ATB

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ TEATRU 2021

przez

Życzenia Rektora Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru 2021

[Na pierwszym planie, w ujęciu do pasa, prof. dr hab. Wojciech Malajkat. W tle grupa studentów. Profesor jest szatynem w średnim wieku, w okularach w czarnych oprawkach. Ubrany w bordową bluzkę i szary kardigan. Patrzy wprost na nas. Mówi gestykulując. W głębi, scenografia z trzema oknami. Przed nimi stoi grupa studentów. Słuchają profesora. Na znak profesora prężą zaciśnięte pięści. Profesor żegna się z nami uśmiechem. Studenci podskakują śpiewając. Na czarnym tle pojawiają się logotypy: Akademii Teatralnej w Warszawie i Filii w Białymstoku.]

Oglądaj życzenia 

PRACOWNIA TEATRU AUSTRIACKIEGO: NIE/PAMIĘĆ

przez
dekoracja

Zapraszamy serdecznie na nowy cykl seminariów Pracowni teatru austriackiego: nie/pamięć organizowany przez Austriackie Forum Kultury. Nasza uczelnia jest jednym z partnerów projektu. Pierwsze seminarium w formule on-line “Spowiedź subwersywna. Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl” odbędzie się 29 marca o godz. 19:00. Wymagana jest rejestracja – wszystkie szczegóły znajdują się poniżej.

Pracownia teatru austriackiego: nie/pamięć

Teatr opowiada proste historie. Tylko tyle i aż tyle. Ale, w co chcemy wierzyć, te historie mogą zmieniać świat. Bo teatr, jeśli tylko podejmie ryzyko poruszania spraw trudnych i niewygodnych, i uda się w rejony, w które niechętnie i nie nazbyt często się zapuszczamy, może być miejscem krytycznej refleksji i po/ważnego społecznego dialogu.
W pierwszej odsłonie Pracowni teatru austriackiego, którą zatytułowaliśmy nie/pamięć, chcemy rozmawiać o odważnych tekstach pisarek i pisarzy austriackich, utworach, które drażniły (a może wciąż jeszcze uwierają?), bo eksplorowały trudne aspekty historii Austrii i przywracały je pamięci zbiorowej Austriaków, narażając się na „gniew ludu”.
Nie chcemy jednak ograniczać się jedynie do potencjału prowokacyjnego omawianych tekstów, do przysłowiowego „kalania gniazda”, dlatego zapytamy o ich jakość literacką, przyjrzymy się zastosowanym strategiom narracyjnym i mechanizmom oddziaływania oraz zastanowimy się nad ich recepcją w Austrii, a może i szerzej w Europie.
Przed nami m.in.: Pan Karl Helmuta Qualtingera i Carla Merza, Plac Bohaterów Thomasa Bernharda, Rechnitz (Anioł zagłady) Elfriede Jelinek czy niezamężna Ewalda Palmetshofera.

Pierwsze seminarium: Spowiedź subwersywna. Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl

Prowadzenie: Monika Wąsik (Uniwersytet Łódzki), Jacek St. Buras, Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Lektura: Helmut Qualtinger i Carl Merz, Pan Karl, przeł. Jacek St. Buras, „Dialog” Nr. 4/2019, str. 120-135
Organizatorzy: Austriackie Forum Kultury, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski

Wieczorem 15 listopada 1961 roku w publicznej telewizji austriackiej ORF rozdzwoniły się telefony. Dzwonili oburzeni telewidzowie. Niejaki Pan Karl — archetyp drobnomieszczańskiego wiedeńczyka, odgrywany przez popularnego Helmuta Qualtingera — przypomniał im o czymś, o czym z pewnością nie chcieli pamiętać: o ich niechlubnej nazistowskiej karcie, o przywitanym z radością Anschlussie i prześladowaniach Żydów.
Karl w swoim monologu kreuje się na ofiarę wielkiej historii, człowieka apolitycznego, wręcz idealistę, z każdym kolejnym słowem udowadnia jednak, że był nie tylko świadkiem, ale i aktywnym współuczestnikiem wydarzeń. A z tego wypadałoby się przynajmniej wyspowiadać. Podczas spotkania zastanowimy się nad mechanizmami wikłania się jednostki w wielką politykę i zapytamy, na czym polega niezwykły potencjał krytyczny tekstu pomyślanego jako prowokacja i impuls do debaty nie tylko o przeszłości.

