowiek nie jest jednowymiarowy. Że my nie jesteśmy jednowymiarowi.

Cornelia Rainer w swoim dramacie pt. „Joanna”, przygląda się młodej kobiecie, która oto staje się przykładem złożoności ludzkiej osobowości. Jedna Joanna jest wystraszona, kolejna Joanna jest silna, inna – wulgarna, jeszcze następna – romantyczna, a kolejna…

Joanna mogłaby być Janem, wszak złożoność dotyczy każdego człowieka, bez względu na płeć, a raczej na tożsamość płciową danej jednostki. Główna bohaterka austriackiej autorki wkracza w dorosłość. Znajduje się oto w momencie, w którym wchodzi w świat zarabiania pieniędzy, dbania o swój byt. I nie chodzi tu tylko o samowystarczalność finansową, ona staje się punktem wyjścia do podroży w głąb siebie. Ale takich momentów brania pod lupę własnych wartości jest więcej. Czyż nie, starsi i bardziej doświadczeni współtowarzysze życia?

Jak pomieścić w jednej personie, w jednym imieniu tyle różnych głosów? Tyle odmiennych tożsamości noszonych przez nas na co dzień?  Czy są to głosy przemawiające „z nieba”, niczym do francuskiej imienniczki z odległych czasów – Joanny d’Arc? A może to własne podszepty motywują nas do wyjścia z własnego cienia i do zmierzenia się z jutrem? Z nowymi, codziennymi wyzwaniami, które u każdego z nas chwilami są tak trudne, niczym poprowadzenie armii francuskiej do wyzwolenia spod angielskiego ciemiężcy w XV wieku czy przeciwstawianie własnej wiary i intuicji twardemu racjonalizmowi sądu inkwizycyjnego.

Bez względu na to, w jakich czasach zostało nam dane prowadzić własny żywot, wszystkich nas łączy jedno – każde jutro to nieznane. A co nieznane, często wszak napawa lękiem. Zwłaszcza tytułową Joannę, znajdującą się w momencie układania swojej własnej hierarchii wartości, która to będzie prowadziła ją przez kolejne jutra w jej życiu. [Błażej Piotrowski]

występują studentki IV roku aktorstwa:
Aneta Ćmiel
Ewa Doan
Aleksnadra Gosławska
Ewelina Oleś

epizod:
Natalia Walaszczyk

wybór tekstu, reżyseria, inscenizacja, koncepcja świateł: 
Błażej Piotrowski

organizatorzy:
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku we współpracy z Austriackim Forum Kultury / Österreichisches Kulturforum Warschau.  Prawa autorskie reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru ADiT.

notka o autorce: Cornelia Rainer to austriacka reżyserka oraz autorka urodzona 1982 w Lienz. W dzieciństwie kształcona była na oboistkę i śpiewaczkę oratoryjną w Wiedniu i w Paryżu. Już jako dorosła, w Wiedniu studiowała na kierunku podobnym do Wiedzy o Teatrze (Theater-, Film- und Medienwissenschaft), natomiast na paryskiej Sorbonne Nouvelle filozofię i filologię francuską. W trakcie studiów była wolnym słuchaczem reżyserii na festiwalach w Tyrolu, w paryskim Théâtre de l’Atalante i w Thalia Theater w Hamburgu.

W latach 2005-2009 była etatową asystentką reżyserską w wiedeńskim Burgtheater, tam też samodzielnie wyreżyserowała swoje pierwsze spektakle. Brała udział w licznych międzynarodowych projektach teatralnych i warsztatach, m.in. z Georgem Banu, Peterem Brookiem i Mariną Abramovic. Dawała też wykłady z dziedziny muzyki i ruchu tanecznego na uczelni w Graz. Od roku 2017 należy do jury Austriackiego Ministerstwa Kultury i Sztuki.

Jej film Gil und Dole świętował w 2021 światową prapremierę na festiwalu TiFF Bell Lightbox – FemaleEyeFilmFestival w Toronto, do którego została nominowana w kategorii “Best Foreign Short”.

Cornelia Maria Rainer mieszka w Wiedniu z mężem i dwójką dzieci. [źródło: adit.art.pl]

PREMIERA: DOTYK KASZMIRU

Fotografia dramaturga Bernharda Aichnera

Foto © Harald Krichel

Zapraszamy na premierę czytania performatywnego sztuki austriackiego twórcy Bernharda Aichnera „Dotyk kaszmiru“ w przekładzie Marka Szalszy.

GRAMY

25.10.2022 (wtorek), godz. 20.15
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 14
Wstęp wolny, bez wcześniejszej rezerwacji

Zmysły widza są blisko bohaterów prowadzących przerywaną rozmowę przez sekstelefon. To Maria i Gottlieb, ale imiona nie mają znaczenia, bo to może być każdy z nas, którego los poprowadzi podobnymi meandrami i spotka z inną osobą. Rozmowa musi trzymać się zasad: ona jest zdeterminowana, żeby spełnić życzenia klienta i doprowadzić go do satysfakcji, za którą on słono płaci. Jednak cena uwarunkowana jest czasem, a więc tym wyższa, im dłużej trwa.  Początkowo Marii udaje się narzucić swoje zasady, nie angażuje się, jest profesjonalna. Jednak Gottlieb wciąga ją w swoją historię. Kierując jej wyobraźnią i manipulując emocjami, zdobywa nad nią przewagę. Po kilku przerwanych rozmowach to ona będzie czekać, aż on zadzwoni, a nie odwrotnie. 

