współpraca

PRACOWNIA TEATRU AUSTRIACKIEGO: JELINEK

przez
Grafika przedstawia en face twarz pisarki Elfriede Jelinek w wieku ok 50 lat. Kobieta ma długie włosy częściowo zaczesane do góry, usta pomalowane szminką. Na zdjęcie został nałożony niebieski filtr.

Zapraszamy na kolejne seminarium z cyklu „Pracownia teatru austriackiego: nie/pamięć”

Elfriede Jelinek, Rechnitz (Anioł Zagłady)

Prowadzenie: Monika Muskała; Monika Szczepaniak (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy), Agnieszka Jezierska-Wiśniewska (Uniwersytet Warszawski), Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Lektura: Elfriede Jelinek, Rechnitz (Anioł Zagłady), przeł. Monika Muskała

Jak zdać relację z łowów na ludzi? Jak mówić o tych, co zniknęli ostatecznie, o rozstrzelanych, rozwalonych i zlikwidowanych, rozdartych, podziurawionych, wydrążonych? Jak opowiedzieć o tych startych do cna wielogodzinną pracą, do niczego już niepotrzebnych, o ich zgruchotanych przez wściekłe pociski bezbronnych ciałach, z których wydobywa się krzyk, żałość i jęk? Jak pisać o tych wrzucanych do grobów (kilku z nich jeszcze żyje, gdy zasypywani są ziemią), których nikt nie znajdzie, o nigdy niepomszczonych?

Elfriede Jelinek podejmuje taką próbę w Rechnitz (Anioł Zagłady), sztuce osnutej na wydarzeniach, jakie miały miejsce w nocy z 24 na 25 marca 1945 roku na zamku w Rechnitz w Burgenlandzie należącym do hrabiny Margit von Batthyány, której przyjęcie zorganizowane dla nazistowskiej socjety zakończyło się rozstrzelaniem 180 węgierskich robotników przymusowych żydowskiego pochodzenia. Jelinek przywołuje posłańców – wyimaginowanych świadków tej masakry, po to, by ci w jej i naszym imieniu dokonali literackiej ekshumacji, rozgrzebali groby i rany, wydobyli pomordowanych z niepamięci i nadali ich śmierci wymiar aksjologiczny. Przyjrzyjmy się ich relacji.
17.05.2021 (Pon.), 19:00
ON-LINE
Po polsku
Konieczna rejestracja: ernestine.baig@bmeia.gv.at
Link do wydarzenia zostanie przesłany po rejestracji.

Organizator: Austriackie Forum Kultury w Warszawie
Partnerzy: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, ADiT Agencja Dramatu i Teatru, teatralny.pl, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza Filia w Białymstoku
Patronat: Instytut Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego

Foto: Elfriede Jelinek, Munich, 9.2004, © G. Huengsberg

WSPÓŁPRACA: NATALIA SAKOWICZ, ROMANS

przez

Zapraszamy 24 kwietnia o godz. 18:00 na premierę on-line nowego monodramu Natalii Sakowicz “Romans”. Nasza uczelnia jest jednym z partnerów spektaklu.

Zobacz stronę spektaklu na Facebooku 
Odwiedź wydarzenie na Facebooku 

Jestem obietnicą przygody, ekscytującą podróżą w nieznane. Nie wiesz, co cię czeka. Oderwij się od szarej rzeczywistości i popłyń ze mną do lepszego miejsca, gdzie jest przyjemniej, gdzie możesz i czujesz więcej. Odpręż się. Niczym się nie martw. Spełnię twoje najskrytsze marzenia. Czego pragniesz? Ulgi? Wolności? Siły? Dam ci to wszystko, tylko złap mnie, ściśnij, weź ze sobą do domu. Zatraćmy się razem. Cin cin! Za miłość! Za nas!