Po polsku
29.03.2021 (pon.), 19:00
ON-LINE
Konieczna rejestracja: ernestine.baig@bmeia.gv.at
Link do wydarzenia zostanie przesłany po rejestracji.

Sponsor główny Austriackiego Forum Kultury:

logo sponsora InterRisk

 

 

 

 

Partnerzy projektu:

logo partnera Uniwersytet Warszawski Wydział Neofilologii Instytut Germanistyki

logo partnera Agencja Dramatu i Teatr ADiT

logo partnera magazyn internetowy Teatralny.pl

ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA

przez

Słowa Pani Audrey Azoulay,
Dyrektor Generalnej UNESCO,
z okazji Światowego Dnia Lalkarstwa
21 marca 2021

Światowy Dzień Lalkarstwa obchodzony od 2003 roku z inicjatywy Międzynarodowej Organizacji Lalkarskiej UNIMA to doskonała okazja, by uczcić tę niezwykłą dziedzinę sztuki sięgającą w swej historii czasów starożytnych.

Subtelność ruchów. Gra pomiędzy gestem a iluzją, pomiędzy cieniem a światłem. Mistrzostwo kostiumu, formy, rzeźby. Sztuka dramaturgii, precyzji, symbolu. Animacyjna wirtuozeria i poezja. Sztuka lalkarska nie zna granic. Jest sztuką uniwersalną. Jest sztuką doskonałą.

Parafrazując Paula Claudela, lalki to słowa, które grają. Lalki, poprzez ich rzeczywistą narrację, mogą równie dobrze ucieleśniać codzienność, jak i przywracać historie sprzed wieków. Sztuka lalkarska stanowi nieocenioną manifestację naszego dziedzictwa, ale jest również całkowicie współczesna, niezależnie czy lalki stanowią część dawnego rytuału czy też wyłamują się dzisiejszym schematom.

Potwierdza to Reprezentatywna Lista Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO, która do tej pory zawiera 12 różnych form tej sztuki. Od kambodżańskiego Sbek Thom po słowacki i czeski teatr lalek. Każda forma reprezentuje wyjątkową sumę umiejętności i tradycji oraz wspólne dziedzictwo, które należy chronić.

W czasach kiedy ta krucha dziedzina sztuki stoi przed bezprecedensowymi wyzwaniami to zobowiązanie brzmi jeszcze poważniej.

Przede wszystkim, pandemia koronawirusa (COVID-19) przypomniała nam wszystkim, jak bardzo potrzebujemy sugestywnej i inspirującej mocy lalek. Jednocześnie ten sam wirus zagroził sztuce lalkarskiej, okradając wielu lalkarzy z możliwości i warunków, w jakich mogą uprawiać swój zawód, i nierzadko pozbawiając ich już wcześniej niestabilnych dochodów. Zatem wysiłki UNIMY, by zapewnić finansowe wsparcie podmiotom kulturalnym z naszego sektora są nieocenione i wymagają szerokiego wsparcia.

Jednak poza kryzysem, sztuka lalkarska stoi w obliczu takich samych zagrożeń, jak te, które stoją przed różnorodnością kulturową w ogóle. A w przypadku tej – bardzo osobistej – sztuki, cyfrowa transformacja życia kulturalnego wydaje się mieć szczególne znaczenie.

Nakreślenie wizji przyszłości i zastanowienie się nad sposobami przezwyciężenia kryzysu to tematy globalnej debaty ResiliArt zorganizowanej w kwietniu ubiegłego roku przez UNESCO. Ten globalny ruch gromadzi artystów i osoby zawodowo zajmujące się kulturą, które zastanawiają się nad wyzwaniami stojącymi przed sektorem. Dzięki wsparciu UNIMY w 2020 roku odbyło się ponad 15 debat z udziałem ekspertów lalkarskich z całego świata. Teraz musimy wyciągnąć wnioski z tego doświadczenia i zmobilizować wszystkie siły, aby zapewnić dalsze istnienie i rozprzestrzenianie się tej formy sztuki oraz upewnić się, że ona nadal nas inspiruje.

W Światowy Dzień Lalkarstwa, UNESCO składa hołd wszystkim, którzy z pasją i odwagą podtrzymują tę starożytną sztukę przy życiu w tych przedziwnych czasach. [Tłum. Katarzyna Siergiej]

 

 

 

 

 

Czytaj tekst orędzia w języku angielskim

 

 

 

 

 

 

ŻYCZENIA NA ŚWIATOWY DZIEŃ LALKARSTWA

przez

Dziś Światowy Dzień Lalkarstwa. Świętując, zwykle skłaniamy się również ku refleksji.