Tekst trzyma w napięciu, mimo że to tylko dwie osoby rozdzielone umowną przestrzenią swoich mieszkań. Niemożliwe staje się możliwym dzięki potrzebie bliskości silniejszej niż strach.

adaptacja sceniczna: Florian Eisner
reżyseria: Marta Rau
obsada: Paula Czarnecka i Mateusz Smaczny
scenografia: Karolina Krot (AT)

Bernhard Aichner – austriacki pisarz i fotograf, urodzony w 1972 w Innsbrucku. Autor bestsellerowej trylogii „Mścicielka”.

organizatorzy:
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku we współpracy z Austriackim Forum Kultury / Österreichisches Kulturforum Warschau.  Prawa autorskie reprezentuje Agencja Dramatu i Teatru ADiT

 

TAK DLA (S)POKOJU

28 marca, dzień po obchodach Międzynarodowego Dnia Teatru, podlascy artyści pragną zjednoczyć się i wspólnie manifestować swoje poparcie dla zaprzestania działań wojennych w Ukrainie. Nawołując do (s)POKOJU chcą zwrócić uwagę na to, jak człowiek traktuje drugiego człowieka.

Aktorki i aktorzy podlaskich scen teatralnych przedstawią czytanie performatywne dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza pt. „Matka”. Czytanie reżyseruje absolwent naszej uczelni i aktor Teatru Dramatycznego w Białymstoku – Patryk Ołdziejewski, a udział w wydarzeniu wezmą studenci: Izabela Budzinowska, Michał Świderski, Maciej Grzegorczyk oraz Maciej Jabłonowski, a także wykładowcy i aktorzy: Magdalena Ołdziejewska i Mateusz Smaczny.

Wydarzenie będzie transmitowane 28 marca o godzinie 18.00 na Facebooku oraz YouTube Polskiego Radia Białystok, a także na naszym profilu facebookowym. Podczas trwania transmisji, artyści będą zachęcać do wsparcia zbiórki na rzecz Fundacji Dialog, która organizuje stały dom dla uchodźców z Ukrainy.

Idź do wydarzenia na Facebooku>>>

Do tego szczególnego wydarzenia oprócz naszych artystów została zaproszona Julia Bukała – studentka Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego Teatru, Kina i Telewizji Iwana Karpenki-Karego.

Pomysłodawcami czytania są Patryk Ołdziejewski i Martyna F. Zaniewska. Głównym organizatorem wydarzenia jest Polskie Radio Białystok.

Partnerami wydarzenia są: Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Białostocki Teatr Lalek, Opera i Filharmonia Podlaska Europejskie Centrum Sztuki im. Stanisława Moniuszki w Białymstoku, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku, Teatr Wierszalin, Kultura Miasta, Pracownia Teatralna, Gminny Ośrodek Kultury w Boćkach, Kreatywny Bielsk Podlaski, Teatr The M.A.S.K. , Transmitujemy.pl, DMS Pro, Uzuri Make-up by Arleta Rewicka-Flasza, Bartosz Gorszewski, Paweł Żuk, Gosia Żuk, Związek Zawodowych Aktorów Polskich.

POZORY NIE MYLĄ – PREMIERA ON-LINE!

Zapraszamy na czytanie performatywne on-line sztuki „Pozory nie mylą ” Stephana C. Lacka
Przekład: Karolina Bikont
Wprowadzenie: dr hab. Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)

Tekst o granicach zaufania i ekstremalnym testowaniu relacji osobistych. Lack stworzył dramat quasi-kryminalny, krążący wokół  tragicznej śmierci zgwałconej nastolatki. Prowadzone śledztwo jest jednak tylko tłem opowieści o namiętnościach, zemście i obłędzie.

Marcin Bikowski

„Kiedy widzę kogoś po raz pierwszy, zawsze spodziewam się po nim najgorszego.” – mówi martwa dziewczyna leżąca na stole w prosektorium. I jest to dopiero początek kryminalnej historii pełnej niedomówień, półprawd i skrywanych namiętności, której bohaterowie, zawieszeni pomiędzy jawą a snem, będą musieli skonfrontować się z duchami z przeszłości – wypartymi wspomnieniami i skrywanym poczuciem winy, i w której odpowiedź na pytanie „kto zabił?” okaże się istotna, ale wcale nie najważniejsza.

Premiera: 25.01.2021 (poniedziałek), 20:00 na naszym kanale YouTube. Zobacz link do premiery >>>
Czytanie będzie dostępne do 27.01.2021 do godz. 20:00 (48 h).
Zobacz wydarzenie na Facebooku.

Realizatorzy:
Reżyseria i scenografia: Marcin Bikowski
Muzyka i montaż : Marcin Bartnikowski
Obsada: Magdalena Duszak (AT), Anna Gajewska, Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski, Krzysztof Ogłoza.

Stephan C. Lack – ur. w roku 1981 w Wiedniu autor ponad dwudziestu sztuk teatralnych, laureat licznych nagród literackich, wystawiany z powodzeniem na scenach Austrii i Niemiec

Organizatorzy:
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Filii w Białymstoku we współpracy z Austriackim Forum Kultury / Österreichisches Kulturforum Warschau
Prawa autorskie reprezentuje ADiT Agencja Dramatu i Teatru

Fot. Marcin Bikowski