Pomysł i wykonanie: Natalia Sakowicz
Tekst: Zuzanna Bojda
Lalka: Olga Ryl-Krystianowska
Choreografia : Iza Szostak
Muzyka: Maciej Cempura
Światło : Maciej Iwańczyk
Plakat: Bartek Warzecha, Marlena Jabłońska

Spektakl powstał w ramach Stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu Młoda Polska dla Natalii Sakowicz na rok 2020 oraz Stypendium Artystycznego Marszałka Województwa Podlaskiego

Partnerzy spektaklu: Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku, Teatr Ochoty w Warszawie

NASZA UCZELNIA WSPIERA FREESZFE!

przez
Grafika przedstawia biały kształt dłoni z rozstawionymi palcami na tle czerwonego koła o nieregularnym brzegu. W środkowej części dłoni widnieje czarny napis: #freeSZFE, a na nadgarstku napis: APOLLO - zapewne przedstawiający autora grafiki.

Akademia Teatralna wraz z europejskimi uczelniami zrzeszonymi w ramach sieci E:UTSA (Europe: Union of Theatre Schools and Academies) stoi na straży demokratycznego kształcenia i wspiera dążenia Stowarzyszenia Freeszfe, które  we współpracy z europejskimi uczelniami teatralnymi organizuje alternatywny program nauczania dla studentów i studentek z Budapesztu, niegodzących się na antydemokratyczne zmiany wprowadzone na ich uczelni.

Zachęcamy Państwa do zapoznania się z notką prasową przesłaną przez Freeszfe:

„Studenci i studentki Uniwersytetu Sztuki Teatralnej i Filmowej w Budapeszcie (SZFE) nie będą musieli rezygnować z dotychczasowego kształcenia i pracy nad dyplomem, nawet jeśli nie będą chcieli kontynuować studiów na macierzystej uczelni ze względu na sposób, w jaki przeprowadzono jej reorganizację latem 2020 roku. Pięć europejskich uniwersytetów zaproponowało przyjęcie łącznie 150 studentów, uznając ukończone przez nich kursy i zaplanowaną na przyszłość współpracę z ich nauczycielami. Wewnętrzna ankieta wykazała duże zainteresowanie wśród pozostałych studentów taką możliwością, dlatego też trwają rozmowy z kolejnymi uniwersytetami.

Stowarzyszenie Freeszfe od miesięcy pracuje nad programem „Emergency Exit” mającym zapewnić możliwość ukończenia studiów i zrealizowanie dyplomu studentom i studentkom z objętego reformami SZFE. Stowarzyszenie porozumiało się z Uniwersytetem Mozarteum z Salzburga, Akademią Sztuk Performatywnych Baden-Wuerttemberg w Ludwigsburgu w Niemczech, Akademią Teatralną im. A. Zelwerowicza Filią w Białymstoku oraz szwajcarską Akademią Teatro Dimitri w celu przejęcia 14 kursów prowadzonych do tej pory przez SZFE. Dokładna liczba przenoszących się studentów będzie znana wkrótce – po podpisaniu indywidualnych umów studenckich.

Chociaż powyższe uczelnie stosują różne rozwiązania administracyjne, cel mają ten sam: chcą zaoferować alternatywne rozwiązania studentom, którzy wątpią, że obecne SZFE zapewni swobodę kształcenia i autonomię procesu twórczego, biorąc pod uwagę metody, jakimi zmiany są wprowadzane od 2020 r. Uczelnie oferują studentom SZFE specjalny status dzięki uznaniu Stowarzyszenia Freeszfe (nieposiadającego akredytacji do prowadzenia działalności edukacyjnej) za instytucję partnerską prowadzącą działalność edukacyjną. Wiąże się to z akceptowaniem kursów i egzaminów organizowanych przez Towarzystwo w oficjalnych systemach zaliczeń uczelni. Wyniki kursów – filmy, spektakle i prace końcowe – będą w większości oceniane przez wspólną komisję uczelni i nauczycieli stowarzyszenia. Większość dotychczasowych zajęć będzie nadal prowadzona w programie „Emergency Exit” w rozpoczynającym się w semestrze wiosennym 2021 roku. Dzięki temu blisko 70 studentów  (…) zostanie zakwaterowanych przy wsparciu Central European University (CEU).