Nasz teatr zmienia się nieustannie, ulega wpływom, ewoluuje, tak jak świat dookoła, jak sztuka, cywilizacja, tak jak człowiek i jego wrażliwość. Nie możemy pozostać na te zmiany obojętni. Zresztą, co to za przyjemność stać w miejscu? Ulegając zmianom, dostosowując się, czy też może nazwijmy to lepiej – szukając kontaktu z widzem – musimy uważać, żeby nie popaść w populizm i płytką rozrywkę. Jan Wilkowski mówił, że głównym powodem każdej twórczości jest: „stworzyć świat, jaki bez naszego udziału powstać by nie mógł; znaleźć swoją artystyczną tożsamość i obronić się przed obcymi wpływami.” My, lalkarze, mamy moc, która może nam pomagać w tych zmaganiach. Naszą siłą zawsze było i jest – o ż y w i a n i e. Dawanie życia martwym przedmiotom. I to w bardzo różnych kontekstach, nie tylko poprzez animację, ale również poprzez nadawanie im znaczenia i dialog. Lalkarstwo przenosi nas w inny świat, zawsze niezwykle bogaty.

I nie bez powodu przywołuję tu słowa naszego mistrza. W tym roku będziemy bowiem obchodzić jeszcze jedno święto, szczególnie ważne dla naszej Uczelni. Stulecie urodzin Jana Wilkowskiego patrona Teatru Szkolnego, założyciela naszej szkoły, wybitnego lalkarza i pedagoga, który nigdy nie bał się zmian i dzięki któremu wielu z nas pokochało teatr lalek.

A teraz życzenia!

Życzę nam, lalkarzom, pielęgnowania pięknej sztuki lalkarskiej w sobie, mistrzostwa w poruszaniu tym, co dostaniemy do ręki, wyobraźni, która zawsze nas będzie niosła w strefę odkryć. Życzę doświadczania, badania, poszukiwania, tak, żeby sztuka lalkarska pozostała dla każdego z nas żywą i wciąż pasjonującą. Żebyśmy wciąż byli głosem ważnym w dyskusji o wolności, wykluczeniach, kryzysach, bólu. Żebyśmy potrafili pokazywać zarówno te piękne, jak i brzydkie strony naszego świata.

A naszym widzom życzę, byśmy potrafili poruszać Państwa dusze, serca i myśli, żebyście dzięki naszym działaniom odkrywali swoje światy, żebyśmy potrafili dotrzeć do waszej wrażliwości i wzbogacali wasze życie.

Świętujmy więc! Wszystkiego dobrego Lalkarze!!!!

Marta Rau, Prorektor ds. Filii w Białymstoku

Fot. Marta Siergiej

 

 

ODMĘT NA FESTIWALU SETKÁNÍ/ENCOUNTER W BRNIE

przez

Miło nam poinformować, że spektakl „Odmęt” w reż. Marka Idzikowskiego, zrealizowany jako etiuda w trakcie studiów w AT, przeszedł selekcję i będzie częścią programu głównego 31. Międzynarodowego Festiwalu Szkół Teatralnych SETKÁNÍ/ENCOUNTER w Brnie (23-27 marca 2021). Ze względu na sytuację pandemiczną tegoroczny festiwal odbędzie się online.

Festiwal jest organizowany przez studentów Wydziału Teatralnego Akademii Sztuk Scenicznych im. Leoša Janáčka w Brnie. Chociaż SETKÁNÍ / ENCOUNTER nie ma charakteru konkursu, specjalne jury złożone ze studentów i profesjonalnych twórców co roku nagradza wybitne prace wręczając „Nagrodę Marty”. Nagroda ta nie ustanawia typowej festiwalowej hierarchii, ale raczej akcentuje najbardziej inspirujące i nowatorskie dokonania artystyczne młodych twórców teatralnych. Jury festiwalu wybiera i nagradza studentów w różnych kategoriach (które nie są z góry określone).

Celem Festiwalu jest stworzenie przestrzeni, gdzie studenci, pedagodzy oraz inne osoby ze świata szkolnictwa artystycznego mogą się spotkać, zaprezentować swoje prace, omówić metody kształcenia. Każdego roku Festiwal ma swój temat przewodni. Tegoroczny to: JUMP!