W miarę pogarszania się sytuacji związanej z pandemią na Węgrzech, Stowarzyszenie przeszło na edukację zdalną: kursy odbywają się online, a projekty opracowywane są bez osobistego kontaktu. Kiedy ograniczenia zostaną zniesione, studenci wrócą do tymczasowych sal prób – Stowarzyszenie wciąż szuka budynku, w którym zajęcia mogłoby się odbywać na stałe. To dzięki środkom otrzymanym od darczyńców podczas blokady SZFE jesienią ubiegłego roku, Freeszfe może pozwolić sobie na wynajem budynków i sprzętu oraz produkcję spektakli egzaminacyjnych. Wynagrodzenia nauczycieli i świadczenia socjalne lub stypendia dla studentów zostaną wypłacone, gdy tylko dochody stowarzyszenia na to pozwolą.

Press contact +36 30 012 3103
media@freeszfe.com

PRACOWNIA TEATRU AUSTRIACKIEGO: NIE/PAMIĘĆ

przez
dekoracja

Zapraszamy serdecznie na nowy cykl seminariów Pracowni teatru austriackiego: nie/pamięć organizowany przez Austriackie Forum Kultury. Nasza uczelnia jest jednym z partnerów projektu. Pierwsze seminarium w formule on-line “Spowiedź subwersywna. Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl” odbędzie się 29 marca o godz. 19:00. Wymagana jest rejestracja – wszystkie szczegóły znajdują się poniżej.

Pracownia teatru austriackiego: nie/pamięć

Teatr opowiada proste historie. Tylko tyle i aż tyle. Ale, w co chcemy wierzyć, te historie mogą zmieniać świat. Bo teatr, jeśli tylko podejmie ryzyko poruszania spraw trudnych i niewygodnych, i uda się w rejony, w które niechętnie i nie nazbyt często się zapuszczamy, może być miejscem krytycznej refleksji i po/ważnego społecznego dialogu.
W pierwszej odsłonie Pracowni teatru austriackiego, którą zatytułowaliśmy nie/pamięć, chcemy rozmawiać o odważnych tekstach pisarek i pisarzy austriackich, utworach, które drażniły (a może wciąż jeszcze uwierają?), bo eksplorowały trudne aspekty historii Austrii i przywracały je pamięci zbiorowej Austriaków, narażając się na „gniew ludu”.
Nie chcemy jednak ograniczać się jedynie do potencjału prowokacyjnego omawianych tekstów, do przysłowiowego „kalania gniazda”, dlatego zapytamy o ich jakość literacką, przyjrzymy się zastosowanym strategiom narracyjnym i mechanizmom oddziaływania oraz zastanowimy się nad ich recepcją w Austrii, a może i szerzej w Europie.
Przed nami m.in.: Pan Karl Helmuta Qualtingera i Carla Merza, Plac Bohaterów Thomasa Bernharda, Rechnitz (Anioł zagłady) Elfriede Jelinek czy niezamężna Ewalda Palmetshofera.

Pierwsze seminarium: Spowiedź subwersywna. Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl

Prowadzenie: Monika Wąsik (Uniwersytet Łódzki), Jacek St. Buras, Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Lektura: Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl, przeł. Jacek St. Buras, „Dialog” Nr. 4/2019, str. 120-135
Organizatorzy: Austriackie Forum Kultury, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski

Wieczorem 15 listopada 1961 roku w publicznej telewizji austriackiej ORF rozdzwoniły się telefony. Dzwonili oburzeni telewidzowie. Niejaki Pan Karl — archetyp drobnomieszczańskiego wiedeńczyka, odgrywany przez popularnego Helmuta Qualtingera — przypomniał im o czymś, o czym z pewnością nie chcieli pamiętać: o ich niechlubnej nazistowskiej karcie, o przywitanym z radością Anschlussie i prześladowaniach Żydów.
Karl w swoim monologu kreuje się na ofiarę wielkiej historii, człowieka apolitycznego, wręcz idealistę, z każdym kolejnym słowem udowadnia jednak, że był nie tylko świadkiem, ale i aktywnym współuczestnikiem wydarzeń. A z tego wypadałoby się przynajmniej wyspowiadać. Podczas spotkania zastanowimy się nad mechanizmami wikłania się jednostki w wielką politykę i zapytamy, na czym polega niezwykły potencjał krytyczny tekstu pomyślanego jako prowokacja i impuls do debaty nie tylko o przeszłości.

Po polsku
29.03.2021 (pon.), 19:00
ON-LINE
Konieczna rejestracja: ernestine.baig@bmeia.gv.at
Link do wydarzenia zostanie przesłany po rejestracji.

Sponsor główny Austriackiego Forum Kultury:

logo sponsora InterRisk

 

 

 

 

Partnerzy projektu:

logo partnera Uniwersytet Warszawski Wydział Neofilologii Instytut Germanistyki

logo partnera Agencja Dramatu i Teatr ADiT

logo partnera magazyn internetowy Teatralny.pl

POZORY NIE MYLĄ – PREMIERA ON-LINE!

przez

Zapraszamy na czytanie performatywne on-line sztuki „Pozory nie mylą ” Stephana C. Lacka
Przekład: Karolina Bikont
Wprowadzenie: dr hab. Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)

Tekst o granicach zaufania i ekstremalnym testowaniu relacji osobistych. Lack stworzył dramat quasi-kryminalny, krążący wokół  tragicznej śmierci zgwałconej nastolatki. Prowadzone śledztwo jest jednak tylko tłem opowieści o namiętnościach, zemście i obłędzie.

Marcin Bikowski

„Kiedy widzę kogoś po raz pierwszy, zawsze spodziewam się po nim najgorszego.” – mówi martwa dziewczyna leżąca na stole w prosektorium. I jest to dopiero początek kryminalnej historii pełnej niedomówień, półprawd i skrywanych namiętności, której bohaterowie, zawieszeni pomiędzy jawą a snem, będą musieli skonfrontować się z duchami z przeszłości – wypartymi wspomnieniami i skrywanym poczuciem winy, i w której odpowiedź na pytanie „kto zabił?” okaże się istotna, ale wcale nie najważniejsza.

Premiera: 25.01.2021 (poniedziałek), 20:00 na naszym kanale YouTube. Zobacz link do premiery >>>
Czytanie będzie dostępne do 27.01.2021 do godz. 20:00 (48 h).
Zobacz wydarzenie na Facebooku.

Realizatorzy:
Reżyseria i scenografia: Marcin Bikowski
Muzyka i montaż : Marcin Bartnikowski
Obsada: Magdalena Duszak (AT), Anna Gajewska, Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski, Krzysztof Ogłoza.

Stephan C. Lack – ur. w roku 1981 w Wiedniu autor ponad dwudziestu sztuk teatralnych, laureat licznych nagród literackich, wystawiany z powodzeniem na scenach Austrii i Niemiec

Organizatorzy:
Teatr Szkolny im. Jana Wilkowskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Filii w Białymstoku we współpracy z Austriackim Forum Kultury / Österreichisches Kulturforum Warschau
Prawa autorskie reprezentuje ADiT Agencja Dramatu i Teatru

Fot. Marcin Bikowski

SPEKTAKL “GARAŻ”

przez

Zapraszamy na premierę on-line spektaklu “Garaż”, którego realizację wspieramy. 

„Garaż” to solowy spektakl teatru formy z muzyką na żywo. Punktem wyjścia do pracy nad projektem była przestrzeń, która tylko z pozoru wydaje się zwykłym pomieszczeniem do przechowywania samochodu.

Garaż to przede wszystkim męska strefa, miejsce odosobnienia, gdzie można tworzyć, majsterkować lub pobyć w samotności. Dla muzyków garaże mają dodatkowo symboliczne znaczenie, to w nich rozpoczynały swoją karierę największe rockowe zespoły. Spektakl jest opowieścią o młodym muzyku, który zastanawia się nad kierunkiem, w którym powinien podążać ze swoją twórczością, męskością, dorosłością.

Projekt „Garaż” łączy elementy teatru formy z koncertem. Na scenie aktorowi towarzyszą lalki oraz animowane przez niego przedmioty. Widzowie usłyszą muzykę  autorstwa Macieja Cempury, która łączy rockowe riffy z brzmieniami syntezatorów, dźwiękami metalowych narzędzi i innych przedmiotów codziennego użytku.

Premiera on-line spektaklu: 29 grudnia (wtorek), godz. 18:00 na wydarzeniu “Garaż. Pokaz work in progress” na Facebooku>>> Przedstawienie będzie można oglądać przez 24 godz.