Zapraszamy do wysłuchania festiwalowej dyskusji w języku angielskim z udziałem Marka Idzikowskiego i Michała Ferenca. Zobacz.

Czytaj więcej o “Odmęcie”
Fot. M. Idzikowski

OŚWIADCZENIE WŁADZ AT

przez

W związku z pojawiającymi się w przestrzeni medialnej kolejnymi doniesieniami dotyczącymi przekroczeń oraz zachowań przemocowych w uczelniach teatralnych – i w konsekwencji w związku z pojawiającymi się wypowiedziami osób, które studiują lub studiowały w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, czujemy się w obowiązku zabrać głos w tej dyskusji.

Akademia Teatralna w 2018 roku rozpoczęła proces zmiany, zmierzający do zapewnienia osobom studiującym bezpieczeństwa, do przeciwdziałania dyskryminacji oraz wszelkim nadużyciom władzy w relacjach w AT. Proces ten objął zmiany strukturalne (m.in. stworzenie stanowiska Rzecznika Praw Studenckich); prawne (przyjęcie Kodeksu Etyki), organizacyjne (m.in. odwołanie tzw. fuksówki), programowe (wprowadzenie przedmiotu Etyka w teatrze prowadzonego przez Rzeczniczkę Praw Studenckich) i popularyzatorskie (konferencja „Zmiana – teraz!,” która odbiła się szerokim medialnym echem w Polsce ale i za granicą). Akademia Teatralna stała się także liderem międzynarodowego projektu „Change Now” poświęconego demokratyzacji procesu kształcenia i pracy w teatrze, realizowanego wspólnie z europejskimi szkołami teatralnymi i warszawskimi teatrami.

Oświadczenie to jednak nie ma na celu wyliczenia naszych zasług; chcemy raczej wskazać wyzwania, przed którymi stoi uczelnia w tym procesie. Ponieważ jesteśmy w procesie zmiany.

Mamy świadomość, że proces ten zajmie lata. Wiemy, że najtrudniejszym zadaniem jest zmiana, która musi dokonać się w naszej mentalności. W języku. W budowaniu relacji. Mityczna relacja „mistrz – uczeń”, która determinowała proces kształcenia, także w naszej Akademii, przez dziesięciolecia, jest obecnie poddawana głębokiej rewizji. Rozpoczęliśmy proces szkolenia kadry pedagogicznej, uwzględniający kwestie równego i podmiotowego traktowania, a także przeciwdziałania molestowaniu i mobbingowi. Wiemy też, że nie wszyscy członkowie i członkinie naszej społeczności podzielają przekonanie o konieczności zmian. Opór przed zmianą jest naturalną reakcją. Pracujemy nad tym, by uwspólniać rozumienie sytuacji, prowadzimy dialog i kontynuujemy proces.

Największym wyzwaniem, przed jakim stoimy obecnie, jest odzyskanie zaufania studentów. Komunikaty z przestrzeni medialnej, wskazujące Akademię Teatralną jako miejsce, w którym wciąż zachodzi przemoc, są zapewne zasłużone. Nie podjęlibyśmy tej pracy trzy lata temu, gdybyśmy nie zdiagnozowali problemu i nie przyznali, że jest realny. Każdy z tych komunikatów jest dla nas ważnym sygnałem.

Milczenie jest wrogiem tego procesu. Przyjmujemy opinie absolwentów, ale przede wszystkim czekamy na głosy studentów. Wiemy, że paraliżuje Państwa strach przed odwetem i zapewniamy, że na żaden odwet nie ma zgody władz Akademii Teatralnej. Jeżeli mają Państwo jakiekolwiek obawy przed ujawnianiem swoich doświadczeń, wiedzcie, że zrobimy wszystko, żeby Was chronić.

Władze Akademii

MAJĄ JUŻ MGR PRZED NAZWISKIEM!

przez

Dziś przynosimy dobre wieści: mamy za sobą 10 obron i 10 studentów i studentek z tytułami magistra sztuki. Duma!
Aktorki, aktorzy i reżyser stawali zdalnie przed komisją w dniach 16-18 marca. Magistrantki i magistranci z V roku w swoich dysertacjach zajmowali się m.in. wpływem mediów społecznościowych i rozwoju nowych technologii na losy aktora w świecie on-line, duchami w teatrze, rolami matek, modelami pracy Klaty, Passiniego i Kościelniaka, animacjami Disneya, czy tematyką zwierząt w twórczości Janni Younge.