Muzyka, gra aktorska – Maciej Cempura
Dramaturgia – Natalia Sakowicz
Reżyseria światła – Maciej Iwańczyk

Spektakl zrealizowano w ramach stypendium Prezydenta Miasta Białegostoku „Młodzi Twórcy”.
Partnerem wydarzenia jest Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza Fillia w Białymstoku

Fot. materiały prasowe twórców

WARSZTATY MISTRZOWSKIE Z KATĄ CSATÓ

przez

W dniach 18-20 grudnia 2020 studenci reżyserii teatru lalek uczestniczyli w warsztatach mistrzowskich z wybitną węgierską reżyserką Katą Csató. Spotkania pod nazwą „Reżyser_ka w lustrze”, z wiadomych przyczyn, odbywały się na odległość, w trybie zdalnym.

Kata Csató podczas zajęć zastanawiała się wraz ze studentami m.in. nad tym, jak myślenie abstrakcyjne przekłuć w praktykę reżyserską oraz co to znaczy być reżyserem jako kobieta. Przybliżyła najważniejsze zjawiska w międzynarodowym środowisku lalkarskim. Uczestnicy warsztatów pracowali również nad autorskimi koncepcjami jednego z opowiadań z książki Michaela Ende „Lustro w lustrze”.

KATA CSATÓ – reżyserka teatru lalek, aktorka, menadżerka kultury i wykładowczyni sztuki lalkarskiej. Jest absolwentką Wydziału Kultury Uniwersytetu w Peczu. Ukończyła również nasz Wydział, w 2006 r., na obydwu kierunkach: aktorskim i reżyserskim. Obecnie jest na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Teatru i Sztuki Filmowej w Budapeszcie.
Początkowo pracowała jako asystent produkcji w HBO w Budapeszcie, następnie jako asystent reżysera w Teatrze Szkéné i jako aktorka w różnych teatrach stolicy Węgier. Od 2004 r. pracuje jako samodzielny reżyser na Węgrzech i za granicą. Realizowała spektakle w Budapeszcie, Zalaegerszeg, Veszprem, Szombathely, Miszkolc, Eger i Kecskemét, pracowała na Litwa, w Serbii, Rumunii, Rosji, Polsce. W latach 2010-2012 prowadziła zajęcia z teatru lalek na Uniwersytecie Teatru i Sztuki Filmowej w Budapeszcie.
Otrzymała wiele nagród za swoją pracę, a ostatnio również nagrody za najlepszą reżyserię, czego doskonałym przykładem jest chociażby wielokrotnie nagradzana “Lenka” zrealizowana w Białostockim Teatrze Lalek.

Warsztaty odbyły się w ramach projektu „Nowa jakość kształcenia w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie”, realizowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (Program Wiedza Edukacja Rozwój).

Zaproszenie Katy Csató jest również wyrazem solidarności naszej uczelni ze społecznością Uniwersytetu Teatralnego i Sztuk Filmowych w Budapeszcie w jego staraniach o zachowanie dotychczasowego, niezależnego statusu tego miejsca.

#freeSZFE

Fot. Tymek Sarosiek

 

HIKIKOMORI. SPEKTAKL STUDENCKI

przez

Zapraszamy na premierę studenckiego spektaklu “Hikikomori”, którego realizację wspieramy. 

Twórcy o spektaklu:
Spektakl jest inspirowany tekstem Hikikomori Holger Schober, który ukazał się w 31. zeszycie Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży. To historia Huberta, który zmaga się z brakiem zrozumienia. Z powodu bezsilności i chęci odnalezienia dla siebie pomocy zamyka się w swoim pokoju. Do czego może prowadzić spotkanie ciszy i pełnych tęsknoty myśli? Główny bohater rozpoczyna nowe życie i przybiera tożsamość o nicku H. Korzysta z internetowego forum, społeczności online i gier. Nie wpuszcza nikogo do swojego świata. Nikogo, kto nie pojawi się spoza Internetu, a ten okazuje się być, nie tylko pomocnym medium, ale również źródłem niebezpieczeństw i hejtów.

Widz będzie miał możliwość przeniesienia się w tajemniczą przestrzeń, która staje się obrazem tęsknot czy sennych abstrakcji głównego bohatera. Spektakl jest analizą relacji dziecko – rodzic, opiekun w sytuacji Hikikomori. Czy możliwe jest, w takim wypadku, stwierdzenie, kto jest winny, a kto potrzebuje realnie pomocy?
Odczuwamy, że dzisiejsze czasy stawiają wysokie, przerastające możliwości człowieka wymagania, zaszczepia się w nas potrzeba nieustannego oczekiwania od siebie i innych, a przez to zatraca się piękno marzeń i świadomego oddechu ze swoim ciałem i rzeczywistym otoczeniem.

reżyseria i scenografia: Anita Piotrowska
opieka artystyczna: Paula Czarnecka
tekst: Anita Piotrowska (autorskie fragmenty + improwizacje aktorów)
wizualizacje: Agnieszka Waszczeniuk, Michał Dąbrowski
muzyka: Uhranova
Tekst piosenek: Aleksandra Sapiaska
obsada: Marta Rau, Oskar Lasota, Aleksandra Sapiaska

Spektakl dedykowany jest młodzieży od 12 roku życia oraz dorosłym.

Premiera online spektaklu odbędzie się 30.12.2020r. o godz. 19:17 na YouTube >>>
Spektakl powstał w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku “Młodzi Twórcy” przyznanego Oskarowi Lasocie

The sims 4 footage used with permission of Electronic Arts Inc.

Specjalne podziękowania dla: Białostocki Teatr Lalek, Akademia Teatralna w Warszawie, Akademia Teatralna w Warszawie, filia w Białymstoku, Dobry Dizajn Dagmara Lasota, Fundacja Zobacz. Jestem, bia.24.pl, askdom.pl, Czarny kosmos Krzysztof Gniedziejko, Mirosław Bobowik, Mirella Burcewicz, Anton Ilyin, Karolina Mazurek, Tymoteusz Sarosiek, Karol Sławek.

Czym jest zjawisko Hikikomori? Obejrzyj film na ten temat zrealizowany przez twórców spektaklu >>>

Fot. Michał Dąbrowski

VÁCLAV HAVEL: GARDEN PARTY / #LALKIWSIECI

przez

„Sekretarz: Chyba by pan nie chciał, żeby dostojny przebieg garden party został zakłócony przez jakieś dadaistyczne żarciki, do czego na pewno mogłoby dojść, gdyby tak ważne, wręcz kluczowe miejsce, jakim jest Wielki Parkiet A, zostało udostępnione nieodpowiedzialnym intelektualistom, prawda?” [Vaclav Havel, Garden Party][1]

Jak Państwo to widzą, sztuka wybitnego czeskiego autora i prezydenta w rękach nieodpowiedzialnych intelektualistów i do tego lalkarzy? Chyba się im wydaje, że „można zamienić siekierkę na kijek i jednocześnie mieć gruszki w popiele?”[2] Studenci i wykładowcy Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filii w Białymstoku pracują nad pierwszą w kraju inscenizacją sztuki Garden Party Václava Havla w konwencji teatru lalek.

W dramacie z 1963 roku Havel wziął na warsztat kluczowe w swojej twórczości problemy władzy, biurokracji i języka. W efekcie powstał satyryczny pamflet, napisany w duchu teatru absurdu. Lalkowy potencjał dramatu dostrzegli nasi wykładowcy: Łukasz Lewandowski oraz Błażej Piotrowski i pod organizacyjnym płaszczem Białostockiego Stowarzyszenia Artystów Lalkarzy i białostockiej Filii AT zaprosili do współpracy studentów obecnego już III roku aktorstwa do stworzenia lalkowej adaptacji sztuki.

Premiera on-line spektaklu będzie miała miejsce 10.11.2020 o godz. 10.11 na kanale YouTube Filii AT. Praca nad spektaklem (próby aktorskie, projektowanie oraz wykonanie lalek) przebiegała w większości zdalnie, przy użyciu narzędzi komunikacji internetowej.