Małgosiu, Magdaleno, Adamie, Anno, Michale, Anno, Katarzyno, Karolu, Agato i Antonie – serdecznie Wam gratulujemy i życzymy wielu fascynujących zawodowych wyzwań i perspektyw twórczych!

Studia na kierunku aktorskim trwają 9 semestrów (jednolite magisterskie). Po zagraniu dwóch przedstawień dyplomowych i obronie pracy magisterskiej absolwent uzyskuje tytuł magistra sztuki. Studia na kierunku reżyserii teatru lalek (jednolite magisterskie) trwają natomiast 10 semestrów. Po napisaniu pracy magisterskiej i jej obronie absolwent uzyskuje tytuł magistra sztuki.

Fot. Karol Suszczyński

SPEKTAKL DYPLOMOWY ODWOŁANY

przez

Drodzy Widzowie i Przyjaciele,

W związku z czasowym zamknięciem teatrów dla publiczności, spowodowanym pogorszeniem sytuacji epidemicznej w kraju, zmuszeni jesteśmy odwołać pokazy spektaklu dyplomowego „Darwin albo dzieci ewolucji” w dniach 20, 21, 27, 28 marca.

Informujemy równocześnie, że na pokazy w dniach 18 i 19 marca nie ma już miejsc.

Trzymajmy kciuki za spadek zachorowań i powrót studentek i studentów na scenę w kwietniu. Do zobaczenia w zdrowszych czasach!

Fot. Monika Stolarska

BATAT

przez
Premiera serwisu prezentującego profile studentek i studentów kierunku aktorstwo

BATAT – z radością zapraszamy na premierę naszego nowego serwisu prezentującego studentki i studentów kierunku aktorskiego Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie i Filii w Białymstoku – Baza Aktorskich Twarzy Akademii Teatralnej: https://batat.at.edu.pl

Nasza baza jest pierwszym w Polsce narzędziem kompleksowo wspierającym adeptów uczelni artystycznej na rynku pracy. Prezentujemy profile studentek i studentów kierunku aktorstwo II, III, IV, V roku (z trzech specjalności: aktorstwo dramatyczne, aktor i wokalistyka oraz aktorstwo teatru lalek), a także absolwentki i absolwentów rok po ukończeniu studiów.

Nasi studenci pogrupowani są według roczników, na których rozpoczęli studia, ale wyszukiwarka sprawia, że w wygodny i przejrzysty sposób można wyświetlać ich profile w dowolnej konfiguracji – ustawiając takie filtry wyszukiwania, jak na przykład wiek, wzrost, płeć, czy znajomość języków obcych.

Oprócz głównego celu serwisu – promocji studentek i studentów, absolwentek i absolwentów Akademii – chcemy jednocześnie promować zasady, które próbujemy wpajać studentom i studentkom w toku studiów, w tym najważniejszą: że ich wartość osadza się na tym, co potrafią, co sobą reprezentują. W naszym przekonaniu to podstawa przeciwdziałania mobbingowi, manipulacji, wykorzystywaniu seksualnemu, seksizmowi i innym formom dyskryminacji ze względu na płeć czy wiek; to punkt wyjścia do wyrównywania szans zawodowych.

Treści profili studenci i studentki przygotowują sami. Zamieszczenie profilu w serwisie jest dobrowolne, dlatego niektórych studentów i studentek mogą Państwo nie znaleźć w naszej bazie.

W celu nawiązania współpracy z wybraną osobą, można skontaktować się bezpośrednio z nią lub jej agentem, poprzez dane zamieszczone na profilu.

Aby uzyskać dodatkowe informacje na temat Bazy Aktorskich Twarzy Akademii Teatralnej, przesłać oferty castingowe, zapytanie grupowe bądź propozycję organizacji warsztatów i spotkań ze studentami i studentkami, prosimy o kontakt z doradcą Akademickiego Biura Karier Akademii Teatralnej, Moniką Czajkowską, monika.czajkowska(at)e-at.edu.pl.

Autorem fotografii jest Bartek Warzecha.

Serwis powstał w ramach realizacji projektu „Nowa jakość kształcenia w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie” w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zapraszamy!