Główny bohater Garden Party, Hugo Pludek udaje się na tytułowe garden party, aby spotkać się z wpływowym urzędnikiem Kalabisem. Choć w efekcie na Kalabisa nie trafia, dzięki inteligencji i niebywałym zdolnościom adaptacji, zostaje mianowany nowym dyrektorem  zajmującym się likwidacją Urzędu Likwidacyjnego. Szybka kariera jednak sprawia, że Pludek traci swoją osobowość…

Jak pisał ks. Tomáš Halík we wstępie do książki Václava Havla Zmieniać świat. Eseje polityczne[3], „sztuki Havla uważane są za <<teatr absurdu>>. Havel sam do tego dodawał, że absurdalny dramat nie zaprzecza sensowi, wskazuje tylko na sens zapomniany i prowokuje widza, aby stale pytał o sens naszego bycia w świecie. Istnieją historyczne sytuacje, gdy zarówno nasza domowa, jak i międzynarodowa polityczna arena przypominają teatr absurdu. Teksty Havla zachęcają nas do tego, abyśmy i w takich sytuacjach nie przestawali poszukiwać sensu, ale swoim postępowaniem do życia publicznego ów sens wnosili.”

 

 

Wersja z audiodeskrypcją

***

„Garden Party” – Václav Havel
Tłumaczenie: Andrzej Jagodziński
Adaptacja: Łukasz Lewandowski
Reżyseria: Łukasz Lewandowski i Błażej Piotrowski
Obsada:
Hugo Pludek – Maciej Grzegorczyk
Oldrzich Pludek (jego ojciec) – Michał Ferenc
Bożena Pludkova (jego matka) – Agnieszka Barbara Sawicka
Petr Pludek (jego brat) – Dawid Mkrtchyan
Amalka – Sylwia Wiensko
Ferda Plzak (moderator) – Kuba Czajkowski
Sekretarz Urzędu Likwidacyjnego – Michał Świderski
Sekretarka Urzędu Likwidacyjnego – Aleksandra Julia Muszyńska
Sekretarka Urzędu Likwidacyjnego – Karina Maria Giemza
Dyrektor Służby Moderatorskiej – Aleks Mikołaj Joński

Konstrukcja lalek: Łukasz Puczko
Wykonanie lalek: Dawid Mkrtchyan i Łukasz Puczko
Konsultacje scenograficzne: Łukasz Puczko
Kostiumy: Aleksandra Muszyńska, Dawid Mkrtchyan
Charakteryzacja i rekwizyty: Karina Maria Giemza
Audiodeskrypcja: Monika Marciniak
Film (postprodukcja): Dawid Mkrtchyan i Tomasz Pietrzak
Współpraca: Adam Pietrzak, Marcin Wojdałowicz

Projekt „Lalki w sieci” realizowany jest przez Białostockie Stowarzyszenie Artystów Lalkarzy w partnerstwie z Akademią Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filią w Białymstoku.

***

[1] Václav Havel, Garden Party, w: Utwory sceniczne, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 17.
[2] Tamże, s. 13.
[3] Václav Havel, Zmieniać świat. Eseje polityczne, Wybór tekstów: Andrzej S. Jagodziński, Wydawnictwo Agora SA, Warszawa, 2012, Ze wstępu ks. Tomáša Halíka, I prezydent, i dysydent, tłum. Tomasz Dostatni OP, s. 8.

 

Portrety obsady:

KONCERT METAL

przez

W imieniu naszego absolwenta, Macieja Cempury, zapraszamy do sprawdzenia, jak brzmi METAL.

METAL to jednoosobowy, garażowy koncert z elementami teatru formy. Muzyka opiera się na dźwiękach przedmiotów codziennego użytku, gitarze, basie i syntezatorze. Całość tworzy muzyczną opowieść opartą o motyw podróży. Koncert „Metal” będzie opublikowany i dostępny dla wszystkich na stronie internetowej youtube.com. Premiera 30 września.

Czas trwania: około 30 min
Koncepcja i wykonanie – Maciej Cempura
Nagranie i montaż – Ireneusz Prokopiuk
Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci.
Partner wydarzenia – Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie Filia w Białymstoku.

Zobacz zwiastun koncertu: